Tap a grillplaat is een nieuwe serie over Surinaamse politici die op de grillplaat gaan om ze te triggeren om voortaan met inhoud te komen. Het is niet bedoeld om ze onaangenaam te zijn en de toon en tekst zijn niet bedoeld om te beledigen maar om te prikkelen.
Aflevering 2: Diaspora Instituut Nederland (DIN) en John Brewster naar aanleiding van de Wi Na Wan bijeenkomst deze week.
Context
Suriname kan in de ontwikkeling van het land hulp van deskundigen, dat zijn kundige mensen met een bewezen trackrecord, goed gebruiken. Deze kundige mensen kunnen ook uit de diasporagemeenschap komen. Maar niet iedereen uit de diaspora is “kundiger” dan de mensen die al in Suriname wonen. Santokhi heeft een misvatting gefabriceerd en die wordt door Brewster door geëchood en dat is dat Suriname ontwikkeld zal worden met 1 miljoen Surinamers, een onzinnig verhaal want er zijn genoeg landen die goed ontwikkeld zijn met een inwonersaantal rond de half miljoen zoals bijvoorbeeld IJsland en het olierijke Brunei.
Santokhi en Brewster fabriceren een mythe. Het is het ondoordachte in alles dat maakt dat de zeepbel van Santokhi over diaspora helemaal uit elkaar gespat is, lees de andere artikelen van mij. Op weg naar de verkiezingen van 2020 was zijn diaspora mystiek een van zijn beste troefkaarten. Nu, na 3 jaren, is mystiek omgeslagen in een misère vol drama’s zoals foute inhuur van Bissesur, De Haan, Kalaykhan en pratende en niets opleverende Makka van Kapitaal en Brewster van Human Kapitaal. Santokhi ziet de bui al hangen en gewiekst als hij is, probeert hij nu een geitenpaadje te zoeken om het volk in de herkansing een rad voor de ogen te draaien. Zo heeft hij de term tweede helft bedacht en zo heeft hij het fenomeen “herinstallatie DIN” bedacht.
En bij deze herinstallatie in juli, en op de Wi Na Wan conferentie, zei hij dat er nu snel “doelpunten” gescoord moeten worden. Dus het gaat om snel cosmetische dingen doen want de verkiezingen van 2025 zijn al om de hoek. Santokhi kiest dus voor “belazerij” en geheel in lijn met de verloederde stijl van politiek voeren in Suriname kiest hij voor snel spiegeltjes en kraaltjes regelen voor het volk om stemmen te winnen. Hij hanteert een verguisde leiderschapsstijl. Dit is ook een link met de grill Brewster verderop in het artikel.
Kortom, Santokhi gaat nu weer de diaspora gebruiken om het volk te misleiden. En daar leent Brewster zich voor. Het is dus belangrijk om de rol en kwaliteit van Brewster op de grill te leggen.
Zout en peper bij de grill van DIN en John Brewster
Brewster ondersteunt met DIN Santokhi in de “belazerij” van het volk. Brewster is dus een hulpmannetje van Santokhi om het volk een rad voor de ogen te draaien. Brewster leent zich opnieuw, net als voor de verkiezingen van 2020, voor het misleiden van het volk en het omkopen van het volk met spiegeltjes en kraaltjes uit Nederland. Je ontkomt niet aan de conclusie dat Brewster kennelijk net zo’n verdorven karakter heeft als Santokhi. Brewster werkt mee aan een bom en hij plaatst ook zelf de bom onder de relatie Surinamers en de personen van Surinaamse afkomst, de diaspora. Hij gaat aan in sommige opzichten hulpeloze Surinamers zeepbellen voor houden, zeepbellen die zeker gaan ploffen, en daarmee werkt hij mee aan verder wantrouwen bij de Surinamers jegens de diaspora en dat wantrouwen kan snel omslaan in heftige negatieve sentimenten.
Brewster praat graag gratuit omdat het ook lekker makkelijk is en het scoort goed. Wij kennen de uitdrukking “practice what you preach”. Helaas lijkt Brewster deze uitdrukking niet te kennen want hij praat theoretisch over leiderschap op een conferentie en in de media en vertelt ons dat Suriname een goede leider nodig heeft en hij kent al die sjabloon competenties waaraan de leider moet voldoen en hij vertelt dan het niet de schuld van Bouta en van Chan is, maar van het volk dat de verkeerde leider kiest. Practice what you preach Brewster. Zelf loopt hij achter een leider – Santokhi – die overduidelijk aan destructie en misleiding werkt, Brewster ondersteunt en is een verlengde van een verguisde leiderschapsstijl. Wat snapt Brewster dan niet? De clown shows van Brewster op de podia in Suriname en in de media kan je metaforisch vergelijken met een cursus door een pedofiel aan kinderen over omgaan met kinderen.
De integriteit van Brewster roept dus veel vragen op, hij lijkt dus niet iemand te zijn op wiens bruine ogen je mag afgaan. Veel van zijn beloftes rond diaspora moet je met een korreltje zout nemen. Er is ook totaal geen vertrouwen in de kwaliteiten en kunde van Brewster. Dus waarom moet je hem nog serieus nemen en geloven? Brewster is betrokken omdat hij deskundig zou zijn en land en volk goed zou kennen, want anders had je net zo goed iemand van Litouwen of van Letland kunnen vragen voor de rol. En als Brewster zo deskundig is en het land kent, dan zou je toch verwachten dat hij voor mei 2020 al een visie en een plan zou hebben voor een diaspora strategie en beleid. Hij deed lekker mee aan de clown show om Santokhi in het zadel te helpen met de diaspora zeepbel, hij verkocht “poep” voor viadoe.
Na de verkiezingen bleek dat al die clowns helemaal niks hadden, niks dan praatjes en sprookjes. De hele diaspora clown caravan begon direct na de verkiezingen met excuses en smoesjes over moeilijkheden zoals wet- en regelgeving en complicaties bij financiële transacties. De vraag is of al die clowns en Brewster voorop pas dan tot die ontdekking zijn gekomen over de moeilijkheden? Dan was de man uit Litouwen of Letland misschien net zo goed voor die rol. Maar na de verkiezingen heeft Brewster ook nog 3 jaar lang meegedaan aan DIN en in al die 3 jaren is het hem ook niet gelukt met al zijn deskundigheid om een plan met visie te ontwikkelen en te presenteren. Waarom zou je nog in deze man geloven? Wat kan hij?
Hij gaat met zijn bestuur naar Suriname. En doet een rondje langs alle bobo’s en zoekt de media op om met rook en cosmetica Santokhi te bedienen door het volk weer met spiegeltjes en kraaltjes blij te maken. En weer heeft hij geen plan bij zich. Geen plan behalve een korte termijn “hit and run” actielijst om op korte termijn doelpunten te maken om zo Santokhi te dienen. Brewster bevestigde op de Wi Na Wan meeting dat hij streeft naar acties in 2024!, dit is wel kort op de verkiezingen, hè! Brewster geeft niets aan over een duurzame aanpak. Dat is niet vreemd, want hij heeft het plan niet. Hij kan het niet maken en waarom zou hij, want zijn opdrachtgever wil dat hij snel doelpunten maakt. Kortom, Brewster is precies het type diaspora dat Suriname niet moet hebben. Hij versterkt het beeld dat Suriname heeft van diaspora, namelijk veel op de borst kloppende niets leverende praatjesmakers.
Suggestie
De diaspora kan wel een goede bijdrage leveren aan de ontwikkeling van Suriname. Maar dan moet je wel de kundige diaspora hebben. Er moet wel een doordacht meerjarenplan komen met een visie hoe Suriname ontwikkeld kan worden met steun en hulp van buiten inclusief diaspora. Brewster en zijn DIN en het ministerie van BIBIS en DIS moeten snel een end-to-end plan presenteren waarin over alles nagedacht is zoals
(1) wat is de behoefte van Suriname, (2) wat kan diaspora daarin betekenen, (3) hoe en onder welke condities diaspora te betrekken, (4) wat zijn de randvoorwaarden en voorwaardelijkheden die ingevuld moeten worden, (5) wat is de tijdlijn en volgordelijkheid van acties en maatregelen, (6) wat zijn de hobbels die genomen moeten worden en hoe die genomen zullen worden en (7) wie zijn de kundige trekkers die van idee tot plan tot uitvoering kunnen leiden? Dit kan niet moeilijk zijn toch? Wij zeggen het een doen en het ander niet nalaten, maak het plan en ga door met cosmetica als je dat toch niet kan nalaten.
Er is echter weinig reden tot optimisme. Het Surinaamse volk is gewaarschuwd dat deze clownsvertoning weer een fopspeen is. Als DIN met Brewster niet eens in staat is om een theekransje – seminar in een café – te organiseren, maar daarvoor een commercieel bedrijf nodig heeft om die lokaal te organiseren, dan is er toch geen reden voor vertrouwen in de kundigheid van Brewster en zijn bestuur? Suriname moet nu al kennelijk betalen voor de diaspora, nog voordat zij een deuk in een pak boter hebben geslagen. Ook DIS en BIBIS konden dat theekransje niet organiseren. Waarom moet je nog in deze mensen geloven? Leg ajb uit waarom?
Dat theekransje – seminar – was een clowns-show en een rad-voor-de-ogen-draaishow want Santokhi vond het niet eens nuttig om de hele show bij te wonen, zijn BIBIS-minister vond het niet eens nuttig om live aanwezig te zijn en helemaal niet eens nuttig om online “aan te blijven”. Santokhi en Ramdin hebben niet eens moeite gedaan om meer ministers en directeuren naar de show te krijgen. Wat is de motivatie bij de regering en bij Santokhi? Denk a tori een beetje. Dit is alleen om weer een draai te geven aan het orgel om er weer muziek uit te krijgen, zodat ze straks kunnen dansen op de verkiezingspodia.
U bent deze keer gewaarschuwd, en ruim van tevoren. Blijf die kawtere niet vasthouden, want dan gaat die “kaw” natuurlijk op je blijven “schijten”. Toon iets meer zelfrespect en laat weten dat je dit soort onzin niet meer gaat kopen. Laat die kawtere los.
Hikmat Mahawat Khan
Noot: Een grillplaat is een goed hulpmiddel. Goede kwaliteit zalm en/of vlees op de grillplaat wordt juist beter. Laten wij hopen dat de politici na een goede grill beter worden.
