Natio heeft zondag 27 maart een sterke indruk gemaakt in het oefenduel tegen Thailand. De eindstand, Suriname verloor met 1-0, doet er in deze minder aan toe. Natio creëerde, bekeken over de hele wedstrijd, meer gevaarlijke kansen en maakte een moeizame eerste helft ruimschoots goed met een overtuigende en dominante tweede helft. Maar, coach Stanley Menzo heeft een moeilijke beslissing te nemen. Aanvoerder Ryan Donk laat veel steken vallen en staat er niet als een leider.
Het werd een wedstrijd met twee gezichten. Het gastland was gevaarlijker en duidelijk de bovenliggende partij in de eerste helft. Direct bij aanvang van de tweede helft nam Natio het initiatief, durfde voetballend vanuit de eigen kracht te domineren en creëerde zeker vier kansen die tenminste één treffer hadden moeten opleveren. Uiteindelijk mag Thailand van geluk spreken dat het 1-0 is gebleven. Het verschil tussen de eerste en tweede vijfenveertig minuten, had veel meer te maken met wat Natio verkeerd deed, dan met wat Thailand goed deed. Met het thuispubliek achter zich en een recente 2-0 overwinning op Nepal als emotionele voeding, schoten de hoogenergieke spelers van de thuisploeg uit de startblokken. Natio kreeg heel weinig tijd en ruimte om op te bouwen zoals het wilde, geduldig en verzorgd van achteren uit. De Thaise spelers legden met veel energie, dicht bij Suriname’s doel druk op de bal. Natio wist daar niet goed mee om te gaan, waardoor zij relatief veel balverlies leden.
Het energieke spel van Thailand zorgde ook voor problemen bij Suriname in de omschakeling, wanneer Thailand dus de bal eenmaal veroverd had en in de aanval ging. Met veel en snelle positiewisselingen en continu lopende spelers kon de thuisploeg regelmatig een vrije man vinden. Die kozen echter in de meeste gevallen voor afstandsschoten. Dat werkte in het voordeel van Natio, totdat aanvaller Bodin Phala van Thailand, die al twee keer eerder hoog en naast, had geschoten, in de 27ste minuut zijn trap zuiver genoeg kon houden: 1-0. Het was verdedigende middenvelder Kelvin Leerdam die een verkeerde positie nam, waardoor Phala vanuit links kon ontsnappen, naar binnen kon dribbelen, om goalie Warner Hahn in de lange hoek te kloppen. Natio toonde na de tegengoal wel de intenties om zelf op zoek te gaan naar een treffer. Maar, aanvallende middenvelders Diego Bisseswar en Tjaronn Chery die met hun creativiteit het spel van Suriname moesten bedenken, hadden veel moeite om aan de bal en in hun spel te komen. In verdedigend opzicht leken zij ook niet het nodige te kunnen brengen, waardoor verdedigende middenvelder Kelvin Leerdam veel energie moest stoppen om gaten, die geregeld vielen, dicht te lopen.
Duidelijk werd dat Menzo in de tweede helft één van de twee aanvallende middenvelders zou moeten opofferen om meer duelkracht in te brengen op het middenveld. De centrale verdedigers Donk en Dion Malone oogden onzeker in de eerste helft en durfden, waarschijnlijk door het erg energieke spel van de aanvallers van Thailand, niet uit te stappen om te helpen op het middenveld. Een belangrijke reden voor het onrustige spel van Natio was het spel van aanvoerder Donk. Vanuit zijn positie speelt hij in zowel de opbouw als tijdens het verdedigen een directe en cruciale rol. Hij heeft vooral ook een voorbeeldfunctie. Maar, net als tegen bijvoorbeeld Canada, in de WK-kwalificatie en in de Gold Cup, was het Donk die van alle diasporaspelers bij het Turkse Galatasaray op het hoogste niveau heeft gespeeld, op verschillende momenten weinig overtuigend. Hij was regelmatig of te nonchalant in de opbouw, of toonde te weinig drang en ‘bluf’ bij het afdekken van potentieel gevaarlijke tegenstanders. Als aanvoerder en degene die emotioneel hoort te leiden, leek hij ook niet in staat de groep zelfvertrouwen te geven en om rust te brengen. Donk raakte overigens geblesseerd aan het einde van de eerste helft en viel in de rust uit.
Ommekeer
Tijdens de pauze haalde de bondscoach Donk, Gleofilo Vlijter en Bisseswar naar de kant. In de plaats van Donk kwam Myenty Abena. Vlijter werd gewisseld voor Jeredy Hilterman, terwijl Roscello Vlijter de vervanger werd van Bisseswar. Vlijter was degene die meer duelkracht moest leveren. Het zorgde voor een verschil, bijna net zo groot als tussen dag en nacht. Het begon met het enthousiasme en de drang, waarmee Abena het stokje overnam van Donk. Dat gaf Malone, de tweede centrale verdediger duidelijk meer vertrouwen om op het middenveld te helpen bij het veroveren van ballen en in de opbouw. Dit gaf het team zelfvertrouwen en rust aan de bal. Natio moest proberen gelijk te maken en Chery kon zich concentreren op zijn aanvallende taken. Vlijter hield zich bezig met het verdedigende werk op het middenveld. Met snelle, ingestudeerde combinaties kon Natio, na rust, keer op keer zelfverzekerd een weg vinden om de pressie van Thailand te verslaan. Aan de rechterkant was vleugelback Damil Dankerlui erg actief en zorgde samen met aanvaller Kappel voor snelheid en dreiging. Vanuit de rechterflank werd ook Natio’s grootste kant geboren. Na een snelle uitbraak kreeg Leandro Kappel de kans vanuit rechts de bal voor het doel te brengen waar Hilterman zich had vrijgelopen. De spits kwam in feite één op één te staan met doelman Siwarak Tedsungnoen van Thailand en had de hoeken voor het uitkiezen. Maar, de energieke Hilterman trapte de bal van ongeveer 6 meter, op de arm van de doelman die eigenlijk niet zelf de redding maakte.
Leerdam, die de aanvoerdersband van Donk overnam na rust, kwam zelf twee keer in goede positie om te scoren, maar faalde. Niet lang voor het einde van het duel kreeg Chery een cadeautje toen na pressie van Suriname de bal, met wat geluk bij hem terechtkwam, op de rand van het strafschopgebied. Chery keerde en schoot met links op het doel, maar zijn schot was niet geplaatst genoeg, waardoor doelman Tedsungnoen die kon pakken. In de tweede helft is Thailand slechts tweemaal in het strafschopgebied van Suriname gekomen en werd eenmaal echt gevaarlijk. Als Natio vanaf het begin het spel van de tweede helft had gebracht, was de eindstand waarschijnlijk ook anders geweest. Bijzonder was de invalbeurt van rechtsback Andwele Amoeferie van Intermoengotapoe, één van de twee lokaal actieve spelers die in de selectie is opgenomen. Hij verving Ridgeciano Haps, toen die geblesseerd uitviel.
Elk team en elke coach in voetbal krijgt te maken met verliespartijen die, vreemd genoeg, niet aanvoelen als een nederlaag, omdat zoveel goed is gegaan. Winnen is belangrijk, maar als het gaat om een voorbereidingstraject naar een toernooi of kwalificatiewedstrijden toe, is de uitslag van een oefenduel vaak van ondergeschikt belang. De 1-0 nederlaag is een goed voorbeeld van zo een wedstrijd. Bondscoach Stanley Menzo en zijn spelers mogen in geen geval ontevreden zijn. Wel zal de Natio-baas enkele conclusies moeten trekken om de volgende keer een eerste helft, zoals wij die hebben gezien tegen Thailand, te vermijden. Het niveau, de durf, inzet en de beleving van de tweede helft moeten nu als norm gelden De belangrijkste conclusies zijn waarschijnlijk: Natio heeft een plan, een speelstijl, die het, met de juiste balans in het team, kan uitvoeren, Chery en Bisseswar tegelijk op een middenveld van drie werkt niet goed. Tegen Canada was dat ook al gebleken. Deze twee aanvallende middenvelders, die van nature minder geneigd zijn te verdedigen, verstoren de balans.
Alertheid in verdedigingen
In de eerste helft reageerden Natio-spelers vaak te laat op de positiewisselingen van hun directe tegenstanders, waardoor die de kans kregen even vrij te komen om de bal te ontvangen. Natio toonde lef en zelfvertrouwen in de tweede helft en was de bovenliggende partij tegen een tegenstander die met veel energie en emotie speelde voor eigen publiek. Menzo kan als trainer het team beïnvloeden door wissels en het aanpassen van tactieken. Natio kan aanvallend gezien, naast combinatievoetbal ook op de counter spelen als het de bal verovert om vervolgens op snelheid, met twee drie passes, kansen te creëren. Dit is belangrijk om op een slimme manier gebruik te maken van de ruimtes die zullen ontstaan in wedstrijden tegen sterke en aanvallend ingestelde teams.De grote landen in de Concacaf regio als de V.S., Mexico, Canada en het voor Natio ondertussen bekende Costa Rica, nemen meestal meer risico’s tegen kleinere landen als Suriname. Snelle counteraanvallen kunnen uitvoeren, geeft Natio aanvallende mogelijkheden tegen de sterke tegenstanders in de A-League van de Concacaf Nations Leugue, die in juni begint.
Suriname komt bij de loting van april in elke geval in een poule met één van de grote vier.Donk brengt te weinig in, als het gaat om passie, leiderschap en beleving en zal plaats moeten nemen op de bank. Donk is ondertussen 35 jaar en zal snel moeten bewijzen dat het beter kan. Hij moet alleen zijn plek in de basis en de aanvoerdersband terugkrijgen als hij met zijn inzet en strijdlust kan overtuigen.Met Abena en Malone zag Natio er veel degelijker en zekerder uit in de achterhoede en in de opbouw. Abena moet wel leren om in één-op-één duels meer vertrouwen te tonen in zijn eigen voetbalvermogen. Hij gebruikt soms te snel zijn fysieke kracht om een uitdagende situatie op te lossen. Dit kan leiden tot onrust in de verdediging, vrije trappen en strafschoppen en gele en rode kaarten voor Abena zelf.
Menzo moet, als in juni de Nations League begint, zijn centrale verdediging op orde hebben. Menzo zit met Natio op een goed spoor om rond juni gereed te zijn voor de Nations League. Natio moet het niveau van de tweede helft vasthouden en verder de weg omhoog vervolgen. Natio moet vooral voetballen vanuit eigen kracht en eigen voetbalnatuur.