Christopher Gill (coach Tachana Dalger) geeft aan dat hij Tachana ondertussen 18 maanden onder zijn hoede heeft en hij voegt direct eraan toe dat niet hij de reden is voor haar vooruitgang, maar dat hij Tachana heeft geleerd hoe zij zichzelf beter moet maken.
“Ik heb haar kunnen wijzen hoe ze moet groeien, hoe ze beter moet worden, hoe ze haar attitude moet verbeteren. Maar het belangrijkste wat ik haar heb gezegd is dat haar performance haar verantwoordelijkheid is. Ik kan namelijk niet voor haar rijden, dus haar training en alles is haar verantwoordelijkheid en de mate waarin ze die verantwoordelijkheid accepteert, zal haar beter maken, maar uiteraard heeft ze nog een lange weg af te leggen. Ze is zonder meer op de juiste weg om haar verantwoordelijkheid als een atleet te begrijpen. Ik zie de veranderingen in ieder geval mentaal en voor wat haar attitude betreft, maar nogmaals we hebben een lange weg te gaan.”
Op de vraag van Desney Romeo wat de doelstelling is voor deze spelen, was zijn antwoord als volgt: “The goal for this Panam Games would be certainly to finish in the top ten in both the sprints and the keirin.” Het zijn moeilijke doelen, daar er een aantal topatleten hier zijn, maar wij mogen niet uit het oog verliezen dat Tachana zich heeft gekwalificeerd voor Santiago 2023 vanwege haar performance tijdens CASCO. Dit is een belangrijk gegeven, daar ze nu is gegroeid van een middelmatige wielrenster naar een topatleet in de regio en zij moet nu harder werken om verder te komen. Je hebt toppers hier zoals Martha Pineida van Colombia, zilveren medaille, Kelsey Mitchel, goud Olympische Spelen, de Pan Amerikaanse kampioene Lauriane Genest uit Canada en Daniela Gaxiola van Mexico. Deze vrouwen behoren tot de wereldtop. Het zal dus een toffe competitie worden, “maar de top 10 in beide categorieën is ons doel.”
Christopher Gill had tot slot nog een boodschap voor de Surinaamse gemeenschap: “I want to say to the people in Suriname, for Tachana it has been a very difficult journey and she definitely needs support, not just from the NOC, which has been a great job, and I want to thank them, but also from corporate sponsors.” Als persoon is zij namelijk ook bezig zich te ontwikkelen. Als atleet zijde gaat het niet alleen om de fysieke ontwikkeling, maar ook om de niet-atleet zijde van de persoon. Dat loopt nog niet zoals het moet, zij maakt wel progressie, maar zij heeft een lange weg te gaan. De meeste wielrenners waarmee wij te maken hebben zijn zeker 5 jaar langer op dit niveau bezig geweest. Zij is nu een jaar bezig, dus de hulp van het NOC, sportorganisaties, bedrijfsleven en de overheid is van eminent belang voor haar ontwikkeling.
