Natio eindselectie bekend: nieuwe potentie, ervaren krachten en grote vraagtekens

Suriname speelt vrijdag in het dr. Ir. Franklin Essed Stadion zijn eerste van twee ontmoetingen, onderweg naar mogelijke plaatsing voor het WK van volgend jaar in de VS, Mexico en Canada. Tegenstander is dan Puerto Rico. Direct na deze ontmoeting vertrekt de selectie naar El Salvador, voor de tweede WK-kwalificatiewedstrijd, vier dagen later (10 juni) tegen het Centraal Amerikaans land.

Natio werkte vorig jaar al twee WK-kwalificatieduels af, won beiden en moet dus nu de goede uitgangspositie zien te verbeteren, of minimaal vast te houden. De aanstaande ontmoetingen zijn, op papier, ook een perfecte voorbereiding op de Gold Cup in de VS, die van start gaat op 14 juni.

Natio zit in poule-A samen met Mexico, Costa Rica en de Dominicaanse Republiek. Suriname speelt op 16 juni zijn eerste duel in het toernooi, tegen Costa Rica. Op 18 en 22 juni volgen de twee andere ontmoetingen tegen Mexico en de Dominicaanse Republiek, respectievelijk.

Vijf belangrijke duels in 17 dagen gaat heel veel vergen. Voor een aanzienlijk deel van de spelers van Suriname, wordt het een behoorlijke opgave. Veel leden van de selectie zijn niet gewend zoveel wedstrijdminuten te maken bij hun clubs en dus wacht coach Stanley Menzo en zijn technische staf een behoorlijke uitdaging om, met name voor de drie Gold Cup ontmoetingen, elke keer een behoorlijk fitte en strijdbare groep in elkaar te zetten. Tegen die achtergrond zal er ook een behoorlijke dosis geluk nodig zijn om iedereen fit te houden tijdens de loodzware reeks.

De keepers

Het is bijna onmogelijk om goed te presteren als nationale ploeg, zonder een betrouwbare doelman. Vooral in toernooien gaat dat extra gelden. In dat opzicht zit Natio goed, met eerste doelman Etienne Vaessen (29) en zijn eerste vervanger Warner Hahn (32).

Vaessen was belangrijk voor zijn club Groningen, in het net afgelopen Nederlandse Eredivisie-seizoen., waar hij in 32 optredens zeven keer zijn doel schoon wist te houden. Bij Natio is Vaessen, sinds zijn debuut, een jaar geleden, uitgegroeid tot een vaste waarde en een publiekslieveling.

Hahn is de eerste doelman van Hammarby, op het hoogste niveau in Zweden. De competitie in Zweden begint in maart en loopt nog, wat betekent dat ook hij op scherp staat. In de helft van de 16 wedstrijden, tot nu toe, hield Hahn achtmaal de nul.

Vanaf zijn debuut in 2021, tot aan de aanstelling van Vaessen, was Hahn de onbetwiste eerste doelman van Suriname. In die hoedanigheid maakte hij ook Natio’s eerste optreden ooit op de Gold Cup, in 2021, mee. Hahn vertegenwoordigd dus ook een behoorlijke dosis ervaring.

Naast Hahn en Vaessen neemt Menzo nog twee keepers mee: Jonathan Fonkel (20) van Robinhood en Ishan Kort (25), die speelt bij FK Hebar Pazardshik, in Bulgarije. Opvallend is dat zeker, want de kans dat de derde doelman in actie komt op een toernooi, is op zich al zeer klein. En met name tegen de achtergrond dat vooral de veldspelers veel meters zullen moeten maken, lijkt het logischer om een extra veldspeler in plaats van vier keepers op te nemen in de eindselectie.

De verdedigers

Myenty Abena (29 jaar), centrale verdediger van Spartak Moskou (Rusland) is een van de spelers die niet heel veel minuten maakte bij zijn club: in de bijna 50 duels van zijn club klokte Abena nog geen 800 minuten.

Abena was er ook niet bij in maart, toen Suriname in het tweeluik tegen Martinique plaatsing voor de Gold Cup afdwong. Maar het belangrijkste minpunt, als het gaat om Abena, is dat hij niet goed lijkt te kunnen omgaan met druk. Dat maakt dat hij vaak nerveuze energie met zich meedraagt, wat geen positief effect heeft op zijn medespelers.

Tegen Canada, in de kwartfinale van de Nations League, is dat ook duidelijk geworden. In elk geval zou Abena geen basisspeler moeten zijn, in de komende wedstrijden. En zijn problemen met druk, liggen tussen zijn oren en kunnen dus alleen daar opgelost worden.

Centrale- rechtervleugel verdediger, Anfernee Dijksteel, 28, daarentegen had een sterk seizoen bij Middlesbrough, op het tweede niveau van Engeland. Hij stond 30 keer in 51 duels in de basis bij zijn club en viel acht keren in.

Bij Natio is Dijksteel, sinds zijn debuut in 2023, een betrouwbare kracht die normaal gesproken veel werklust en energie brengt. Tegen Martinique in maart ontbrak de vleugel- / centrale verdediger, waarschijnlijk omdat hij onder druk was gezet door zijn club om af te zeggen.

Wat Dijksteel levert is loopvermogen, werklust, duelkracht en het vermogen om, vanuit de verdediging en de eigen kracht, aanvallen op te starten.

Ridgeciano Haps, 31, linkervleugelverdediger van Venezia (Italië) kan ongetwijfeld gerekend worden tot de publiekslievelingen bij Natio. Hij maakte de 2021 Gold Cup mee – heeft dus ervaring – en staat bekend om zijn werklust en passie.

Bij Venezia, dat jammer genoeg degradeerde uit de Italiaanse Serie –A, had Haps het afgelopen seizoen wat blessures te verwerken en speelde niet regelmatig. Maar hij sloot het voetbaljaar sterk af, in de laatste ontmoeting (tegen Juventus) met een doelpunt en een assist. Dat is goed nieuws, want bij Natio wist hij ook al tweemaal het net te vinden.

Haps viel uit in het duel tegen Juventus, met een lichte blessure, maar lijkt op tijd herteld te zijn voor het belangrijke werk bij Suriname. De linkspoot, bij Natio in elk geval, bijna altijd een toegevoegde waarde en met zijn kracht, snelheid en strijdlust kan hij de komende duels een verschil helpen maken.

Een speler die straks waarschijnlijk zijn debuut maakt, is linkervleugel verdediger Yannick Leliendal, 23 jaar, van Volendam, Nederland. Hij promoveerde onlangs met Volendam naar de Eredivisie in Nederland en speelde bijna elke minuut van elk van de ruim 40 competitie- en bekerduels van zijn club. Hij zal nu dus overlopen van goede voetbal-vibes. Hij scoorde ook een keer en gaf niet minder dan zeven assists. Dat aspect in zijn spel maakt Leliendal extra aantrekkelijk.

Hij is snel, technisch sterk, speelt met lef, brengt veel arbeid en moet, als er geen verborgen “gebreken” zijn, in uitstekende vorm en conditie steken. Met hem in de selectie heeft Menzo opties op de linksachterpositie. Maar ook in aanvallend opzicht krijgt de technische staf, met Leliendal erbij, ruimte om bijvoorbeeld Haps in een meer aanvallende rol neer te zetten.

Dion Malone, co-captain, 36 jaar, centrale verdediger, Karmiotissa, Cyprus, is de oude wijze man in de selectie van Menzo. Hij loopt wel tegen het einde van zijn carrière aan. Malone zit, sinds 2021 bij Natio en maakte ook de 2021 Gold Cup mee. De centrale verdediger/controlerende middenvelder degradeerde met zijn club naar het tweede niveau van Cyprus en kan dus in dat opzicht – ondanks hij heel veel speelde in de ruim 30 wedstrijden van zijn club –  niet terugkijken op een succesvol voetbaljaar.

Maar bij Natio staan Malone’s rol en waarde buiten discussie. Hij straalt rust uit, blijft kalm onder druk en is een van de spelers, die de tactische afspraken helpt bewaken. De enige minpunten zijn zijn relatief hoge voetballeeftijd en zijn wat afgenomen snelheid. Het is daarom te betwijfelen of Malone meerdere, hele wedstrijden in zo een korte periode zal meekunnen. Maar zijn ervaring, spelinzicht en rust aan de bal maken hem in elk geval wel tot een sterkhouder.

Co-captain en centrale verdediger Shaquille Pinas, 27 jaar, ploeggenoot van Hahn bij Hammarby, is nog zo een Natio-gast, die ongetwijfeld een belangrijke gaat zijn in de komende ontmoetingen. Natio-fans kunnen op hem rekenen en wordt gezien als een van de pijlers van de ploeg. Pinas durft te voetballen en de bal bij zich te hebben, ook in belangrijke wedstrijden. En hij scoorde bij Natio al driemaal.

Pinas heeft een goede pass en schot in de benen en brengt daarnaast ook leiderschap. Maar belangrijker misschien, Pinas vertegenwoordigd met 24 interlands ook een behoorlijke ervaring. Hij zit sinds 2021 bij Natio en zat ook de 2021 Gold Cup selectie. Tegen Martinique, in maart, compenseerde hij, met zijn rust en zelfvertrouwen, het gemis van enkele vaste krachten. Met Pinas erbij is Natio beter en sterker.

De tweede grote vraagteken in de selectie van Menzo is Djevencio van der Kust, 24 jaar, Sparta Rotterdam. Sinds zijn debuut bij Natio, heeft van der Kust nog niet blijvend kunnen overtuigen. Sterker nog, hij heeft zichtbaar moeite met wedstrijddruk en fysieke tegenstand. Kortom, van der Kust kan het Natio en Concacaf niveau, voorlopig in elk geval, niet goed aan. Het zakte in de twee ontmoetingen tegen Canada, in november, zo erg door de ondergrens dat zijn eigen teamgenoten vertrouwen in hem verloren.

Waarom Menzo van der Kust weer bij Natio heeft gehaald, is nog meer de vraag. Zijn club, Sparta Rotterdam, leende hem na de winterstop uit aan Beerschot in België, dat degradeerde. Met een klein beetje moeite had de technische staf van Natio bijvoorbeeld in de lokale competitie een andere talentvolle speler kunnen identificeren, die in plaats van Van der Kust had kunnen meegaan, al was het om ervaring op te doen. Van der Kust maakt Natio niet beter.

Zijn nervositeit, onvermogen om voldoende duels te winnen en gebrek aan zelfvertrouwen, maakten hem eerder juist een zwakke schakel.

Liam van Gelderen, 24 jaar, rechtervleugel- /centrale verdediger, RKC, Nederland. Sinds zijn eerste interland, ruim een jaar geleden, heeft van Gelderen vaal harten van Natio fans en critici gestolen. Hij is technisch sterk, raakt zelden in paniek en probeert altijd voetballende oplossingen te bedenken. Zijn drang om te voetballen levert af en toe wat risicovolle situaties op, maar voor het merendeel is van Gelderen een toegevoegde waarde voor Menzo’s elftal.

Met zijn club RKC liep het minder goed af, het voorbije seizoen: degradatie uit de Eredivisie. Persoonlijk scoorde van Gelderen wel een duidelijke voldoende, wat hem zelfvertrouwen moet geven voor de aanstaande vijf duels van Natio.

Met zijn relatief jonge voetballeeftijd is van Gelderen een speler waar Natio waarschijnlijk nog een flink aantal jaren zal kunnen profiteren en de Gold Cup ervaring zal hem in dat opzicht nog waardevoller maken voor Suriname.

Middenvelders

Renske Adipi, 25 jaar, controlerende middenvelder, Robinhood, Suriname. Deze techneut is, ondanks hij nog maar weinig minuten maakte onder Menzo, een favoriete speler van menig Natio fan. Dat heeft niet in de minste plaats te maken met zijn status als een van de beste voetballers, uit de lokale Suriname Major League.

Renske “Kante” Adipi is gebleken te zijn de verbinder in de selectie, de ploeggenoot waar iedereen dol op is. Voetballend vertegenwoordigt hij technisch vermogen, een bijna onuitputtelijke bron energie en vooral lef. Bij Robinhood heeft hij in de Concacaf Caribbean Cup en de Club Shield vaker laten zien dat hij eigenlijk nooit geïntimideerd raakt door het gewicht van de wedstrijd of de status van tegenstander.

In de lopende competitie zijn er wat kritische geluiden, die zeggen dat Adipi een minder voetbaljaar doormaakt, in vergelijking met het niveau dat hij bracht de drie voorgaande seizoenen. Desondanks is zijn aanwezigheid in de selectie van Menzo, meer dan terecht. Het is te hopen dat hij meer speeltijd krijgt, omdat Adipi volgens veel van zijn fans, bij Natio, vanwege zijn gelimiteerde speelminuten, nog steeds niet zijn echte niveau kunnen halen.

Jean-Paul Boëtius, 31 jaar van Dharmstadt uit de Bundesliga 2, gaat waarschijnlijk snel zijn debuut maken bij Natio. Het is eigenlijk jammer dat deze bewegelijke, technisch sterke, aanvallend ingestelde middenvelder, die een hele poos een Natio-doelwit was, nu pas bij de selectie van Suriname zit.

Tussen 2010 en 2013 doorliep Boëtius verschillende Nederlandse jeugdselecties en speelde in 2014 eenmaal voor het grote Oranje. Dat maakte dat de FIFA eerst een lang onderzoek moest doen, voordat hij toestemming kreeg voor Suriname uit te komen.

Boëtius, opgeleid bij Feyenoord in Nederland, had niet zijn beste seizoen. Hij speelde het afgelopen voetbaljaar in minder dan de helft van de 35 wedstrijden van zijn club en kwam in totaal tot twee assists. Wat zijn rol wordt, moet nog duidelijk worden, maar dat hij voetballend/aanvallend iets zou kunnen toevoegen is, voor zij die bekend zijn met zijn spel, geen punt van discussie of twijfel.

Denzel Jubitana, 26 jaar, aanvallende middenvelder en schaduwspits van Atromitos, Griekenland. Jubitana is het niet slecht vergaan in Natio, nadat hij in september 2024 zijn debuut maakte. Hij scoorde tot nu toe eenmaal (tegen Guyana) en gaf de assist, in de 1-0 thuisoverwinning op Martinique, in maart.

Bij zijn club speelde Jubitana het afgelopen seizoen in de meeste wedstrijden mee, al was dat niet vaak de volle 90 minuten. Als er een minpunt is aan zijn manier van voetballen, is dat hij misschien een beetje te bescheiden is. Want wanneer hij drang toont en initiatieven neemt, gebeuren er meestal goede dingen.

Jubitana gaat de komende duels waarschijnlijk niet in de basis starten. En voor hem zelf is het mogelijk ook het beste dat hij een reserverol krijgt, waardoor hij niet te maken krijgt met de eerste, grote druk en daardoor meer mentale ruimte krijgt om zichzelf te zijn. Hoe dan ook, hem achter de hand hebben is zeker een pluspunt voor Menzo en Natio.

Dhoraso Klas, 24 jaar, centraal middenveld/verdedigende middenvelder, bij Iberia 1999, Georgië.  dat het afgelopen seizoen de titel pakte, in de hoogste voetbaldivisie in Georgië. Ongetwijfeld zal dat ervoor hebben gezorgd dat hij in positieve stemming aanmeldde bij Natio.

Klas is nog zo een speler, die nog geen blijvende indruk heeft gemaakt bij Natio. In de Nations League returnontmoeting, in maart, heeft hij wel ervoor helpen zorgen dat Martinique in eigen huis in bedwang werd gehouden. Verwachtbaar is dat Klas straks geen basisspeler zal zijn. Maar aan de andere kant is er wel de duidelijk kans dat hij invalbeurten gaat krijgen.

Justin Lonwijk, 25 jaar centraal middenvelder van Viborg FF, op de hoogste divisie van Denemarken.  Hij maakte in 2024 zijn Natio debuut, in een oefeninterland, tegen Martinique (1-1,) waarin hij de enige Surinaamse treffer maakte.

Bij zijn club draaide Lonwijk een degelijk seizoen, speelde mee in totaal 34 ontmoetingen en scoorde tweemaal en gaf een assist. Lonwijk is op dit moment nog geen Natio-gast, die met zijn optredens, al blijvende herinneringen heeft veroorzaakt. Hij oogde tot nog toe ook niet als een speler, die echt het verschil kan maken. Hij is afhankelijk van andere spelers om speelruimte te hebben. Met vijf wedstrijden voor de boeg, krijgt hij mogelijk nu meer speeltijd en dus de kans om zich te onderscheiden.

Kenneth Paal, 27 jaar, tot eind juli nog speler van Queens Park Rangers, uit de loodzware Championship, de tweede divisie van Engeland. Paal is de ultieme ijzervreter, die in het afgelopen seizoen in 43 van de in totaal 50 wedstrijden van zijn club meespeelde en heel vaak ook negentig minuten volmaakte. Hoewel hij bij zijn club steevast als linksback fungeert, wordt Paal bij Natio voornamelijk ingezet als controlerende middenvelder.

In het shirt van Suriname heeft Paal – ondertussen een publiekslieveling – al een paar vertoningen neergezet, die tot de verbeelding hebben gesproken. Met name in de Nations League ontmoeting, thuis tegen Costa Rica, speelde hij mogelijk zijn beste wedstrijd tot nu toe bij Natio.

Paal, gezegend met snelheid, technisch vermogen en duelkracht, wordt naar alle waarschijnlijkheid basisspeler, in de komende duels van Natio. Hij heeft het vertrouwen van de technische staf en zeker ook van ploeggenoten. Samen met Malone of met Pinas heeft hij getoond een betrouwbaar controlerend koppel te kunnen vormen, op het middenveld bij Natio.

Als er een speler is die voorlopig misschien de titel “populairste Natio speler” verdient, is dat misschien wel Immanuel Pherai, 24 jaar, aanvallende middenvelder van Hamburger SV, dat onlangs promoveerde naar de Bundesliga, de hoogste divisie van Duitsland.

Het seizoen kan voor een goed deel, niet meer stuk voor Pherai. De promotie met HSV, een van de populairste clubs van Duitsland, leidde tot een gigantisch feest in de stad, waar alle spelers nog lang van zullen nagenieten.

Het voordeel voor Natio is dat Pherai, die door de meeste fans van Natio in de harten is gesloten, zijn positief voetbaljaar een vervolg kan geven in de (minimaal) vijf interlands, die op programma staan. Hij heeft zich sinds zijn debuut, een jaar geleden, uiterst geliefd gemaakt door zijn werklust, strijdlust en onbevreesde manier van duels induiken.

Pherai heeft het afgelopen seizoen, bij fasen, gesukkeld met een lastige voetblessure. Daardoor moesten zijn speelminuten, ook bij Natio, vaker beperkt worden. Maar beperkte minuten of niet, Pherai doet zich altijd gelden, wanneer hij in het veld staat.

Met het enige doelpunt, in de uitzege tegen Martinique, toen hij vanwege zijn revalidatie maar dertig minuten mocht meespelen, bezegelde Pherai bovendien Suriname’s plek in de 2025 Concacaf Gold Cup. Het is te hopen dat hij, wanneer Natio vrijdag aantreed tegen Puerto Rico, bevrijd is van al zijn fysieke ongemakken. Want een honderd procent fitte Pherai is ongetwijfeld een zegen voor Natio.

Een andere speler die zich bij Natio aansloot in een opperbeste stemming is zeker wel Jayden Turfkruier, 22 jaar, linkermiddenvelder/linksback van Telstar, Nederland. Het afgelopen weekend beleefde de linkspoot een onvergetelijke climax met zijn club: na 47 jaar vertoeven op het tweede niveau van Nederland werd, via de nacompetitie, promotie naar de Eredivisie afgedwongen. Groot feest!

Turfkruier, nu vaker nog wisselspeler bij zijn club, is nog geen basiskracht bij Natio. Maar in de zes wedstrijden in de nacompetitie, die tot de historische promotie leidden, heeft hij wel laten zien dat hij met de druk en fysieke tegenstand, die komt met belangrijke wedstrijden, kan omgaan.

Bij Natio speelde Turfkruier tot nu toe, opgeteld, maar een paar minuten. Maar dat hij gereed is om meer hooi op zijn vork te nemen, heeft hij vooral in de laatste fase van het seizoen met zijn club, laten zien. Met hem erbij heeft Natio een reservespeler, die een positieve bijdrage kan leveren, als en zodra dat nodig mocht zijn.

De aanvallers

De eerste naam op het lijstje van de spelers, die het meest aangewezen zijn om straks kansen te creëren en doelpunten te maken, is van de speler die er niet bij zal zijn: Sheraldo Becker. De snelle vleugelaanvaller van Real Sociedad in Spanje, had een seizoen om snel te vergeten.

Becker is het voorbije voetbaljaar gekweld door blessures. Knieproblemen zijn er nu de oorzaak van dat hij de Gold Cup en de WK-kwalificatiewedstrijden moet laten schieten. Er is wel een zilveren rand aan Beckers’ slecht nieuwsverhaal: omdat zijn fysieke problemen al een groot deel van het seizoen duren, heeft Natio al een beetje leren leven zonder zijn aanwezigheid. In maart was de snelle vleugelspits er ook al niet bij toen Martinique met tweemaal 1-0 aan de kant werd gezet.

Gyrano Kerk, 29 jaar, aanvaller van Royal Antwerp, België. Als er een ding is waar Suriname blij om kan zijn is het wel dat Kerk zijn beste seizoen ooit heeft gedraaid, nadat hij zijn debuut voor Natio maakte, in juni 2024.

Met negen doelpunten en negen assists mogen fans van Suriname ervan uitgaan dat ze de beste versie, tot nu toe, van de voetballer Kerk meemaken. Hij scoorde in maart, thuis tegen Martinique, ook al zijn eerste interland-doelpunt.

Uitgaande van hoe Kerk presteerde, de afgelopen maanden bij zijn club en bij Natio, mogen fans van Suriname terecht ervan uitgaan dat hij met zijn snelheid, kracht, scoringsvermogen en assists straks een verschil kan maken.

Hij speelde bij Antwerp het voorbije seizoen veelal als rechtsbuiten, maar kan ook als linksbuiten of centrumspits uit de voeten. Meer dan voorheen in zijn carrière, heeft Kerk nu het vermogen ontwikkeld om tegenstanders af te troeven in een-op-een situaties. Dat kan handig uitkomen in wedstrijden, tegen teams als bijvoorbeeld Mexico (in de Gold Cup), die waarschijnlijk meer balbezit zullen hebben dan Suriname en waarin dus snelle counters een effectief wapen kunnen zijn.

En belangrijk is ook dat, ook als Kerk niet zelf scoort, vaak gevaarlijk is. Zijn negen assists, het hoogste aantal dat hij tot nu toe in een seizoen produceerde, getuigt daarvan. Hij is in elk geval een belangrijke basiself-kandidaat, die mogelijk zijn toch al sterk seizoen nog een bijzonder staartje zal willen geven.

Richonell Margaret, 24 jaar, vleugelaanvaller van RKC Waalwijk, Nederland. Als het gaat om zijn club heeft Margaret een rotjaar achter de rug. RKC degradeerde uit de Eredivisie en zal volgend seizoen een niveau lager voetballen.

Persoonlijk daarentegen, is het wel een topseizoen geworden voor de lange, handige linkerspits, die in maart, tegen Martinique, zijn debuut maakte in Natio. Zo goed is het gegaan dat het onwaarschijnlijk is dat RKC hem zal kunnen behouden. Verschillende eredivisieclubs hebben duidelijke interesse getoond om Margaret over te nemen. Terecht ook, want zo een speler behoort te spelen op het hoogste niveau.

Margaret was het voorbije seizoen de speler met de meeste dribbels in de Eredivisie. Hij scoorde in totaal vijfmaal, gaf zeven assists en was voor de meeste verdedigingen een probleem. Wat hem zo sterk maakt, is onder andere zijn vermogen om verdedigers, in een-op-een situaties, uit te spelen.

Margaret heeft daarvoor een arsenaal aan passeerbewegingen waar hij tegenstanders mee te kijk kan zetten. Dat deed hij ook geregeld, in het afgelopen seizoen. Hij is daarom ook het soort voetballer, waar fans voor naar het stadion gaan, of voor de TV gaan zitten. Want wanneer Margaret de bal heeft, is er altijd de kans dat je iets bijzonders gaat zien.

Als de linkervleugelaanvaller zijn vorm bij Natio kan doortrekken naar de vijf ontmoetingen, die op programma staan, kan hij van enorme waarde zijn. Natio fans hebben alle reden om enthousiast te zijn, als het gaat om Margaret. Vanaf het moment dat hij in zijn interlanddebuut het veld op kwam, liet hij met zijn acties zien dat hij er veel zin in had.

In de returnwedstrijd, op Martinique, begon Margaret in de basis en was uiteindelijk ook betrokken bij het enige en winnende doelpunt (van Pherai,) in de slotfase van dat duel.

Met alle aandacht van clubs als Twente, Groningen, NAC en Heerenveen, opgeteld bij zijn persoonlijke groei, zal Margaret nu ongetwijfeld in goede mentale vorm verkeren. Dat is allemaal in het voordeel van Natio. Met hem op links en Kerk op rechts, bijvoorbeeld, mogen coach Menzo en Natio fans ook terecht hoopvol zijn, als het gaat om aanvalskracht, snelheid, creativiteit, scoringsvermogen en potentiële assists.

Jaden Montnor, 22 jaar, linkerspits van Aris Limassol, Cyprus, is een van de jongste spelers in de selectie van Menzo. Het voorbije voetbaljaar kan Montnor niet bestempelen als slecht. Zijn club werd semikampioen en Montnor zelf scoorde zevenmaal en was goed voor drie assists.

In totaal stond hij in 24 duels, vijftienmaal in de basis met daarnaast nog acht invalbeurten. Hij scoorde tot nu toe eenmaal voor Natio. Die treffer kwam in zijn debuutinterland, uit tegen Guyana, ruim een jaar geleden. Ook bij Natio heeft Montnor een reserverol. Daarin zal de komende weken waarschijnlijk ook geen verandering in komen.

Ook de selectie van Montnor roept vraagtekens op. In de duels van Natio leek de snelle, lange spits wat moeite te hebben met wedstrijddruk en het fysiek spel van verdedigers in de Concacaf regio.

Daarom moet wel de vraag gesteld worden of een speler als Rievaldo Doorson, aanvaller van Inter Moengotapoe, niet meer aanspraak maakte op een plek bij Natio. Doorson heeft in Concacaf clubcompetities eerder laten zien dat hij het niveau van tegenstanders uit de regio aankan. Daarnaast is de aanvaller van Inter Moengotapoe fysiek sterker en technisch gezien, stabieler.

Dat roept ook weer de vraag op of de technische staf van Natio Doorson serieus gevolgd en vergeleken heeft met onder andere Montnor.

Jamilhio Rigters, 25 jaar, aanvaller van Cavalier FC, Jamaica. Voor lokale Natio fans is Rigters een van de meest bekende gezichten. Hij was zes seizoenen lang de gangmaker bij Robinhood, voordat hij begin van het afgelopen seizoen aan een avontuur op Jamaica begon. Dat avontuur legde hem geen windeieren: recent won hij met Cavalier nog zijn eerste Jamaicaanse landstitel.

Maar meer nog mag Rigters terugkijken op een zeer bijzondere ervaring in zijn eerste seizoen op Jamaica: het tweeluik tegen Inter Miami met de grootheden Lionel Messi, Luis Suarez, Jordi Alba en Sergio Busquets, in de Concacaf Champions Cup. In dat opzicht was het afgelopen seizoen zeker een succes voor Rigters.

Bij de nationale ploeg ligt dat een stuk anders. Sinds zijn debuut in 2022 speelde Rigters zeventienmaal voor Natio, waarin hij vier keer wist te scoren. Maar hij heeft bij Natio moeite om te imponeren, zoals hij dat zo vaak deed voor Robinhood. Bij de linkspoot lijkt het veel meer een kwestie van mentale kracht, dan van technisch vermogen.

Puur voetballend, doet Rigters niet onder voor zijn collega’s bij Natio. Maar hij lijkt erg gevoelig voor mentale druk. Rigters speelt heel vaak niet groots in belangrijke wedstrijden, waar er druk op staat. Ook in zijn geval hadden Menzo en zijn staf er mogelijk beter aan gedaan om Doorson of Robinhood aanvaller Dimitrio Andro te selecteren.

Het belangrijkste voor Rigters is nu om een manier te vinden om mentaal sterker te worden en te leren omgaan met wedstrijddruk.

De laatste naam op de lijst van Menzo is die van een speler die heel veel fans heeft: Gleofilo Vlijter, 25 jaar, centrumspits van OFK Beograd, Servië. Vlijter heeft net afgesloten het beste clubseizoen van zijn profcarrière. Hij scoorde in 35 duels elf doelpunten voor zijn club en vulde dat aan met zes assists. Het is de eerste keer dat Vlijter dubbele cijfers haalde, voor wat betreft clubdoelpunten in een seizoen.

Bij Natio heeft Vlijter ruimschoots zijn sporen verdiend. Hij had een groot aandeel in de allereerste kwalificatie voor de Gold Cup (editie 2021) en werd in dat seizoen gekroond tot topscorer van de Concacaf Nations League.

Met Vlijter – 27 interlands en 17 doelpunten – heeft Menzo de beschikking over een spits met Gold Cup ervaring, die in de 2021 editie twee van Suriname’s drie goals voor zijn rekening nam.

Maar belangrijker, Vlijter is een harde werker, die zijn medespelers beter maakt. Als hij niet zelf kan scoren, doet hij alles om anderen in staat te stellen doelpunten te maken. In de twee ontmoeting in maart tegen Martinique –  beiden eindigden in 1-0 overwinningen voor Suriname – scoorde hij zelf niet, maar nam wel beide keren de voor-assist voor zijn rekening. Dat soort details wegen heel zwaar.

Vlijter heeft duidelijk extra gewerkt in trainingen om de groei, die hij het afgelopen seizoen doormaakte, te realiseren. Daarmee gaat hij weer zo goed als zeker een toegevoegde waarde zijn, in de (minimaal) vijf duels, die op programma staan.

Een van de sterke punten in Vlijter’s spel is zijn mentale kracht: hij speelt sterk, ook in de grote en belangrijke wedstrijden van Natio, wanneer er ook druk komt bij kijken. Het lijkt hem daarbij ook weinig uit te maken wie de tegenstander is. Bewijs daarvan is dat hij scoorde in elk van Natio’s twee laatste duels, tegen aanstaande Gold Cup tegenstander Costa Rica  (in de 2021 Cup en vorig jaar in de Nations League.)

Voor Natio fans, maar zeker ook voor Vlijter zelf, is het geweldig dat hij er weer bij is voor de WK-kwalificatie wedstrijden en de Gold Cup. En een ding is gegarandeerd: Vlijter gaat weer honderd procent van zijn ziel en zaligheid geven om Natio te helpen wedstrijden te winnen.

Het programma

WK-kwalificatie: 6 juni, 19:00, Suriname vs Puerto Rico. 10 juni, 19:00, El Salvador – Suriname.

Gold Cup: 16 juni, 00:00, Costa Rica vs Suriname. 18 juni, 23:00, Suriname vs Mexico. 22 juni, 23:00, Dominicaanse Republiek vs Suriname.