Wegtrekkend personeel nekt neonatale zorg

De Vereniging Kinderartsen Suriname laat weten dat met het wegtrekken van het verpleegkundig personeel van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), die de enige in Suriname is met een Neonatale ICU, haar bedden moest terugschalen. In plaats van 10 NICU/PICU-bedden zijn er nu slechts 5 die beschikbaar zijn en bemand kunnen worden door het aanwezige personeel.

“We hebben een tekort aan personeel. Al onze verpleegkundigen gaan weg, omdat ze niet goed worden betaald. Dat heeft desastreuze gevolgen, want wij kunnen dan geen patiënten meer overnemen vanuit andere ziekenhuizen en zijn nauwelijks in staat onze eigen zwangere patiënten te helpen”, zegt Safier Liesdek die als Neonatoloog werkt bij het AZP. “Dat betekent dat als wij dit probleem niet oplossen er meer verpleegkundigen zullen wegtrekken en zijn dan genoodzaakt de laatste bedden die wij hier hebben ook nog te moeten sluiten”, houdt Liesdek voor. Ze waarschuwt zelfs dat als het niet gauw wordt opgelost er doden kunnen vallen.

Gynaecoloog bij het Academisch Ziekenhuis, Lachmi Kodan, geeft aan dat het wegtrekken van verpleegkundig personeel ook impact heeft op de zorg die haar beroepsgroep biedt aan hun patiënten en dat zij voor moeilijke keuzes komen te staan. “We staan soms voor bijna ethische keuzes, waar wij als gynaecologen soms moeten bepalen wanneer wij een baby wel of niet geboren moeten laten worden”, vertelt Kodan. Ze zegt verder dat ook zij als specialist voor enorme dilemma’s staat zoals het kiezen tussen de moeder van het kind of het kind ter wereld brengen. “Moeten we de moeder zo ziek laten en ons afvragen wat er dan met het kind zal gebeuren. Er is geen plek om het kind op te vangen”, geeft Kodan aan. Het feit dat er te weinig plek is maakt ook voor gynaecologen het werk moeilijk uitvoerbaar. Kodan haalt verder aan dat de specialisten soms radeloos zijn en niet altijd weten hoe het kind op te vangen.

“Elke baby moet een kans kunnen krijgen om te leven.”

Margay Muringen, kinderarts en voorzitter van de Vereniging Kinderartsen Suriname, benadrukt dat de situatie vrij zorgelijk is en het best frustrerend is om onder zulke omstandigheden de zorg te kunnen garanderen. “Wekelijks krijgen we te horen van de leiding dat er steeds minder personeel is. Ons beddenbestand was twee jaar terug 33  algemene bedden in het diakonessenhuis en is nu teruggebracht naar 10 bedden. Vaak moeten wij dit aantal overschrijden, omdat je als kinderarts elk ziek kind wil helpen. Echter, dit is medisch niet verantwoord om kinderen te blijven opnemen, omdat er te weinig  personeel op de afdeling aanwezig is”, zegt Muringen die ook in het Diaconessenhuis werkt als kinderarts, waar zij ook met wegtrekkend personeel te kampen hebben. “Vaak moeten wij onze collega’s van het AZP teleurstellen, omdat wij geen zieke kinderen kunnen opvangen.”

Verpleegkundigen beter waarderen

Muringen geeft voorts aan dat het triest is dat een groot deel van de hoognodige apparaten zijn aangeschaft, maar dat zij toch vanwege het enorme tekort aan personeel niet veel kinderen kunnen helpen. Vorig jaar trok de vereniging aan de bel, omdat er behalve een tekort aan medicijnen ook een tekort aan apparatuur voor premature baby’s was. Er moesten financiële middelen worden gezocht voor apparatuur die de NICU/PICU hard nodig hebben om gedegen zorg te kunnen geven. “De verpleegkundigen die er nu zijn, zijn oververmoeid, teleurgesteld en vooral gedemotiveerd”, geeft Muringen aan en vermoed dat daarom veel ervaren verpleegkundig personeel binnen de kinderzorg wegtrekt. Men probeert het tekort aan personeel op te vangen met de pas afgestudeerden die heel hard hun best doen, “maar ze missen de hoognodige ervaring.” Muringen zegt dat het groot verschil in salarissen tussen particulieren en overheid bij verpleegkundigen voor grote demotivatie zorgt binnen de zorgsector. “Als medisch specialist pleit en eis ik dat degene die tijdens de gehele pandemie ‘hart van de zorg’ genoemd werden, beter worden gewaardeerd. Er moet landelijk een betere waardering en uniform loon komen voor deze groep die heel hard werkt”, zegt Muringen die de beleidsmakers oproept zich hiervoor in te zetten.

Koffer ingepakt

Kinderarts Laurindo Kloof bij het AZP gaat zelfs zover om het wegtrekken van deze ‘gouden frontliners’ een dieptepunt te noemen voor de zorg. “Ik wil u zeggen dat er op dit moment veel meer frontliners zijn die met een koffer ingepakt klaar staan om te vertrekken, als er nu geen verandering komt. Ze moeten gewaardeerd worden zoals ze het verdienen”, geeft Kloof duidelijk aan en drukt alle stakeholders zoals de overheid, beleidsmakers en ook de ziekenhuizen op het hart, zich hierover te buigen. Ondanks de uitdagingen vraagt Kloof dringend aan de patiënten om de specialisten te blijven bezoeken en hun consultaties te blijven opvolgen. “Wij blijven deze ontwikkelingen op de voet volgen en houden u als samenleving op de hoogte.”