Kinderhuizen maken al een hele poos een moeilijke tijd door.
De steeds moeilijk wordende economische situatie in het land maakt dat de uitdagingen bij deze sociale instellingen met de dag groter worden. De meeste inkomsten van de kinderhuizen, die zij hebben van donateurs, gaan naar de dagelijkse zorg van de kinderen. Het ondernemen van andere zaken om het reilen en zeilen van de tehuizen te garanderen, gaan niet zonder slag of stoot, gezien subsidie vanuit de centrale overheid uitblijft.
De meeste kinderhuizen hebben in geen jaren subsidie van de overheid ontvangen. Onze redactie heeft diverse van deze sociale instellingen gesproken en zij vinden het jammer dat de subsidie uitblijft, want het zijn juist overheidsinstellingen die de kinderen bij de tehuizen aanmelden. Nesa Roosblad, hoofdleidster van Huize Campagne, zegt dat zij zich niet kan herinneren dat het tehuis ooit in het 60-jarige bestaan subsidie heeft ontvangen. Het is volgens haar een rompslomp om aan subsidie te komen, omdat het financiële huishouden van het tehuis volgens de overheid eerst door een accountant in kaart moet worden gebracht. Echter moet het tehuis dan zelf de accountant betalen. “Als we geen geld hebben om die kinderen te eten te geven, hoe gaan we dan een accountant betalen.”
Kinderhuis Elim van de Heer is ook vergeten dat er zoiets als subsidie bestaat. Raj singh, oprichter en directeur van Elim van de Heer, zegt dat het in de afgelopen acht jaren opmerkelijk moeilijker begon te worden voor zijn stichting. Hij vindt het jammer dat de overheid geen rekening ermee heeft gehouden dat er een budget moet zijn voor sociale instellingen. Hij benadrukt dat sociale instellingen juist prioriteit moeten genieten bij de overheid, omdat zij simpelweg het werk van de overheid doen door, in dit geval, kinderen op te voeden en te begeleiden. Singh geeft aan dat de overheid niet alleen in de vorm van subsidie een bijdrage kan leveren. Volgens hem zijn er mogelijkheden zat, er moet slechts worden nagegaan wat de uitdagingen van de kinderhuizen zijn. Zo kan er dan het best worden ingespeeld op de situaties van de kinderhuizen.
Stichting Kinderhuis Tamara is nog wat hoopvol gestemd. Directeur Melanie Francis geeft toe dat het aanvragen van subsidie een lijdensweg is, maar gelooft er wel in dat die zal komen. Net als de directeur van Kinderhuis Elim van de Heer, vindt zij dat de overheid op andere manieren een bijdrage kan leveren aan het voortbestaan van deze sociale instellingen. Zo geeft ze aan dat kindertehuis Tamara geen kinderen meer kan opvangen, omdat er niet genoeg medewerkers zijn. Francis merkt op dat, gezien de overheid een overschot aan medewerkers heeft, enkele ambtenaren afgevaardigd kunnen worden om in kinderhuizen te helpen. Ze merkt op dat het voeden van de kinderen slechts één onderdeel is. De kinderen moeten daarnaast ook begeleid worden, omdat het vaak genoeg gaat om kinderen die uit een bepaalde gezinssituatie zijn gehaald en getraumatiseerd zijn.
Voorbereiding nieuw schooljaar
Voor de kinderhuizen lijkt het een immense taak om alles klaar te leggen zodat de kinderen een goede start kunnen maken bij het nieuwe schooljaar. Gezien er weinig tot geen ondersteuning vanuit de overheid komt, vragen zij zich af hoe zij de kosten voor het nieuwe schooljaar zullen dekken. Huize campagne, die aan ruim 90 kinderen onderdak biedt, heeft er 65 die schoolgaand zijn. Roosblad legt uit de overheid wel is ingekomen met 42 schooltassen, echter is dat nog lang niet genoeg. Er zijn meer tassen nodig en andere schoolspullen moeten nog aangeschaft worden. Daarnaast geeft ze aan dat het betalen van het inschrijfgeld ook moeizaam is verlopen, dat geschiedde door mensen die het tehuis een warm hart toedragen.
Ook voor Huize Tamara en kinderhuis Elim van de Heer is de voorbereiding op het nieuw schooljaar een hoofdpijn. Hun hoop is daarom ook gevestigd op donaties. Zowel bij Huize Campagne als bij Kinderhuis Elim van de Heer is schoolvervoer een uitdaging. Beide kinderhuizen zeggen dat zij dagelijks openbaar vervoer moeten betalen, zodat de kinderen naar school kunnen. Deze kosten kunnen volgens Roosblad van Huize Campagne behoorlijk oplopen, gezien het aantal kinderen dat gebruik moet maken van het openbaar vervoer.
Ontspanning
Door de heersende situatie in de kinderhuizen, kunnen de directies het niet permitteren de kinderen ergens te brengen voor ontspanning. Roosblad zegt bijvoorbeeld dat de kinderen al de hele vakantie gewoon in het tehuis zijn gebleven. Ze hebben geen andere keus dan op het erf met elkaar te spelen. Om ervoor te zorgen dat de kinderen niet al te veel balen, worden volgens Roosblad leuke spelletjes met de kinderen gedaan op het erf.
Huize Tamara kan niet praten over leuke spelletjes met de kinderen doen op het erf. Behalve dat het terrein van huize Tamara er verwaarloosd bij staat, moet er ook rekening gehouden worden met de felle zon. Directeur Francis legt uit dat de grasmaaimachine van het tehuis al een tweede keer kapot is en er is momenteel geen geld om die te laten repareren. Ze hoopt daarom dat er goedhartigen binnen de samenleving zijn die het tehuis op weg willen helpen, zodat de kinderen zich wat kunnen ontspannen en dat het erf schoongemaakt kan worden.
Als de kinderhuizen geen donaties ontvangen en eigen middelen inzetten, zal het zorgdragen voor de kinderen in deze instellingen niet mogelijk meer zijn. Ze hopen allen dat de overheid hen tegemoet komt, in welke vorm dan ook.