Bestuurslid Imran Taus van de Palu vindt het leengedrag van de huidige regering belachelijk. Zo liet hij onlangs blijken in het programma To The Point. “Deze regering is een verlengstuk van de vorige regering”.
Hij haalde verder aan dat deze regering met loze beloftes aan de macht is gekomen. Er werd gezegd dat het volk niet zal moeten inleveren en Internationaal Monetair Fonds (IMF) geen optie is, maar toch is de regering met open armen naar het IMF gegaan. Vervolgens is de regering door gaan lenen, wat de schuldpositie van het land verder heeft verslechterd.
Volgens hem hoefde de regering niet naar het IMF, maar er moest eerst een beroep gedaan worden op Surinaamse investeerders om te investeren in het land. Hierdoor zou de productie en de inkomsten toenemen, maar de regering heeft niet ervoor gekozen.
Taus is van mening dat al vanaf het begin dit land op een verkeerde manier is bestuurd. Hij verwees naar de verkeerde beleidskeuzes, zoals het Friends and family beleid, alle dienstreizen en de afschaffing van de subsidies. Hierdoor hebben de schaarse nationale investeerders, die bereid waren in het land te investeren, afgezien ervan. “Het is hierdoor een compleet IMF-recept geworden.”
Volgens DNA-leden Cedrick van Samson en Obed Kanape, die ook aanwezig waren in het programma, is het gemakkelijk om van de zijkant een oordeel te vellen. Van Samson haalde aan dat Suriname in een heel slechte situatie verkeerde, waarbij geen enkel investeerders bereid waren om in het land toen te investeren. Volgens hem zijn er ook enkele Surinamers, die schreeuwen dat het niet goed is in het land, bondholders van Oppenheimer en hun gelden met spoed terug willen. De parlementariër vindt dit hypocriet van deze mensen. Kanape legde verder uit en zei dat een samenwerking met IMF noodzakelijk was om de schulden te kunnen herschikken. IMF stond als dekking voor Suriname tijdens deze onderhandelingen.
Taus was niet tevreden met deze uitleg en benadrukte nog eens dat IMF geen optie moest zijn. Volgens hem heeft deze regering niets kunnen bereiken in de afgelopen vijf jaren en het land zelfs verder naar de afgrond gebracht. De volgende generaties zitten al in diepe schuld door de schuldenherschikking en met het leengedrag van deze regering, die de wereld rond leent, maar er wordt niet geïnvesteerd in productie.
