Sinds het aantreden van de regering Santokhi-Brunswijk in juli 2020 heeft het parlement al 71 wetten goedgekeurd. Nog eens 27 wetten zijn momenteel in behandeling. 21 wetten wachten om behandeld te worden. En dat twaalf maanden voor de volgende verkiezingen. Het zijn drukke tijden voor parlementsvoorzitter Marinus Bee.
Marinus Bee, voorzitter van de Nationale Assemblee (DNA), zit in zijn splinternieuwe kantoor in het recent opgeleverde DNA-gebouw op de hoek van de Henck Arronstraat en de Grote Combeweg. Zijn kantoor ligt net aan de straatzijde, maar de buitenwereld wordt afgesloten met zware lamellen voor het raam. Binnen brandt licht en draait de airco overuren.
Toch heeft Bee het gevoel dat hij in een glazen huis leeft sinds hij de voorzittershamer voor het eerst in juli 2020 in handen nam. “Ik loop op eieren”, zegt Bee in zijn zakelijk ingekleed kantoor. Er zijn geen props of fotokaders die verwijzen naar zijn privéleven. Er hangen ook geen schilderijen aan de muur. “Vindt u het nog leuk?” Het blijft enkele seconden stil terwijl Bee zijn antwoord overweegt. “Ik voel dat ik een job lever voor mijn land”, zegt hij uiteindelijk. “En ik doe het nog steeds met plezier.”
De druk op de parlementsvoorzitter is groot. Bijna dagelijks wordt Bee via de app en sociale media, of persoonlijk en via zijn secretariaat, overladen met berichten, brieven en petities van belangenorganisaties, bedrijfsverenigingen, maatschappelijke groeperingen en gewone burgers die aan zijn mouw trekken om bepaalde zaken van de DNA gedaan te krijgen. “Pressiegroepen leggen druk op mij als voorzitter”, zegt Bee. “Het is een belangenspel, dus mensen willen graag hun wetten op de agenda krijgen.
“We leven in een belangenwereld”
Heel bekend is de druk van de Vereniging Inheemse Dorpshoofden Suriname (VIDS), die al jaren pleit voor de behandeling en goedkeuring van de Wet Collectieve Rechten Inheemse en Tribale Volkeren. Bee is zelf geboren in Oost-Suriname en is als lid van de marrongemeenschap ‘een groot voorstander’ van de erkenning van de grondenrechten, zegt hij. De goedkeuring van deze wet zou een mooie nalatenschap zijn van zijn voorzitterschap.
Bee plaatste de wet grondenrechten eind 2022 al op de agenda van DNA, maar er kwam groot protest van de Kamer van Koophandel en Fabrieken (KKF). De KKF is resoluut tegen de aanname van de wet en liet dat schriftelijk weten aan de president, de DNA-voorzitter en in een open brief in de media. Vervolgens kwamen er te weinig parlementsleden naar de vergadering zodat die niet kon beginnen.
“We leven in een belangenwereld”, zei Bee daarover tijdens de viering van 30 jaar VIDS, in november 2023. “Iedereen is zogenaamd voorstander van grondenrechten, maar achter woorden schuilen gedachten. Mensen zeggen dingen die ze soms niet menen. Alleen als we strijd blijven leveren zal het geschieden”, zegt Bee, die de medewerking van de voltallige coalitie nodig heeft om de wet goed te kunnen keuren.
Bee wil zich de komende maanden ook sterk maken voor de behandeling van de Wet Openbaarheid van Bestuur en het aanscherpen van de Anti-Corruptiewet. “Ook de sloten moeten we echt gaan behandelen”, zegt Bee.
Aan het eind van elk dienstjaar moet de regering verantwoording afleggen over de inkomsten en uitgaven. Dit zogenaamde ‘slot van de begrotingsrekening’ moet bij wet worden vastgesteld in het parlement en is een grondwettelijke verplichting.
Maar de laatste keer dat de sloten werden behandeld was in 2005. Dat jaar gaf president Ronald Venetiaan een generaal pardon voor alle sloten die tussen 1988 en 2000 niet behandeld waren geweest. Vervolgens werden de sloten opnieuw vergeten. Bee overweegt nu om hetzelfde te doen. “Weer een generaal pardon, en dan gaan we proberen om aan het eind van elk jaar de sloten te behandelen.” De drukke tijden zijn dan ook nog niet voorbij voor de parlementsvoorzitter – integendeel. De komende maanden zullen lobbyisten en partijen er alles aan doen om hun wensen nog voor de verkiezingswissel in vervulling te zien gaan.
Dit artikel is onderdeel van een journalistiek onderzoek naar lobbypraktijken in DNA. Lees het volledige artikel op Parbode. Deze publicatie is tot stand gekomen met steun van het Stimuleringsfonds Journalistiek Suriname
