Basketbal fans in de hele wereld maken zich op voor de start van het hoogtepunt in de beste basketbalcompetitie van de wereld: de finale van de play-off seizoen van de NBA dat dit jaar gaat tussen de Denver Nuggets en de Miami Heat. Beide teams staan bekend om hun bereidheid om hard te werken en die bovendien superster-leiders hebben, die het liefst als eerste in de modder springen.
April, mei en juni zijn misschien wel de mooiste maanden voor basketbal fans in de hele wereld. Want dan staat alles in de National Basketball Association, de NBA – de belangrijkste basketbalcompetitie op aarde – in het teken van de play-offs. Uit de twee spectaculaire finales, in de oostelijke divisie (de Eastern Conference) en de westelijke divisie (de Western Conference), zijn respectievelijk de Miami Heat en de Denver Nuggets overgebleven. Eén ding staat vast: de kampioen van het seizoen 2021-22, de Golden State Warriors, wordt onttroond.
Welk team er deze keer vandoor gaat met de titel, is zelden zo onduidelijk geweest als dit seizoen. Experts geven Miami, dat drie keer eerder kampioen werd van de NBA, de beste kansen in deze serie, die op papier maximaal zeven wedstrijden duurt. Die voorspellingen zijn voornamelijk gebaseerd op de verwachting dat hun sterspeler Jimmy ‘Buckets’ Butler de extra versnellingen, die hij steevast brengt tijdens de play-offs, zal aanhouden. Maar, deze verwachtingen zijn misschien ook tekenend voor hoe er steevast, lijkt het, wordt gedacht over Denver en hun superster, de Serviër Nikola ‘The Joker’ Jokic.
Gedurende het heel regulier seizoen was Denver het team met de beste winst-verlies-staat van de competitie en toch ging altijd de meeste aandacht uit naar teams als de Milwaukee Bucks en Giannis Antetokounmpo, LeBron James en de Los Angeles Lakers en de Boston Celtics en hun superster Jason Tatum. Om de een of andere reden is er een structurele onderschatting van de Nuggets, ook nadat zij de Lakers en ‘King’ James overtuigend met 4-0 afdroogden in de western conference finals.
Vreemd
Deze onderschatting van de Denver Nuggets is op geen enkele manier te rechtvaardigen. Niet na zo’n sterk seizoen. Maar in de stad Denver zal je noch de fans van de Nuggets, noch hun idolen, daarover horen klagen. Vraag het aan Jokic en de andere sterspeler van het team, de Canadees Jamal Murray: ze hebben maar al te graag dat die structurele onderschatting blijft. Want dat betekent minder verwachtingen, minder druk en betere prestaties. De Denver Nuggets zette, terwijl de meeste aandacht ging naar anderen, de beste winst-verlies-staat van het 82-wedstrijden lange reguliere seizoen neer: 53-29.
Daarmee was het gegarandeerd van het thuisvoordeel in alle (best-of-seven) play-off series. Ook in de finale mag Denver dus vier van de zeven wedstrijden in hun arena spelen. Maar, Denver is zo goed dat het niet hoeft te leunen op zijn (felbegeerde) thuisvoordeel. Ook tegen LA met James en hun tweede man, Anthony Davis, was het niet nodig. Jokic en Murray leidden de Nuggets naar eerst een 2-0 voorsprong in de eerste twee wedstrijden in eigen huis, gingen vervolgens naar Los Angeles en wonnen daar de volgende twee ontmoetingen voor een afgetekende 4-0 serie winst. In die serie werd weer eens duidelijk hoe goed Jokic, Murray en de rest van de Denver Nuggets zijn.
Erger nog voor LA: voor het eerst in zijn carrière zag King James – hij is ondertussen 39 jaar – er oud en vermoeid uit. Hij gaf dat zelf toe, direct na de uitschakeling. De manier waarop zij verloren was voor James zelfs aanleiding om publiekelijk kenbaar te maken dat het hem alle reden had gegeven om na te denken over het beëindigen van zijn carrière. De sleutel tot het succes van de Denver Nuggets was nuchterheid en hard werken. Jokic, 28 jaar, is hun sterspeler. Hij haalt, ook in de play-offs, met regelmaat van de klok, in wedstrijden dubbele cijfers in drie categorieën: punten, assists (passes die leiden tot succesvolle doelpogingen) en rebounds (teruggesprongen ballen na een mislukte doelpoging.) Zonder Jokic heeft Denver geen schijn van kans. Maar de Serviër zal altijd de eerste zijn die wijst op zijn ploeggenoten als degenen die zijn dominant spel en de overwinningen mogelijk maken. Deze wisselwerking, die onvervalst lijkt, is volgens hun coach Michael Malone misschien wel de grootste kracht van zijn team.
Zelden gepresteerd
Denver krijgt met de Miami Heat in de finale een tegenstander, die er eigenlijk niet behoort te staan. Miami moest zich via het play-in toernooi plaatsen voor de play-offs. Even uitleggen: in zowel de eastern- als de western conference mogen de teams, die op de eerste acht plaatsen eindigen, meedoen aan de play-offs. Twee seizoenen geleden werden de play-ins geïntroduceerd.
De nummers zes tot en met tien, in beide conferences, moeten, voor de start van de play-offs, strijden voor de plaatsen zeven en acht op de ranglijst. Miami eindigde uiteindelijk als nummer acht. Standaard moet de nummer acht, in de eerste ronde van de play-offs, uitkomen tegen de nummer een in hun conference. Dat was dit seizoen de Milwaukee Bucks, kampioen van het seizoen 2020-2021. In het verleden was het slechts twee keer eerder voorgekomen dat nummer acht, de nummer een kon uitschakelen in de eerste ronde. Butler en de Miami Heat kregen het dit seizoen op spectaculaire wijze voor elkaar door de Bucks in vijf wedstrijden te verslaan: 4-1. Bijna niemand had dat zien aankomen. Vervolgens werden de New York Knicks (4-2) en uiteindelijk de Boston Celtics (4-3) aan de kant gezet.
Overeenkomsten
In de belangrijkste opzichten lijkt de Miami Heat heel erg op Denver. Ook bij de Heat staan onbaatzuchtigheid en hard werken centraal. In elk interview zal sterspeler Butler, 33 jaar, laten weten dat zijn ploeggenoten hem tot de sleutelfiguur maken die hij is. Bij Butler kon het eigenlijk ook niet anders dan dat hij een eenvoudige, nederige en hardwerkende basketballer zou worden. Op zijn dertiende werd hij door zijn moeder op straat gezet, omdat zij hem een ‘overlast’ vond.
Butler werd opgevangen door een (blank) gezin van een klasgenoot. Hij mocht permanent daar wonen onder voorwaarde dat hij hard zou werken op school en verder geen problemen zou veroorzaken. Butler greep die kans met beide handen aan, haalde de universiteit en werd in 2011 een NBA-basketballer. Over het pad daar naartoe zegt Butler altijd dat hij, hoewel hij al meer dan 10 jaar op het hoogste niveau speelt, nog steeds elke dag verbaasd en dankbaar is dat hij zijn droom heeft kunnen verwezenlijken. Alleen al om die reden zegt hij dat hij, om zijn (eeuwige) dankbaarheid te tonen, bereid is elke dag net zo hard te werken als nodig is en alles te doen wat zijn coaches en ploeggenoten van hem vragen.
Spannend
De Denver Nuggets hebben nog geen enkel kampioenschap en staan voor het eerst in de finale van de NBA. De Miami Heat, met drie titels, stond er voor het laatst in 2020. Toen werd verloren van de Lakers. Butler en Jokic hebben geen van beiden nog een ring – traditioneel krijgen alle spelers van het team dat kampioen wordt een ring – en schuiven niet onder stoelen of banken dat zij het de hoogste tijd vinden om hun eerste titel te pakken.
Een van hen zal uiteindelijk feest vieren, terwijl de andere zijn wonden zal moeten likken en uithuilen. Zelden was het, op papier, zo moeilijk om met enige zekerheid te voorspellen wie er waarschijnlijk aan het langste eind zal trekken. En dat is ook precies de reden waarom de finale tussen Miami en Denver, tussen de antidiva supersterren Butler en Jokic, tussen de drievoudig kampioen en het team dat zijn eerste titel zoekt, alleszins de moeite waard is om te volgen. Het worden (waarschijnlijk) ontmoetingen volgeladen met spektakel, knokken en verrassende ontwikkelingen, aangezwengeld door twee supersterren die, door houding en overtuigingen, als voorbeeld kunnen dienen voor bijna elke fan.
Donderdag 1 juni en zondag 4 juni, wedstrijden 1 en 2, in Denver. Woensdag 7 juni en vrijdag 9 juni, wedstrijden 3 en 4 in Miami. Indien nodig: maandag 12 juni, wedstrijd nr. 5, in Denver, donderdag 15 juni, wedstrijd nr. 6, in Miami en zondag 18 juni, wedstrijd nr. 7, in Denver.