In Suriname worden wij regelmatig gefopt door politici of wannabe politici die net holle vaten zijn, veel geluid maken zonder inhoud. Wij hebben te vaak en te veel te maken met politici die zeggen een bijdrage – zo’n cliché woord in Suriname – te willen leveren aan het land zonder duidelijk te maken wat ze kunnen en waartoe zij in staat zijn. Waar staat Robert Vishnudatt in dit opzicht? Hij heeft vanaf nu de kans om ons inhoudelijk te vertellen wie hij is en wat hij kan. Hij heeft politieke ambities en dus mogen en moeten wij weten wie Vishnudatt is en wat hij kan. Ik kies ervoor om hier geen “tap a grillplaat” artikel van te maken omdat ik hem de kans wil geven om op de vele vragen die rijzen antwoord te geven. Ik speel niet op de man, ook al gaan sommigen dat zo graag willen zien, maar de man is relevant in de context van de observaties zoals in dit artikel samengevat.
Vragen en verbazing
Het is belangrijk dat Suriname niet weer een kat in de zak koopt met Vishnudatt. Voor veel Surinamers die anti-VHP zijn, klinkt Vishnudatt als een verlichting omdat hij ogenschijnlijk – let wel ogenschijnlijk – kritiek heeft op de VHP en/of regering. Maar hier zit ook de adder onder het gras. Om de adder te zien moeten wij ons zelf een paar vragen stellen:
1. Kritiek – Waar heeft Vishnudatt precies kritiek op? Op de VHP? Of op de regering? Of op het coalitiedeel ABOP van de regering? Of op Santokhi als “baas”? Of op een combinatie? Uit zijn interviews blijkt iets anders, lees de analyse onderaan.
2. Rol – Wat was de rol van Vishnudatt voor de verkiezingen? Heeft hij niet Santokhi bij ons allen gepromoot? Heeft Vishnudatt dan ook niet meegewerkt aan, dan wel was hij geen onderdeel geweest van een “leugen machine” in de campagne naar de verkiezingen toe? Hoe betrouwbaar is Vishnudatt dan? Hoe zit het met ethiek bij zichzelf, de ethiek die hij nu zo veel wil propageren, omdat het nu als warang boroe over de tafel gaat.
3. Inschattingsvermogen – Kon hij dus toen voor de verkiezingen dan niet zien dat Santokhi een “hol vat” was? Kon hij niet zien dat er geen plannen waren maar alleen “lege hulzen”? Wat zegt dat over zijn “inschattingsvermogen” en zijn eigen integriteit?
Naast bovenstaande vragen die Vishnudatt mag beantwoorden moeten wij zelf ook wat analyses doen en niet alles voor zoete koek slikken, hoe lekker dat ook moge lijken, immers Vishnudatts opmerkingen worden in vele kringen snel gekocht en hijzelf lijkt snel omarmd te worden, omdat hij als VHP’er ogenschijnlijk – let wel weer ogenschijnlijk – kritiek heeft op de VHP. Het is ogenschijnlijk, maar wat zien wij echt als wij dieper kijken en analyseren?
Analyse van uitspraken en houding
Het valt op dat Vishnudatt steeds bij interviews zijn kritiek op de regering zodanig formuleert dat het dan uitdraait op kritiek op het ABOP-coalitiedeel. Hij formuleert zodanig – bewust of onbewust – dat de VHP bijna ongeschonden uitkomt. Zijn kritiek draait er vaak grotendeels op uit dat hij vindt dat de VHP niet met de ABOP aan de slag moest vanwege de veroordelingen van de voorzitter en ondervoorzitter van de ABOP. Dit is vreemd want:
(a) hij had wel graag een rol willen vervullen in dezelfde regering met ABOP als Santokhi hem een passende rol of functie had toebedeeld. Luister naar zijn interview bij LIM FM/Bakana Tori van 3 november 2023.
(b) hij had wel, zoals hij nu achteraf lijkt te zeggen, liever een coalitie met de NDP gehad. Dat is heel vreemd, want de voorzitter van de NDP heeft ook een vonnis op zijn naam. Hoe zuiver is Vishnudatt dan? Hoe goedgelovig zijn de Surinamers dan als je dit zo analyseert? Hoe graag laten Surinamers, en dan vooral de anti-VHP’ers en pro-NDP’ers, zich bedonderen? A her tori ne klop voor geen centimeter toch?
Het valt ons ook op dat Vishnudatt, als het om de VHP en Santokhi gaat, met kritiek komt van het niveau van een “doppie pistool”, maar als het om de ABOP gaat, dan is het van een niveau van een “kanon”. Nu is het wel zo dat ABOP werkelijk als “bladvulling” in de regering zit, maar om de VHP of Santokhi te “belagen” met een “doppie pistool” zegt iets bijzonders over Vishnudatt. De vraag is dan (i) is hij bijzonder naïef en leeg of (ii) is hij zo doortrapt en misleidt hij het volk op een zeer geraffineerde wijze. Waarom stel ik die vraag? Mij valt het volgende op, en hem zou dat ook moeten opvallen lijkt mij:
a. De meeste schandalen van deze regering komen uit de kokers van de departementen waar VHP-ministers zitten. Dus hij zou met een “kruisraket” in plaats van een “doppie pistool” op de VHP moeten af gaan toch? Dat doet hij niet, want hij is nog steeds VHP’er. Hoe zuiver is Vishnudatt dan? Wat bespeelt hij dan? Hij kan toch niet zo naïef zijn? Dit lijkt eerder op doortrapt de aandacht afleiden van de drama’s bij de ministeries waar de VHP-leiding over heeft.
b. Zijn kritiek gaat nooit in op de grote drama’s die veroorzaakt zijn door met name de VHP. Hij blijft oppervlakkig praten over leiderschap alsof het een abstract begrip is. En als hij over leiderschap wilde praten dan moest hij toch dieper ingaan op de foute leiderschapsstijl van “baas” Santokhi. Waarom fileert hij dan niet openlijk, man en paard noemend, het foute gedrag en de effecten van het foute gedrag van Santokhi? Op de weinige momenten dat hij iets verder wil gaan in het benoemen van het foute gedrag van Santokhi dan betrekt hij heel gauw Brunswijk en ABOP erbij en dan leidt hij vaak het gesprek af van Santokhi.
c. Als Vishnudatt zo’n goede analist is en was en volgens zijn eigen beweringen veel met Santokhi zelf optrok, immers zegt hij regelmatig dat hij met de voorzitter van de VHP-zaken deed en niet met de brede VHP, dan is de vraag waarom zijn “neus” voor het foute gedrag en karakter van Santokhi toen voor de verkiezingen “verstopt” was? Of is Vishnudatt selectief? Toen gespeeld alsof zijn neus verstopt was en nu speelt hij het spel “handen in onschuld wassen”? Hoe betrouwbaar is hij?
d. Het valt op dat zijn kritiek op Santokhi vooral gaat over de combinatie van rollen zoals de combinatie presidentschap en voorzitterschap van de VHP. Het lijkt alsof zijn kritiek gaat over het niet kunnen vervullen van zijn eigen ambitie om voorzitter van de VHP te zijn en niet zozeer op de drama’s die de VHP heeft gecreëerd in de samenleving. De combinatie van rollen als probleem opvoeren staat tot geen verhouding tot de vele fouten van deze regering en dan met name van de VHP. Het lijkt alsof het huis in brand staat en Vishnudatt het volk wil bezighouden over het feit dat de brandweermannen hun veters niet goed hebben gestrikt en dat de brandweermannen dus mogelijk kunnen struikelen. Hoeveel ervaring en inzicht heeft Vishnudatt om grote problemen aan te pakken?
Wat is zijn visie?
Tenslotte, het wordt tijd dat Vishnudatt ons vertelt wat zijn oplossingen zijn voor het land en waar hij staat in de politiek. Hij heeft politieke ambities, dat moet kunnen, maar dan graag transparant en inhoudelijk worden. Hij is het ene moment VHP’er, topper zoals hij zich zo graag laat noemen, en een ander moment is hij van een derde blok en dan weer wil hij mogelijk een eigen partij hebben. Het lijkt bij hem meer te gaan om een politieke partij dan om een visie om het land te ontwikkelen. In dat opzicht wijkt hij misschien niet veel af van de meeste politici in Suriname. Met hem krijg je dan ook een tweede Santokhi of hij is lood om oud ijzer. Vishnudatt heeft genoeg tijd gehad om zijn visie op de ontwikkeling van Suriname op inhoud te kunnen delen met de samenleving. Dat heeft hij nimmer gedaan. Heeft hij wel een visie? Kan hij dieper gaan dan de sjabloonteksten over leiderschap? Bij Interactief van zaterdag 4 november verweerde hij zich op een vraag dat het vooral moet gaan om zijn achtergrond en “staat van dienst” waarop men hem zou moeten beoordelen. Dat is precies het andere probleem, namelijk niemand weet wat zijn “staat van dienst is”, wat zijn ervaring is? Daar praat hij ook nooit inhoudelijk over of dat publiceert hij ook nergens. Hij laat ook nooit een diepgaande inhoudelijke visie op de ontwikkeling van het land zien. Dit alles is relevant omdat Vishnudatt een politieke rol ambieert en dan moet hij transparant worden over zichzelf en over zijn visie. Dus Vishnudatt kan klagen over Brunswijk, maar er is genoeg huiswerk voor hem om over zichzelf druk te maken lijkt mij.
Hikmat Mahawat Khan
Noot: voor degenen die graag voor hem willen opnemen en/of graag tegen dit artikel wil zijn het volgende: Als Vishnudatt bijvoorbeeld bij Staatsolie of bij Finabank een rol zou willen, dan hoeven wij ons niet druk te maken over zijn rol en achtergrond, dan laten wij de beoordeling over aan bijvoorbeeld Jagessar of Frangie en dan bemoeien wij nergens mee, maar Vishnudatt wil een publieke politieke rol en dan moeten wij hem beoordelen en dan moeten wij bemoeien. Dat is het verschil!
