De verkiezingen van 25 mei zijn achter de rug. Suriname heeft gekozen. Nu is het tijd voor de gekozen leiders om te tonen wat werkelijk telt: de Republiek, niet het partijbelang. De samenleving heeft recht op rust. Geen spel, geen uitstel, geen machtspolitiek – wel richting, helderheid en bestuurbare continuïteit.
In deze fase ligt de verantwoordelijkheid bij De Nationale Assemblee. Het parlement is het kloppend hart van onze rechtsorde. Juist nu bepaalt het parlement of dat hart klopt in dienst van het volk of in het ritme van oude reflexen. De kwaliteit van het parlementaire DNA is bepalend – niet alleen wie er zit, vooral hoe zij handelen.
DNA in de biologie, is het erfelijk materiaal dat richting geeft aan leven.
In Suriname bepaalt het parlementaire DNA hoe onze Republiek zich ontwikkelt, hoe zij reageert, hoe zij overleeft. Wanneer dit fundament wordt aangetast door partijzucht, machtsdrang of persoonlijke agenda’s, raakt het staatslichaam verzwakt. Zonder vernieuwing en inzicht verlamt het systeem. De Republiek verdient beter.
Tegen deze achtergrond zal het niet van wijsheid en patriottisme getuigen, als de VHP – met 17 van de 51 zetels – overweegt om, al is het gebruikmaken van het democratisch recht, alsnog eigen kandidaten voor het presidentschap en vicepresidentschap voor te dragen. Zo’n manoeuvre zou vertraging, polarisatie en destabilisatie veroorzaken. Het zou niet onschuldig zijn; het is een dreiging voor de bestuurbaarheid van Suriname.
Elke poging om een minderheidskandidaat naar voren te schuiven zonder realistisch uitzicht op meerderheidssteun, zal onvermijdelijk leiden tot institutionele stilstand en verwarring. Daarenboven zal zo’n actie zonder enige twijfel leiden tot verlies van respect – binnen en buiten het parlement – en de geschiedenis ingaan als een blamage van formaat. Het imago van de partij én het vertrouwen in het politieke proces zullen zware schade oplopen.
Een dergelijke koers opent de deur naar een dure, tijdrovende en onzekere Verenigde Volksvergadering. Terwijl Suriname wacht op beleid, investeringen en vooruitgang, zal het land tijd, gezag en geloofwaardigheid verliezen. De rekening komt terecht bij burgers – in economische onzekerheid, sociaal wantrouwen en internationaal gezichtsverlies.
De roep van 597Netwerken is geen verzoek; het is een plicht. Volksvertegenwoordigers staan niet in dienst van
partijdiscipline. Ze staan in dienst van de Republiek. Elke stem is een richtingwijzer. Elke keuze beïnvloedt de vrede, de orde en de ontwikkeling van het land. Politiek is het verantwoord beheren van vertrouwen. Dat vertrouwen is niet eindeloos. Het vraagt volwassenheid, inzicht en moed. Prestige, symboliek en partijdrift kunnen het herstel van Suriname ernstig vertragen.
Wat het land nodig heeft zijn geen showgevechten. Suriname heeft leiders nodig die durven in dienst te staan van de staat. De toekomst van Suriname is gebaat bij een parlement dat zijn rol begrijpt als beschermer van institutionele continuïteit. Een DNA dat zich richt op vooruitgang, stabiliteit en vrede – niet op machtsspel en blokkade. Een Republiek waarin gekozenen handelen naar de woorden uit Da Lobi fu wi Kondre : “Fu rust en vrede musu tan na kondre ala pe…”
Dat vraagt om keuzes die richting geven. Keuzes die de Republiek dienen. Keuzes die niet uitstellen. Keuzes die oplossen. Keuzes die het staatsmodel dragen in plaats van het te ontregelen. Wij kiezen voor rust. Voor verantwoordelijkheid. Voor de Republiek.
Dr. Ruben F. del Prado, Voorzitter 597 Netwerken
597@iam597.org | WhatsApp (+597) 847 0597
