Korte analyse: Natio vrouwen voorkomen dubbele cijfers in verlies tegen Mexico; 9-0.

Zoals verwacht hebben de Natio vrouwen het donderdag, in Monterey, erg moeilijk gekregen tegen de vrouwen van ‘El Tri’, Mexico. Suriname, 129 op de FIFA ranglijst, werd met 9-0 afgedroogd door een goed team dat niets voor niets, op plaats 27 (102 plaatsen hoger) staat. Dit soort uitslagen klinken spectaculair en dramatisch, en zijn nooit prettig voor de verliezer. Maar, de realiteit is wel dat die nog steeds gangbaar zijn in het internationale vrouwenvoetbal.

Deze pre WK-kwalificatiewedstrijd is de eerste voor de Natio vrouwen sinds de zeer recente toevoeging van speelsters uit de Surinaamse diaspora in Nederland. Dat Suriname, ten opzichte van Mexico, nog geen geoliede machine is, is dan ook logisch. De vrouwen van El Tri waren stukken beter omdat ze simpel weg, stuk voor stuk, betere kwaliteit hebben in hun voetbalhandelingen, zoals aannemen, passen en dribbelen. Duidelijk was te zien dat de Surinaamse vrouwen minder vaak trainen en minder vaak wedstrijden spelen en in het algemeen op een lager niveau bezig zijn. Suriname holde letterlijk achter de feiten aan, de spelers waren laat bij duels, konden de pressie van Mexico niet aan en oogden na een halfuur al vermoeid.

Het werd wat het op papier zou moeten worden, een klinkende overwinning voor Mexico. De realiteit in het internationale vrouwenvoetbal is dat de er nog hele grote krachtsverschillen zijn, zoals dat ook het geval was bij het mannenvoetbal 30 tot 40 jaar geleden. Een klein aantal landen in de wereld heeft de afgelopen 20 to 30 jaar geïnvesteerd in vrouwenvoetbal en die maken de top uit. Daaronder volgt een kleine middenmoot terwijl de rest van de wereld zit rond het niveau van Suriname.

Het verschil in niveau tussen landen als de VS, Nederland, Noorwegen, Duitsland en China, met de rest van de wereld is heel groot. Op het laatst FIFA WK voor vrouwen maakte de VS met 14-0 ook gehakt van de vrouwen van Tahiti. Na afloop kregen de vrouwen van de VS een golf van kritiek over zich, omdat zij elk doelpunt vierden alsof zij daarmee een finale hadden beslist. Dat de Natio vrouwen dubbele cijfers hebben kunnen voorkomen bij, voor Surinaamse begrippen lage temperaturen, iets boven de 10 graden celsius, is al opvallend.

Bekend is ook dat Surinaamse teams altijd fysieke problemen krijgen tijdens wedstrijden in Mexico, omdat hun stadions vaak op een veel grotere hoogte liggen, boven de zeespiegel. Dat betekent dat er minder zuurstof in de lucht zit en dat leidt snel tot vermoeidheid als het lichaam zich nog niet heeft aangepast aan die omstandigheden. Vraag het maar aan de mannen van Natio. Zij verloren in 1977 met 8-1 tegen Mexico in verband met kwalificatie voor het WK van 1978. Die waren al na 20 minuten uitgeput. Ook Surinaamse clubs die in Mexico wedstrijden hebben gespeeld, ondergingen hetzelfde lot.

De vrouwen Natio speelt dinsdag tegen Anguilla haar tweede pré-WK-kwalificatiewedstrijd. Ook daar zal duidelijk worden het krachtsverschil tussen landen binnen de Concacaf regio. Suriname was in het verleden al te sterk voor Anguilla. Het is best mogelijk dat de Natio vrouwen in dat duel wraak gaan nemen voor het verlies tegen Mexico en zelf veel gaan scoren. Als dat lukt, is het niet moeilijk te raden wat Anguilla tegen Mexico zal overkomen. Ondanks de opdoffer van donderdag in Monterrey, mag niet vergeten worden de historische stap die is gezet met deze ontmoeting. Voor het eerst waren er vrouwen uit de diaspora opgenomen in het team en de verwachting is dat de komende tijd meer Nederlandse voetbalsters van Surinaamse komaf zullen kiezen voor Natio. Daarmee zal het niveau zeker opgekrikt worden. Net als in de meeste landen in de wereld staat in Suriname het vrouwenvoetbal in de kinderschoenen. Jarenlang is er weinig gedaan om deze sport te ontwikkelen. Als de investeringen die nu gedaan worden, opgeteld bij de toevoeging van gemiddeld beter gevormde speelsters uit de diaspora, worden doorgezet zal dat leiden tot betere resultaten en ontwikkeling.

Daarom zal de Surinaamse Voetbal Bond, precies als de speelsters zelf, veel tijd en energie moeten steken in het beter worden. Dat is de enige manier om vooruit te gaan en omhoog te kruipen op de FIFA ranglijst. Er bestaat namelijk geen ‘boro pasi ‘ als het gaat om beter worden. Het is geen raadsel: alleen de landen die investeren, veel trainen, goed trainen, geregeld wedstrijden spelen en de organisatie, om de nationale selecties heen, continu verfijnen, groeien en klimmen omhoog. De weg naar boven voor de Natio vrouwen is lang, maar als de intenties van de SVB zuiver zijn, gaan de resultaten uiteindelijk ook verbeteren.