Santokhi is bezig met een nieuwe reeks modewoorden – lege hulzen en holle frasen – die niets anders is dan oude wijn in nieuwe zakken. Vroeger lazen wij in de Surinaamse kranten “pas ontpakt” hetgeen betekende nieuw binnengekomen. Zo brengt Santokhi zijn oude wijn in nieuwe zakken aan de man, pas ontpakt, nieuw binnen, maar ondertussen is het gewoon oude wijn die in nieuwe zakken zijn.
De nieuwe modewoorden die hij nu gebruikt zijn:
TWEEDE HELFT: eigenlijk zegt hij hiermee wat hij ook al voor de verkiezingen steeds zei, namelijk “geef mij uw vertrouwen en ik geef u een prachtig land”. Hij vraagt dus nu weer het vertrouwen. Maar was is dat op gebaseerd? Waarom zou de burger hem nu wel vertrouwen?
HERNIEUWD: eigenlijk zegt hij “vergeet wat ik u heb aangedaan”. De vraag is waarom hij vanaf nu in de tweede helft anders gaat gedragen. Omdat hij straks de stemmen nodig heeft? Gaat hij nu even, tijdelijk ineens een ander gedrag laten zien om straks weer de verkiezingen te winnen?
SAMEN: dit klinkt als het oude verhaal van bromtji djarie waarmee hij bedoelde dat hij met iedereen samen wilde doen. En ook met 1 miljoen Surinamers. Inmiddels weten wij beter. U bent gewaarschuwd. De vraag is waarom hij nu ineens die bromtji djarie echt gaat invullen, terwijl hij nu net een professor die meent dat alleen Hindostanen ontwikkeling kunnen brengen beloond heeft met een ministerspost.
TERUGGEVEN: hiermee zegt hij tegen het volk, ik geef u een sigaar uit uw eigen doos. Hij heeft eerst alles van het volk afgepakt om eerst zelf van te genieten en nu hij weer de stemmen nodig heeft, probeert hij om met wat van het afgepakt geld de emoties om te kopen.
De nieuwe modewoorden zijn dus niets anders dan pogingen om zand in de ogen te strooien. U bent gewaarschuwd. Waarom zou u de mooie woorden nog geloven? Waarop is de oproep voor vertrouwen op gebaseerd? Waarom vertrouwen? Wat is het “trackrecord”?
Er zijn integendeel genoeg voorvallen om juist niets van te geloven. Iedereen kent de vele beloftes, om een paar te noemen:
- diaspora kapitaal dat klaar staat, maar na 3 jaren is geen eurocent beschikbaar gekomen
- 150 investeerders die klaar stonden, maar na 3 jaren is er nog geen schim van een investeerder te zien, integendeel charlatans als HPSG en Bollywood filmproducenten zijn binnengehaald
- het 200 dagen plan dat klaar lag om onder andere de koers omlaag te brengen, maar dat plan bleek achteraf een lege huls te zijn en de koers is ruim verzesvoudigd
- De bromtji djarie filosofie die achteraf niks anders was dan rookgordijn om zetels onder niet-Hindostanen binnen te halen en om naderhand te oriënteren op India en dan met name op 1 specifieke geloofsrichting
- het buitenland zou open gaan en met name Nederland zou de verlosser zijn, maar de realiteit is dat na 3 jaren deze verlossing is niet meer dan een paar extra dozen hulp en paar verdwaalde experts die niets materieels hebben opgeleverd.
Kortom, hij heeft veel voorgehouden, maar niets is gerealiseerd en in vele gevallen heeft hij juist het tegenovergestelde gedaan van wat hij had beloofd.
Hoe voorkom je dat er wederom veel wordt voorgehouden, beloofd en verteld? De grootste kans op zekerheid op het krijgen van wat hij het volk voorhoudt is als hij concrete plannen laat zien. Hij moet het concreet maken met (1) WAT, (2) HOE en (3) WIE
WAT: wat is de visie, wat wil je voor het land
Wat is zijn ontwikkelingsvisie, maatschappijvisie en leiderschapsvisie. Wat is het toekomstbeeld dat hij kan schetsen van:
- Welvaart & Welzijn: verbetering van de kwaliteit – met hoge standaarden – van het leven van Surinamers. Dat is waar het om gaat! Het bieden van goede gezondheidszorg en onderwijs voor iedereen, woning voor zwakkeren en veel en goede werkgelegenheid
- De Pijlers & Dragers van de economie: een sterke economie gebaseerd op productie met veel export en die zal leiden tot veel banen met hoge salarissen en daardoor tot sterke koopkracht
- Het Fundament & de Hygiëne factoren: een goed werkende en dienstige overheid die er is voor de burgers
- Eenheid & Eigenaarschap: Suriname moet van eenieder zijn en worden en iedereen moet samen eigenaar voelen. Land waarop iedereen trots is en cultuur waarop iedereen trots
- Natievorming: een Suriname waar burgerschap, eigenaarschap en eenheid aangemoedigd en verstevigd wordt. Waar er waarden, normen en ethiek aangemoedigd worden.
HOE: hoe ga je de visie realiseren
Het is heel belangrijk dat hij aangeeft HOE hij alles gaat realiseren. Het “HOE” is een belangrijke indicatie en waarborg van realiteitszin van dat wat hij geschetst heeft bij de “WAT”. Een goede beschrijving van het “HOE” – hoe het gerealiseerd gaat worden – geeft aan dat er nagedacht is bij het uitwerken van de “WAT” en dat de “WAT” geen sinterklaas lijstjes zijn.
Wij kennen immers de verhalen rond Diaspora kapitaal. Hij had nooit aangegeven HOE hij dat kapitaal zou aantrekken. Had hij dat gedaan dan was snel voor iedereen duidelijk dat het om een fata morgana ging. Kortom, vertel HOE de visie gerealiseerd zal worden inclusief fases, stappen, tijdslijnen en tussentijdse mijlpalen.
WIE: met wie ga je de visie realiseren
Het is ook heel belangrijk dat hij kan aangeven met WIE hij de visie gaat realiseren. Het succes is erg afhankelijk van de kwaliteit van de spelers. Wij weten dat hij tot nu toe graag met B en C spelers heeft gewerkt, met een komediant, een douaneambtenaar, radioprogrammamaker, bus boer en een kippenboer. Hij moet ook niet komen met de professor die zonder het boek van zijn verworvenheden gelezen te hebben alles al ophemelde, met de professor die vond dat alleen Hindostanen ontwikkeling kunnen brengen en de professor die vals speelde met peilingen en de verkiezing beïnvloedde om vervolgens beloond te worden met een luilakken baan in het buitenland.
Kortom, het is raadzaam dat hij niet met nieuwe modewoorden en verhalen komt maar met concrete plannen met (1) WAT, (2) HOE en met (3) WIE. Alleen dan is er reden om hem serieus te nemen.
Voor de goede orde, dit geldt ook voor de andere politici. De samenleving moet afrekenen met gladde praatjes van politici, met de dertien-in-een-dozijn-praatjes van politici en met politici die alleen kunnen klagen en afgeven op de anderen. Oppervlakkige praatjes moeten niet meer geaccepteerd worden. Verwijs ze dan naar de bekende zin “show me the money”.
Als je doet wat je deed dan krijg je wat je had. Politici moeten leren dat het nu anders moet. En als zij hardleers zijn dan moet de samenleving ze ook hard terugduwen. De media, commentatoren en politiek “watchers” moeten de politici stevig bevragen en bij de les houden in het belang van de ontwikkeling van Suriname.
Hikmat Mahawat Khan
