Surinaamse standaarden & uitglijdpartijen

Ai, booi…wat een regen hebben we de afgelopen dagen gehad, noh? Ik zag een videootje voorbijgaan waarin een dame met een sterk Nederlands accent in de auto zat en bepaalde delen van de binnenstad vastlegde en heel verontwaardigd riep: “…niet normaal, man…niet normaal!” Ik dacht bij mezelf: “…madame, volgens Surinaamse standaarden is dit wél normaal, hoor!”

Die jongedame zou eens moeten weten dat dat gedeelte welke zij in beeld bracht en andere bekende spots al meer dan 50 kalenderjaren bij de geringste regenbui onder water loopt en dat er nooit iets is gedaan om te werken aan de verbetering of vernieuwing van het totale afwateringssysteem van Groot-Paramaribo en andere gebieden.

Er zijn zoveel studies gedaan, plannen gemaakt, beloftes gedaan in de media, maar helaas zien wij heel weinig tot niets terug in de praktijk. Iedereen weet waar de schoen wringt, wie de schuldige is, wat er gedaan moet worden, wie het moet doen, maar neks n’e happen. Ondertussen zijn we na elke regenbui gewend geraakt aan de overvolle trenzen met bovenop een laagje PET-flessen, de straten die helemaal blank staan, de drassige bermen en de toko toko en patya patya zandwegen.

De ongemakken en de uitglijdpartijen blijven daarbij niet uit. Binnenshuis hebben zich ook een aantal figuurlijke uitglijdpartijen voorgedaan. Een daarvan is die van het interim-bestuur dat ogenschijnlijk een effectieve sliding heeft gedaan op het huidig bestuur van de Surinaamse Voetbalbond onder leiding van Johnny Krish. Dit interim-bestuur is tijdens een ledenvergadering vanuit een onverwachte hoek opgedoken, heeft gekeken hoe Team Krish de bal behandelt en heeft middels een tackle die bal proberen te bemachtigen.

Ik heb dat fragment zeker drie keer op repeat moeten zetten om er zeker van te zijn of ik goed heb gehoord

De meningen zijn nu sterk verdeeld en het is de VAR (Video Assistant Referee) die moet bepalen of de handeling van Team Plotseling correct is geweest. Weegt de woede-uitbarsting van Atto jegens Johnny Krish op tegen de vermoedelijke jarenlange corruptieschandalen, het nepotisme en de regelarij en de poging tot manipulatie tijdens die werri werri vergadering? De FIFA is op de hoogte gesteld door Team Plotseling en wij wachten het eindoordeel af.

Als toeschouwer is mijn innige wens dat na deze dyugudyugu zaken niet in de bekende doofpot gestopt zullen worden en dat in ieder geval dit gebeuren een startpunt mag betekenen tot de echte ontwikkeling van het Surinaams voetbal. Ondanks wij een heleboel talent hier in huis hebben, blijven de ondermaatse en ronduit slechte prestaties van ons voetbal niet uit.

Een andere in-oso uitglijdpartij was die van onze bekende Nationale Assemblee. Hai boi…een parlementariër staat op en kaart enkele brandende kwesties aan welke zich in de medische zorg in zijn district voordoen. Een andere parlementariër van een ander district staat op, stelt vragen en grijpt terug naar het verleden. Er ontstaat een heftige taki taki, waarbij de tweede parlementariër probeert te beledigen door die eerste een ‘Guyanees’ te noemen.

Ik heb dat fragment zeker drie keer op repeat moeten zetten om er zeker van te zijn of ik goed heb gehoord. Zoals de dame aan het begin van mijn verhaal heb ik ook verontwaardigd gereageerd, maar mi kis mi srefi snel. Het gaat overigens om die ene volksvertegenwoordiger die er bekend om staat anderen in het openbaar ‘jap’ japi’ en ‘keskesi’ te noemen, dus ach….volgens zijn standaarden is het normaal.

Ik dacht bij mezelf: “…jongu, als je in staat bent je mede-Surinamer in het openbaar zo te bejegenen, hoe zal je ‘de anderen’ noemen in privé, onder vrienden, kennissen en huisgenoten?” Heel jammer vind ik wel dat de nijpende situatie waarover de eerste parlementariër het heeft helemaal ondersneeuwd….sorry, we kennen geen sneeuw in Suriname….helemaal overwoekerd is geraakt door die ‘Guyanees’ opmerking. Iedereen is jammer genoeg vergeten wat de ernst en de essentie was van het verslag en de producten van jokers, meme-makers en FBers blijven daarbij niet uit.

Een laatste uitglijder van de afgelopen week is dat wij als land op de World Press Freedom Index van 2022 van de 19e naar de 52ste plaats zijn gekelderd. Op die lijst staan er 180 beoordeelde landen en wij waren mooi op weg om de top te bereiken. Het zielige is dat velen niet beseffen wat het betekent en wat voor verstrekkende gevolgen dit allemaal voor ons als land kan hebben.

Over de Corruption Perception Index zal ik het vandaag niet hebben, maar ook daar is onze positie gedropped. Ey, maar het wordt tijd dat wij heel snel corrigeren wat fout gaat en betere cijfers scoren op al die internationale ranglijsten, want anders blijven sancties, isolatiemaatregelen en totale uitsluiting niet uit.

Goeiemorgen, mi switi Sranan.