Het is een teken van kwaliteit als er mensen in een samenleving zijn die letten op ethiek, moraliteit en principes en de samenleving daarop “wakker” proberen te houden. Die mensen zijn de waarborg voor een gezonde samenleving, die mensen zijn de rots in de woelige branding. Zorgelijk wordt het als de rots verplaatsbaar is of als de rots tijdelijk is want dan krijgt de branding vrij spel voor verwoesting. En dat gebeurt nu in en met Suriname.
De sociale elite, zowel in Suriname als in Nederland, was voor de verkiezingen heel erg druk in het weer met ethiek, moraliteit en principes. Men was bezorgd over de rechtstaat, democratie, financiële huishouding, uitgave van middelen en het drugsimago van het land. Men heeft met veel dedain en zelfs neerbuigend over de kwaliteit in de vorige regering gesproken. Heel Suriname dacht dat de sociale elite als rots in de branding de bescherming is voor het land. Nu 2,5 jaar later blijkt de rots ineens verdwenen te zijn, wat een desillusie voor het volk. Bij de huidige regering zien wij zoveel blunders en schandalen die opstapelen, de rechtstaat die onder druk staat, het geld wordt verkwist aan allerlei zinloze reizen, de pers en de samenleving worden geïntimideerd en de sociale elite is ineens oost Indisch doof, ziende blind en duikt weg. De regering bakt met al zijn zogenaamde deskundigen in huis er totaal niets van en de sociale elite laat die neerbuigende toon niet meer horen.
Was de sociale elite wel begaan met het land en het volk of waren ze bezig met een andere agenda?
Velen hebben meegewerkt, bewust en onbewust, aan het in zadel helpen van vooral Santokhi. Nu achteraf blijkt dat Santokhi openlijk de kiezers heeft gefopt en het land nu duwt naar het ravijn zijn die zogenaamde deskundigen nergens te bekennen. Wil je ze aanspreken op hun waardeloze adviezen en hun bewieroken van Santokhi dan geven ze niet thuis. Ze zijn dan ineens “apolitiek” en ze bemoeien ineens niet, “baja mi ne bemoei”. Hiermee kom je tot de conclusie:
- De sociale elite is te laf om toe te geven dat zij niet bezig waren met Suriname en het volk maar bezig waren om de vorige regering van het machtscentrum af te houden en Santokhi in het zadel te helpen.
- Het ging bij hen dus niet om moraliteit, ethiek en principes, want nu zijn ze ineens al die waarden en normen vergeten.
- Ze weigeren net zoveel ruggengraat te tonen als voor de verkiezingen omdat veel van ze blij zijn met de soepkom waaraan ze zitten en/of hopen aan te mogen zitten.
Het gevaar van de sociale elite is dat zij opinies hebben gegeven en mensen hebben beïnvloedt zonder nu verantwoordelijkheid te willen nemen. Zij hebben het volk een richting opgestuurd wat misschien niet de juiste was voor het land. Het volk dacht dat de zogeheten sociale elite het beter weet en alles beter kan overzien. En dat is ook niet zo gek, want die sociale elite gedraagt zich vaak ook zo. We kennen ze toch?
Zo zagen wij in Nederland bij de Surinaamse diaspora veel tamtam, het aantal VHP-kernen kwamen op als paddenstoelen uit de grond en nu zijn ze nergens te bekennen behalve in kleine huiselijke kringen met navelstaarderij of plannen beramen hoe ze de koek kunnen verdelen. Diaspora Nederland, waar is jullie bezorgdheid gebleven?
Een school voorbeeld uit deze groep is Robby Makka die niet weg te slaan was van radio, kranten en Surinaamse tv met zogenaamde analyses en fata morgana’s. Hij gaf aan dat hij financieel analist en commentator was maar in werkelijkheid was hij zoals de uitdrukking luidt “een wolf in schaapskleren”, hij bleek een VHP-propagandist te zijn. Hij liet geen gelegenheid voorbij gaan om Santokhi de hemel in te prijzen. Je vraagt je af waarom de media zijn analyses nooit in het licht van zijn rol als campagnevoerder van Santokhi heeft gezien. Hij bestiert een kerstboom aan organisaties waaronder campagne teamleider van Santokhi/VHP. En nu is hij niet bereikbaar voor verantwoording en als hij ergens in de media is dan heeft hij een houding en gedrag als de Iraakse minister van Informatie toen de Amerikanen Bagdad binnenvielen. Kijk hier naar dat gedrag, ter illustratie en vermaak.
Zo zien wij in Suriname dat de sociale en maatschappelijke organisaties zoals vakbonden, ondernemersverenigingen, religieuze organisaties ineens heel stil zijn, en dat zeker niet omdat het nu erg goed gaat in het land. Is er sprake van schaamte, schuldgevoel of wroeging? Liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zou ik tegen die organisaties willen zeggen, neem uw verantwoordelijkheid behalve als er natuurlijk mensen zijn die aan de soepkom van de regering zitten. Maatschappelijk middenveld en opiniemakers, waar is jullie bezorgdheid gebleven?
In Suriname hebben wij ook een ander schoolvoorbeeld van iemand die zijn positie in de samenleving heeft misbruikt in het belang van Santokhi, en dat is Maarten Schalkwijk. Hij gebruikte zijn positie als hoogleraar om zogenaamd als neutrale wetenschapper opiniepeilingen te houden. Het volk maar denken dat ze met een wetenschapper – die vaak neutraal wetenschap bedrijven – te maken hadden, maar ondertussen was hij zoals de uitdrukking luidt “een wolf in schaapskleren” want hij was diep oranje VHP’er en werkte dus voor de VHP en heeft daarmee de opinie sterk beïnvloedt. Na de verkiezingen heeft hij zijn inspanningen gecasht en zit op kosten van de arme Surinamers lekker in USA. Het imago van wetenschap bezoedeld achterlatend.
Het is nooit te laat. Liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald zou ik tegen de sociale elite willen zeggen. Het land is alleen gebaat met oprechte Surinamers die ethiek, moraliteit en principes laten prevaleren boven persoonlijke verborgen ambities. Het is nu ernstig mis in Suriname. Waar is de diaspora caravan die overal op allerlei recepties, bijeenkomsten en sessies zoveel selfies maakten en op hun FB koketteerden met hun held Santokhi? In het Nederlands zeggen wij “’s avonds een vent, ‘s morgens een vent”. Dus toen kritisch waarom nu niet kritisch? Aan het volk zou ik zeggen let voortaan goed op de zogenaamde sociale elite en hun opvattingen en analyses.
Hikmat Mahawat Khan
