Defensieminister Krishnakoemarie Mathoera stelt dat het binnenlands conflict dat tussen 1986 en 1992 werd uitgevochten, gelukkig tot een eind gebracht is. Ze sprak tijdens de zevende aangepaste herdenkingsceremonie ter nagedachtenis van de gesneuvelde militairen van het binnenlands gewapend conflict.
De minister is van mening dat de oorlog in het achterland veel schade heeft veroorzaakt. Ze stelt dat geweld niet de oplossing is voor problemen. Ze zegt dat het besef in de samenleving gebracht moet worden bij Surinamers. Dit vooral omdat de afgelopen maanden wel geweld is voorgekomen en schade heeft berokkend aan de ontwikkeling. “Er is strijd geleverd met geweld.” Ze verwijst naar de gevallen van 17 februari waarbij er rellen woedde in de binnenstad en 3 mei waarbij er Te Pikin Saron levens te betreuren waren. “De incidenten geven aan dat er heel veel werk aan de winkel is”, stelt Mathoera.
Bevelhebber Werner Kioe A Sen zegt dat het van belang is om te werken aan de objectieve geschiedschrijving van Suriname. Hij merkt op dat er vaak genoeg, bij het neerpennen van de Surinaamse geschiedenis, geen gebruik wordt gemaakt van objectieve bronnen, wat het heel moeilijk maakt voor de komende generaties om zaken vast te leggen. “Het is ook voor onze samenleving geen goede zaak.” Vandaag is de zevende aangepaste herdenkingsceremonie ter nagedachtenis van de gesneuvelde militairen van het binnenlands gewapend conflict gehouden. De legerbaas zegt dat hij sinds zijn aantreden heeft gepleit voor het vastleggen van de geschiedenis, omdat hij gelooft dat mensen die hun geschiedenis niet kennen gedoemd zijn in de herhaling daarvan.
De functionaris geeft verder aan dat het binnenlands conflict en de daaraan gekoppelde fouten, maar ook de overwinningen en succesverhalen van die periode gekend moeten worden door de samenleving. Kioe A Sen zegt heel blij te zijn met de aanwinst van een officier in het legermuseum die een masteropleiding in geschiedenis doet en zich verdiept in de jonge maar rijke geschiedenis van Suriname. De legerbaas zegt dat er weinig geschreven en gesproken wordt over de Binnenlandse Oorlog met het risico dat Surinamers hun eigen geschiedenis niet zullen kennen. Hetgeen een heel grote uitdaging is voor de jongere generatie militairen.