Boothouders die routes van en naar Commewijne onderhouden kunnen nu een tarief van SRD 8 hanteren als tussentijdse oplossing. Dit verklapte de voorzitter van de boothouders organisatie, Anne Sadi, tegenover journalisten. Sadi stelt verder dat zij vreest dat met de vele verhogingen mensen niet in staat zullen zijn om de marktconforme tarieven te betalen, wanneer deze uiteindelijk zijn vastgesteld.
Sadi zegt dat de vereniging van boothouders eerder deze week een onderhoud heeft gehad met de minister en zijn team. “Daaruit is uit de bus gekomen dat zij voor SRD 8 kunnen varen tot de prijscalculatie op zijn poot staat. Dus dat is meegedeeld aan de boothouders.” De parlementariër stelt dat er aan de hand van de prijsberekening een besluit zal worden genomen over wat het nieuw tarief zal zijn. De SRD 8 die nu gehanteerd wordt is een tarief dat naar zeggen van Sadie al maanden geleden is doorberekend. Met de vele verhogingen van benzine is ook dit bedrag achterhaald.
Dillema
Verder meldt Sadi dat achterstallige betalingen aan de boothouders ook besproken en in orde moeten worden gemaakt. Ze stelt dat met de begrotingsbehandeling zaken moeten worden rechtgetrokken. Ze merkt op dat collega-parlementariërs ook hebben aangegeven dat de kwestie rond de nieuwe tarieven voor boothouders niet in de realiteit zal werken, zoals de beleidsmakers denken en dat er veel meer speelt op het veld. “Ik ben in een dilemma want de boothouders verdienden contant, als zij maar een dag staken hebben zij geen inkomen en aan de andere kant is het zo dat wanneer de verhoging wordt doorgevoerd ik niet weet hoe die mensen van Commewijne het gaan moeten betalen.”
Sadi meent dat wanneer de regering beleid uitstippelt en naar het IMF gaat, zij moest weten wat erop stond. Ze zegt dat ze het vraagstuk rond de boothouders en alle problemen daaromheen vaker heeft aangehaald en ook tijdens de begrotingsbehandeling heeft aangekaart, met de bedoeling dat er orde op zaken wordt gesteld. Ten aanzien van de kwestie van de overstroming in het Brokopondo gebied zegt het assembleelid dat de aanpak nog niet is wat het wezen moet. Hierover belooft ze steeds aan de bel te trekken, totdat er een adequate beweging komt om de mensen in het gebied tegemoet te komen.