Sinds het aantreden van de regering-Simons lijkt een stille heksenjacht te zijn begonnen op topdeskundigen. Wat begon bij het ministerie van Openbare Werken, Ruimtelijke Ordening (OWRO), waaide door naar Financiën, Landbouw (LVV) en Natuurlijke Hulpbronnen, etc. Overal worden ervaren vakmensen vervangen door paarse partijloyalisten.
De NDP-regering lijkt niet te beseffen dat de topdeskundigen óók Surinamers zijn. Toch wordt er een beleid gevoerd dat doet denken aan racisme, rancune en discriminatie. De partij lijkt te zijn vergeten hoeveel ophef de uitspraak van NDP’er Rossellie Cotino veroorzaakte dat Hindostanen geen echte Surinamers zijn. Nu, maanden later, lijkt dat sentiment in beleid te zijn omgezet.
De meest spraakmakende ingreep is de ontheffing van technisch directeur Armand Bipat bij de Energiebedrijven Suriname (EBS). Tot op heden blijft de regering stil over de reden van zijn vertrek. De timing en de gekozen opvolger doen vermoeden dat hier geen technische, maar politieke motieven spelen. Maar het lijkt meer op politieke rancune.
De heer Armand Bipat is geen gewone functionaris. Hij is een multidisciplinaire technicus met expertise in werktuigbouwkunde, metallurgie, vloeistofmechanica, gas- en stoomtechnologie én elektrotechniek. Zijn kennis bestrijkt de kern van wat EBS draaiende houdt. Zijn opvolger daarentegen is een tekenaar bij de tekenkamer van de EBS, een functie die geen ervaring vereist op het niveau van technisch directeur.
Deze regering ruilt deskundigheid moeiteloos in voor partijtrouw. Men kiest voor loyaliteit boven kennis, alsof politieke betrouwbaarheid belangrijker is dan professioneel kunnen. Het is moeilijk te bevatten waarom iemand met de kennis, ervaring en bewezen inzet van Bipat “geofferd” moest worden voor een politieke benoeming. Deze regering schroomt niet om deskundigheid in te ruilen voor paarse loyaliteit.
Volgens mij begrijpt deze regering helemaal niet dat experts de beste beslissingen kunnen nemen, omdat ze beschikken over de nodige kennis, ervaring en inzicht. Deskundigen leveren doorgaans producten en diensten van hogere kwaliteit, wat kan leiden tot meer efficiëntie en betere resultaten. Loyaliteit kan leiden tot lage productiviteit, omdat medewerkers zich niet volledig richten op hun taken.
Dit soort partijloyalisten kan de hele energiesector in crisis laten storten. Je kunt niet een tekenaar van de tekenkamer bij de EBS in de functie van technisch directeur benoemen. EBS is geen bakovenwinkel; je hebt topdeskundigen nodig en geen laag kader. We hebben geen “brandhout” nodig als technisch directeur bij de EBS, Telesur of Staatsolie maatschappij.
De vergelijking tussen beide carrières is onthutsend. Waar Armand Bipat leiding gaf aan complexe technische projecten en innovaties, brengt Mathoera ervaring mee uit de tekenkamer. Het verschil is hemelsbreed. Toch werd voor deze “promotie” gekozen. Men kiest liever voor trouw dan voor deskundigheid, een gevaarlijke trend die niet alleen het moreel binnen instellingen aantast, maar ook de kwaliteit van besluitvorming. Dit is echt zorgwekkend!
Een instelling als de EBS kan niet worden geleid als een “bacovenwinkel”. Je kunt een tekenaar niet plots technisch directeur maken en verwachten dat de stroom blijft lopen. Daar zijn ingenieurs nodig met kennis van complexe systemen; zulke benoemingen brengen de hele stroomvoorziening in gevaar. Als EBS vooruit wil, moeten de besten op hun plaats staan en niet de paarse loyalisten. De NDP-regering onder leiding van Jenny Simons zou er goed aan doen om de balans te herstellen tussen loyaliteit en deskundigheid. Want zonder respect voor kennis, ervaring en verdienste, gaat vroeg of laat het licht uit, letterlijk én figuurlijk.
Idris Naipal
