Het kustdorp Galibi kampt sinds begin mei 2024 met een ernstige milieuproblematiek, waarbij duizenden dode vissen zijn aangespoeld. Vreemd genoeg gaat het om een type soort vis, namelijk een gladde vissoort.
Dit heeft grote zorgen gewekt bij de lokale gemeenschap en milieuactivisten. Het fenomeen heeft alarmbellen doen rinkelen over de mogelijke milieu- en gezondheidsgevolgen, waarbij de oorzaak van de vissterfte nog steeds onbekend is. Niet alleen de dorpsgemeenschappen, maar ook de autoriteiten vragen zich af of dit komt als gevolg van klimaatverandering. Al geruime tijd worden een aantal gebeurtenissen, waaronder de terugval van de garnalenvangst, gekoppeld aan klimaatverandering. Echter, er wordt vanuit de overheid geen gerichte onderzoek hiernaar gedaan. Dit terwijl het land zich presenteert als het groenste land met een geweldige biodiversiteit.
Een gemeenschap in nood
Kapitein Ricardo Pané van Galibi beschrijft de situatie als nijpend. “De vissterfte begon in de tweede week van mei en is recent gestopt”, meldt Pane. Ondanks dit blijft de doordringende geur van ontbinding in het gebied hangen, waardoor het water ongeschikt is voor baden. De aanwezigheid van een vettige laag op het wateroppervlak maakt de situatie nog schrijnender, hoewel de recente regen mogelijk helpt deze te verminderen. Voor nu zijn de bewoners aangewezen op regenwater voor hun dagelijkse behoeften.
De lokale gemeenschap, die zwaar afhankelijk is van de rivier voor vis, is zwaar getroffen. Terwijl de visserij in de Marowijne rivier, die niet werd getroffen, doorgaat, is de visserij in de zee, vooral nabij de kust, stopgezet. Pane schat dat het minstens drie weken zal duren voordat het ecosysteem hersteld is. De oorzaak van de vissterfte blijft speculatief, waarbij sommigen vermoeden dat het te maken heeft met gebeurtenissen in de Amazonerivier, klimaatverandering of mogelijke vervuiling. Watermonsters zijn genomen en de gemeenschap wacht gespannen op de resultaten.
Officiële reactie Ministerie van ROM
Het Ministerie van Ruimtelijke Ordening en Milieu (ROM) speelt een cruciale rol in deze kwestie. ROM-minister, Marciano Dasai, om een reactie gevraagd volstaat met de officiële verklaring van zijn departement. Op zondag 5 mei werd het ministerie op de hoogte gebracht van de vissterfte door Myrysji Tours Suriname. De volgende dag nam het ministerie contact op met de bestuursdienst van Galibi om de situatie ter plaatse te beoordelen.
De bestuursdienst meldde dat het aanspoelen van dode vissen een jaarlijks voorkomend fenomeen is, maar dat het deze keer zodanig ernstig is dat er een enorme stank is ontstaan die het hele dorp treft. Opvallend was dat aasgieren de dode vissen in eerste instantie niet opaten. De plaatselijke bevolking werkt hard om de situatie onder controle te krijgen.
Het Ministerie van ROM heeft nationale- en internationale hulporganisaties om assistentie gevraagd en houdt de situatie nauwlettend in de gaten. Minister Marciano Dasai verwees naar de officiële verklaring van zijn departement, waarin twee potentiële oorzaken van de vissterfte worden genoemd: een mogelijke “deadzone” langs de kust waar vissen door zuurstoftekort zijn verstikt en het weerfenomeen El Niño dat warme en koudere waterstromen kan beïnvloeden. Warm water kan minder opgeloste zuurstof vasthouden dan kouder water, wat kan leiden tot zuurstofgebrek voor vissen en daardoor grootschalige vissterfte.
Milieu- en Veiligheidszorgen
De dode vissen, waarvan velen scherpe stekels hebben, vormen een groot gevaar, vooral op de stranden. Kapitein Pane legt uit dat gemeenschapsleden veel van het afval hebben opgeruimd, maar sommige vissen blijven begraven in het zand, wat nog steeds een risico vormt. De stranden, waaronder de beroemde legstranden voor zeeschildpadden bij Babunsanti en Wia Wia, zijn volgens hem bijzonder getroffen. De kapitein wijst erop dat zeeschildpadden, die gevoelig zijn voor de veranderde omstandigheden, de stranden vermijden, wat het nestseizoen van dit jaar in gevaar brengt.
Deskundige meningen en noodzaak tot onderzoek
Professor Max Huisden, een forensisch wetenschapper, benadrukt dat alleen grondig onderzoek de oorzaak van de vissterfte kan bepalen. “Vissterfte is een complex fenomeen met meerdere mogelijke oorzaken, variërend van chemische verontreinigingen tot zuurstofniveaus en algenbloei,” legt hij uit. Huisden onderstreept het belang van het onderzoeken van diverse fysische en chemische parameters die het aquatische leven kunnen beïnvloeden, zoals zuurstofgehalte en waterhelderheid. Hij merkt ook op dat klimaatverandering een mogelijke factor kan zijn, maar benadrukt dat specifiek onderzoek nodig is om dit vast te stellen. “Klimaatverandering kan leiden tot temperatuurveranderingen en veranderingen in waterkwaliteit, die allemaal van invloed kunnen zijn op vissterfte,” zegt Huisden.
Sathyam Noersalim, klimaatmedewerker van de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS) koppelt de vissterfte aan een breder project gericht op het versterken van de veerkracht van inheemse gemeenschappen tegen klimaatverandering. Dit project omvat een studie naar voedselzekerheid, waarbij water- en bodemmonsters worden verzameld om de kwaliteit te beoordelen. De onverwachte vissterfte is in dit onderzoek opgenomen, met de hoop belangrijke inzichten te verkrijgen.
Speculaties
De theorieën over de oorzaak van de vissterfte variëren van milieufactoren tot menselijke activiteiten. Sommigen vermoeden illegale lozingen door grote trawlers, die mogelijk laagwaardige vis zoals meerval weggooien om plaats te maken voor lucratievere vangsten. Deze speculatie benadrukt de noodzaak van een gecoördineerd onderzoek waarbij meerdere belanghebbenden betrokken zijn, inclusief vissers en milieu autoriteiten.
Met het vorderen van het regenseizoen hoopt de gemeenschap op natuurlijke verlichting van de aanhoudende effecten van de vissterfte. Echter, zonder concrete bevindingen en effectieve interventie blijven de langetermijneffecten op het ecosysteem van Galibi en zijn inwoners onzeker.
Vooruitgang
Het volledig rapport van de lopende onderzoeken wordt naar zeggen van Noersalim in juli verwacht, hoewel de toegankelijkheidsproblemen vertraging kunnen veroorzaken. Ondertussen blijven de bewoners van Galibi de gevolgen van deze milieuramp beheren en pleiten ze voor meer steun en interventie van de autoriteiten. De situatie onderstreept de dringende noodzaak van uitgebreide milieubewaking en responsstrategieën om kwetsbare gemeenschappen en ecosystemen te beschermen.
Dit bericht is tot stand gekomen door het Caribbean Climate Justice Fellowship, onder een partnerschap van Climate Tracker en Open Society Foundations.