Na drie jaren van enorme herzieningsmaatregelen, beginnen zich nu macro-economisch wat tekenen van voorzichtige stabiliteit af te tekenen in de samenleving. De inflatie is redelijk teruggedrongen, maar nog lang niet op aanvaardbare proporties. De wisselkoers van de Amerikaanse dollar en euro is redelijk stabiel en daalt geleidelijk aan naar beneden. Dit creëert de mogelijkheid voor de business wereld om stapvoets weer acties te ondernemen.
Wat we echt nodig hebben, is een significante expansie van de nationale productie en daarmee het scheppen van banen. Want wie formeel loon ontvangt, kan in de vorm loonbelasting afdragen aan de fiscus en vanuit deze instantie kan de overheid de publieke financiering in orde maken. Met het ontvangen loon kan men ook in allerlei vormen deel nemen aan het economisch verkeer.
Een andere positief teken aan de wand is de optimistische mededeling van de minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij tijdens de plechtigheid bij de inaugurele vlucht van SLM naar Barbados dat Suriname nu de mogelijkheid heeft om wekelijks tonnen fruit te exporteren naar dit Caraïbisch eiland. Natuurlijk zit er een vleugje politieke populisme in deze mededeling, maar deze open deur moeten wij als bevolking zeker aangrijpen om de lijnen verder uit te zetten. Bovendien hebben we zeker wat formaliteiten in orde te maken om zaken te concretiseren. We denken bijvoorbeeld aan de benodigde documentatie en certificering van de landbouwproducten die we hierbij zullen exporteren. Welke input gebruiken we allemaal bij het planten en verzorgen van de producten totdat ze worden geoogst. De docering van chemicaliën in het teeltproces, rekening houdend met de volksgezondheid.
Dit alles is niet zo een eenvoudig te realiseren, want het gaat gepaard met de nodige financiën. Maar wanneer alles professioneel wordt opgenomen in een investeringsplan met een businessplan als onderdeel daarvan, dan kunnen zaken sterk worden vereenvoudigd. Dit alles is sterk aan te bevelen, omdat Suriname naast Barbados deze lijnen verder kan uitzetten naar eilanden als Aruba, Bonaire, Curaçao en Trinidad die ondertussen, wat de fruitbehoefte betreft, worden voorzien vanuit Venezuela en Colombia. De voornoemde eilanden kunnen middels een strategische aanpak een goede afzetmarkt worden voor Suriname.
Het vruchtbaar binnenland kan als braakliggend terrein in een bijzonder positieve zin dienen als leveranciers van het benodigd fruit die we moeten exporteren naar Barbados en alle andere eilanden. Een goede samenwerking tussen het ministerie van LVV en het Directoraat Agrarische Ontwikkeling Binnenland(DAOB) van het ministerie van Regionale Ontwikkeling en Sport(ROS) zou ongetwijfeld een goede basis vormen voor het halen van de targets waar ernaar gestreefd wordt. Er zijn nu reeds hier en daar wat initiatieven in binnenland voor de productie. We zien bijv. de inputs van het SAMAP project naar de binnenlandbewoners toe. Dat is zonder meer prijzenswaardig, maar we moeten nu echt naar een professioneler niveau.
Ettiré Patra