Wetenschappers Huisden, Landburg, Niram, Algoe, Dakriet en Halfhuid onderzochten vanuit de studierichting Milieuwetenschappen an de Anton de Kom Universiteit van Suriname het gevaar van kwikvergiftiging door visconsumptie in en rond Paramaribo. De doelstellingen van deze studie waren om te beoordelen welke vissen het meest worden geconsumeerd in Paramaribo en in welke mate de consumenten door hun voedingsgewoonten worden blootgesteld aan kwik.
Kwik wordt vooral gebruikt in de kleinschalige goudwinning, omdat het chemisch bindt met goud tot een amalgaam; na verhitting kan het goud worden teruggewonnen. Jaarlijks komt er meer dan 20.000 kg kwik vrij in de lucht en waterwegen van Suriname, dat over grote afstanden kan worden getransporteerd. In water zetten micro-organismen anorganisch kwik om in methylkwik dat beschikbaar is voor bioaccumulatie en biomagnificatie. Hieronder wordt het bioaccumulatie-proces weergegeven in de vis voedselketen, waarbij de donkere kleur het methylkwik gehalte aangeeft.
Zo kan methylkwik ook accumuleren in mensen door consumptie van gecontamineerde vis. Dit kan de zenuwen beschadigen en de ontwikkeling van de hersenen en het zenuwstelsel verstoren, zelfs in de volgende generaties: kwik is een neurotoxine en een teratogeen.
Willekeurige monsters van de meest verkochte vissoorten werden geanalyseerd. De resultaten werden vergeleken met de *World Health Organization* (WHO) norm van 0,5 microgram kwik per gram vis. Uit analyse bleek dat de Anjoemara, Koebi en Piranha de norm overschreden. Vervolgens werden visconsumenten geënquêteerd om de eetgewoonten zoals de consumptiefrequentie en gezinsdynamiek te bepalen.
Ten slotte werd de gemiddelde inname methylkwik per kilogram lichaamsgewicht per dag, gebaseerd op één maaltijd berekend. De resultaten werden vergeleken met de referentiedosis (RfD) van de *Environmental Protection Agency* van 0,1 microgram methylkwik per kilogram lichaamsgewicht per dag; hieruit bleek dat de gemiddelde inname van methylkwik door consumptie van Anjoemara, Koebi en Piranha significant hoger is dan de RfD. De consumptie van meerdere maaltijden vis per dag leidt tot een proportioneel hogere blootstelling aan methylkwik; zulks is onder andere bij sommige binnenlandbewoners het gebruik. Bekijk hier het volledig onderzoeksartikel .
*Door Prof. dr. Christiaan-Max Huisden en Andjinie Niram, BSc.*
