Na twee jaar en zeven maanden is de publicatie van mijn paper in Cogent Social Sciences (Politics and International Relations) eindelijk een feit: https://www.informahealthcare.com/doi/full/10.1080/23311886.2024.2338611
In deze periode hebben verschillende peer reviews en herzieningen plaatsgevonden. Enkele commentaren zijn bijvoorbeeld:
Reviewer 1: “Dit is een zeer interessant en relevant manuscript en de herzieningen hebben de bevindingen ervan robuuster gemaakt.”
Reviewer 2: “… de algemene waarde van de paper, samen met de overtuigingen en argumenten ervan, kunnen het tot een goede alternatieve aanvulling maken op de wetenschap over mondiaal bestuur en internationale organisaties … De auteur heeft positief op de commentaren gereageerd en dienovereenkomstig herzien. De paper leest beter met een duidelijk omschreven hoofdargument, doelstellingen en onderzoeksvraag. Het is duidelijk dat het een product is van langdurig onderzoek, wat gezien kan worden aan de omvang en schaal van het manuscript in termen van lengte en aantal referenties. Het onderwerp is duidelijk provocerend in academische zin en zal waarschijnlijk tot enig debat leiden.”
Motief
Ik ben geïntrigeerd door de manier waarop regeringen, regeringsautoriteiten en mensen met macht over de hele wereld kunnen handelen zoals zij willen, terwijl ze steeds meer betrokken zijn bij corruptie en slecht bestuur en toch de gevolgen van valse beweringen en beloften kunnen vermijden, vergelijkbaar met een maffia-achtige machtscultuur van straffeloosheid. Dit heeft geleid tot de bevindingen van dit op literatuur gebaseerde transdisciplinair onderzoek, waarbij haalbare systemische oplossingen worden voorgesteld om de gerelateerde cognitieve processen intermestisch te wijzigen en de structurele zwakheden van de Verenigde Naties (VN) en de lidstaten op te lossen. Bij het lezen van dit artikel moet het u niet verwonderen dat er overeenkomsten zijn met de Surinaamse situatie, die trouwens ook aan de orde komt in de onderhavige gepubliceerde paper. Per slot van rekening zijn de principes van goed bestuur universeel en de omissies in dit kader om ongestraft te kunnen stelen idem dito.
Intermesticiteit (Intermestic)
De term ‘intermestic’, een combinatie van de woorden ‘international’ en (domestic) ‘binnenlands’, verwijst naar de steeds meer onderling afhankelijke en onderling verbonden internationale relaties en nationale politiek, die deel uitmaken van het globaliseringsproces waarin het systeem van de VN een prominente rol speelt. Gezien haar overkoepelende rol op het gebied van intermesticiteit is de VN verantwoordelijk voor het verergeren van de mondiale situatie door voortdurend alleen de symptomen aan te pakken en niet de oorzaken van deze achteruitgang. Andere mondiale bestuursinstellingen en hun corrupte lidstaten zijn ook verantwoordelijk voor deze neergang. In deze lidstaten worden veel van de zwakke punten en wandaden van het systeem, die hieronder worden opgesomd, doelbewust over het hoofd gezien om institutionele misdaden en ethische en mensenrechtenschendingen juridisch mogelijk te maken.
• verwikkelingen tussen de scheiding der machten, statutair controlerende organen, andere checks and balances, en bedrijven;
• ondemocratische besluitvormingsprocessen en -procedures;
• belangenconflicten, zoals nepotisme, oligarchie en andere vormen van vriendjespolitiek;
• verdeel-en-heers-politiek;
• onderdrukking, klassenjustitie en straffeloosheid; en
• verkiezingsfraude.
Deze onmenselijke status quo zou niet tot stand zijn gekomen als het grootste deel van de wereldbevolking zich tegen dergelijk onrecht had verzet. Het recht om een afwijkende mening te hebben of te protesteren is een essentieel mensenrecht dat sociale rechtvaardigheid bevordert.
Geen Complottheorie
Deze fatale gang van zaken is reëel en kan niet aan complottheorieën worden toegeschreven. De VN, de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), de Organisatie der Verenigde Naties voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (UNESCO), de VN- organisatie voor handel, investeringen en ontwikkeling (UNCTAD), de Wereldbank (World Bank), de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en andere handelsblokken zoals de Europese Unie (EU) en de Groep van staten in Afrika, het Caribisch gebied en de Stille Oceaan (ACS), evenals het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO), de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en vele nationale, regionale en lokale overheden hebben de structurele zwakheden en misstanden van hun systemen niet aangepakt. Vanwege intermesticiteit sijpelen politieke activiteiten gepleegd aan de top door naar lagere niveaus. In plaats van zorg te dragen voor het algemeen welzijn, dit te beschermen en te behartigen, worden feiten en cijfers vervalst om de verslechterende politieke, economische, fysieke, sociale, psychologische en wetenschappelijke realiteit van corruptieve parktijken te romantiseren met het doel om de mondiale elite te accommoderen. Deze ongewenste praktijken dragen bij aan een samenzweerderige vicieuze cirkel. Lobbyen, omkoping, doofpotoperaties, censuur en andere vormen van corruptie vormen – samen met de politisering van de wetenschap en verdraaiing van de waarheid – een bedreiging voor de volksgezondheid, maar worden openlijk gedoogd. Bestaande machtsstructuren worden versterkt om de status quo te handhaven; de sociale cohesie te belemmeren; crimineel denken te stimuleren; en passiviteit, verdeeldheid en onderdanigheid te bevorderen, zowel internationaal als nationaal. Bovendien wordt de toezichthoudende macht van de overheid verzwakt en doen instellingen periodiek loze beloften, die ten onrechte hoop wekken. Door deze valse beweringen en beloften, gesteund door grote mediabedrijven van de mondiale elite, worden vervormde morele normen en niet-essentiële waarden verspreid als referentiekaders, waardoor autoritaire paradigma’s met misleidende concepten ontstaan. Een autoritair geweten bestaat uit geïnternaliseerde externe autoriteiten en concepten die innerlijke groei en authentieke eigenwaarde belemmeren. Dit op zijn beurt voedt zelfvervreemding, een volg-de-leider-mentaliteit, psychologische gevangenschap en de internalisering van irrationele voorkeuren.
Wegkomen met Leugens en bedrog
Dergelijke trends beperken de menselijke ontwikkeling, verminderen cognitieve vermogens, schaden de menselijke waardigheid en leiden ertoe dat slecht geïnformeerde mensen ongevoelig worden voor de misstanden van systemen en de leugens en bedrog van politieke leiders. In dit ongewenst proces schenden en verdraaien marketing en commercialisering – evenals de media- en entertainmentindustrie – de morele standaarden en ethiek die door opvoeding en formeel onderwijs worden aangeleerd. Politieke leiders en de mondiale elite gebruiken deze strategie om het systeem en de menselijke ervaring te controleren en tegelijkertijd negatief kuddegedrag te bevorderen, waardoor de indirectheid en diversiteit van intermestische operaties worden tentoongesteld. Dit is de reden waarom de wereldbevolking passief, onderdanig en apathisch toestaat dat regeringen, regeringsautoriteiten en machthebbers handelen zoals zij willen, terwijl ze steeds meer betrokken zijn bij corruptie, slecht bestuur en systeemfalen en toch wegkomen met valse beweringen en beloften? De meerderheid ondersteunt en verdedigt ze zelfs. Hierdoor wordt de verwezenlijking van een vreedzame, rechtvaardige en duurzame wereldorde verhinderd, terwijl gepleit wordt voor ‘het op de eerste plaats zetten van mensen’, zoals in een maffia-achtige machtscultuur van straffeloosheid. Schendingen gepleegd door internationale instanties blijven de macht verschuiven van regeringen naar bedrijven, die twee derde van de grootste economieën ter wereld uitmaken.
Is de duivel gekleed in hebzucht?
Is de duivel gekleed in hebzucht? Corruptie, waaronder omkoping, belangenverstrengeling, censuur en andere vormen van institutionele misdaad, komen voort uit hebzucht. Leugens, bedrog en een maffia-achtige machtscultuur van straffeloosheid beheersen het verdeel-en-heers-spel, empathie neemt af, het systeem faalt en de ongelijkheid wordt groter. Ondertussen gaan introjectie (het onbewust overnemen van overtuigingen, ongeloof, waarden, normen en gedragingen van anderen en autoriteiten en dienovereenkomstig handelen) en de verwaarlozing van het ware zelf langzamerhand op in zelfvervreemding, waarbij (politieke) leiders worden verheerlijkt of gevreesd, wat leidt tot psychologische gevangenschap en autoritaire paradigma’s. Is deze gang van zaken een beschaafde voortzetting van de historisch geconditioneerde slaafse en koloniale mentaliteit of een meester-slaaf-houding die wordt weerspiegeld in een volg-de-leider-mentaliteit en psychologische gevangenschap van de overgrote meerderheid van de wereldbevolking?
Een Vreedzame, Rechtvaardige en Duurzame Wereldorde
Aan de andere kant, wanneer goed bestuur de constitutionele democratie aandrijft,
• raken leugens, bedrog, corruptie, de maffiacultuur, straffeloosheid en het verdeel-en-heers-spel achterhaald;
• wordt crimineel denken ontmoedigd;
• slagen de rechtsstaat, transparantie, inclusiviteit, verantwoordingsplicht en billijkheid;
• verspreidt welvaart zich;
• worden fatsoenlijk werk, gelijkheid op het gebied van belastingen en een waardevaste internationale armoedegrens (IPL) voor fundamentele menselijke en groeibehoeften gereguleerd;
• primeert integriteit van (politiek) leiderschap;
• gaan authenticiteit, aspiraties en empathie op in psychosynthese, waardoor psychologische vrijheid en humanistische paradigma’s het voortouw nemen in positief kuddegedrag, sociale cohesie bevorderen, naties zowel internationaal als nationaal verenigen, en een vreedzame, rechtvaardige en duurzame wereldorde bereiken terwijl mensen daadwerkelijk op de eerste plaats gezet worden.
Het humanistische geweten bestaat namelijk uit zelfopgelegde voorschriften, die iemands innerlijke groei, authentieke eigenwaarde, vrijheid en empathie bevorderen en daarmee de stem van het ware zelf vormen.
Slaafse en Koloniale Denkwijzen
Hoewel nationale grondwetten stellen dat mensen prioriteit moeten krijgen – een doel waaraan de menselijke ontwikkeling inhoud en betekenis moet geven – overheerst de hebzucht naar geld, macht en sociaaleconomische status de intermestische overwegingen van sociale rechtvaardigheid, waarbij afstand wordt genomen van de groeiende arme meerderheid. Gezien de bovenstaande feiten, hoe weerspiegelen de aanspreekvormen van politieke leiders, zoals Zijne Excellentie, Hare Majesteit en Zijne Koninklijke Hoogheid, hun rol als ambtenaren? Wat nog belangrijker is: verlenen deze titels niet ten onrechte gezag en eer aan mensen die geacht worden zich aan de rechtsstaat te houden en ervoor te zorgen dat deze zonder discriminatie wordt gehandhaafd als de morele plicht waarvoor ze een eed hebben afgelegd? Waarom sta je op als ze een kamer binnenkomen? Weerspiegelen deze verschijnselen de historisch geconditioneerde slaafse en koloniale denkwijzen?
Dr. Roy I. Bhikharie, PhD
Auteur
