Plotseling zien wij allerlei juridische fijn slijperij en creativiteit om een nieuw gedrocht te produceren om 50 jaar defect op te lossen. Het kiesstelsel moet aangepast worden en ineens is heel Suriname zo bezorgd dat de belangen van de districten gewaarborgd moeten worden.
Het lijkt erop dat men een opzichtig defect van ruim 50 jaar eindelijk inziet, maar door een vertunneling in hun denken komt men helaas niet verder dan een nieuw gedrocht, wat straks ook een defect zal blijken te zijn.
Niet alleen de koe van zondag – een mooie uitdrukking in Suriname – kan inzien dat elke stem even veel waard moet zijn en dus moet men praten over “one vote, one value” en niet over “one vote, one man”. Dit ziet ook de koe van maandag tot en met zondag, ook de koe van januari tot en met december, maar waarom zien de juridische fijn slijpers dit niet? Tunnelvisie? Koe handel?, Valse solidariteit met de districtsbewoners?
Valse argumenten
Er is nimmer breed gediscussieerd over het uitblijven van ontwikkeling in de districten en het lamlendig afvaardigen van DNA-leden uit de districten, maar nu ineens verdedigt men met man en macht het defect en komt men met nieuwe gedrochten zoals hybride oplossingen.
Het veelgehoorde argument om in bochten te wringen en tot het gedrocht te komen is dat straks de belangen van de districten niet gediend zijn. Dit is de reinste onzin die ze kunnen bedenken om de volgende redenen:
Er is nul komma nul correlatie – al 50 jaar bewezen – tussen het districtsbestuur en de afvaardiging in DNA
Er is nul komma nul garantie – al 50 jaar bewezen – dat DNA-leden afgevaardigd uit de districten de belangen van de districten bewaken
Er is nul komma nul zicht – al 50 jaar bewezen – op ontwikkeling langs de lijn van een ontwikkelingsvisie die DNA-leden uit de districten voor de districten hebben.
Wat en Waarom wil men nog per se een gedrocht bedenken om een districten component in te brengen in het kiesstelsel?
Er is totaal geen garantie dat bij een hybride stelsel de belangen van de districten gewaarborgd zijn in het parlement. In de afgelopen 50 jaren is uit niets gebleken dat de districten en de ontwikkeling ervan gewaarborgd zijn. Dus iedereen die nu plotseling in bochten aan het wringen is om niet rechttoe rechtaan een EV te willen is bezig met illusie en demagogie.
Dat heel Suriname vertegenwoordigd moet zijn in het parlement is evident, de koe van zondag weet dat. Een DNA-lid is voor heel Suriname en niet voor een wijk of dorp of district. Het zou wat moois zijn als Ebu Jones alleen over Nieuw Nickerie druk zou maken en Jogi alleen over Saramacca. Waar die Reshma Mangre en Nisha Jakhry over druk maken is ons allen nog duister, om een paar te noemen.
Ik vraag mij af waarom de juridische fijn slijpers zich niet druk maken over de afwezigheid van ontwikkelingsvisie, maatschappijvisie en leiderschapsvisie bij de politieke partijen? Die visie is een betere garantie voor de ontwikkeling van Suriname inclusief de districten, immers wat gaan de districtsafgevaardigden in het parlement doen en vertellen zonder een visie? Dit is het grootste defect van het land. Al 50 jaar wordt Suriname “bezet” door cosmetische vertoningen van mensen die voor de show de stoelen in het parlement bezet houden. Het wordt tijd dat Surinamers daar stellig stelling tegen nemen, de vinger niet alleen op de zere plek leggen, maar diep in de wond steken en wrijven zodat men snapt dat genoeg genoeg is. A sarie keba.
De beste oplossing voor het land en de beste waarborg voor de ontwikkeling van het land zijn:
Een landelijk evenredig stelsel
Politieke partijen mensen op de lijst hebben – als ze dat niet doen dan zullen ze merken in het aantal stemmen – uit alle streken en denominaties
De mogelijkheid om met voorkeurstemmen gekozen te worden
Dat in dit geval een district als Coronie geen zetel zal hebben is niet relevant, want Wageningen als een “wijk” wat bijna net zoveel kiezers heeft als Coronie zal toch ook niet een eigen zetel hebben? Het districtsbestuur van Coronie heeft geen relatie met de zetel, dus al die argumenten zijn drogredenen.
Waar moet men wel over druk maken
De fijn slijpers moeten minder tijd besteden aan drogredenen en meer tijd stoppen wat echt ertoe doet:
Men moet zich meer druk maken over het afwezig zijn van betrokkenheid van DNA-leden bij het land en volk
Men moet zich meer druk maken dat politieke partijen voortaan een programma hebben met een visie voor het land en dat het volk keuzes maakt op basis van een programma en niet afgaat op een bord nasie, een paraplu en een T-shirt bij een kaboela dansoptreden
Men moet zich meer druk maken dat er in Suriname een kieswijzer komt waarbij de partij programma’s geanalyseerd zijn en de kiezer bewuster wordt bij het kiezen
Men moet zich meer druk maken dat de partij programma’s goed doorgerekend worden zodat de kiezer op basis van feiten kan beoordelen
Men moet zich meer druk maken dat de politieke partijen op inhoud en visie met elkaar in debat gaan in plaats van met soundtrucks rondrijden en het volk verlakken met fata morgana’s
Suriname moet nu uit de wurggreep van 50 jaar tunnelvisie, uit de gedachte van “zo doen wij dat hier”. Het wordt tijd dat de fijn slijpers, onderdeel van de sociale elite, ook meewerken aan het doorbreken van de oude gewoontes tenzij zij zelf onderdeel van zijn of geworden. Misschien zijn ze snel besmet geraakt? Misschien hebben ze altijd heimelijk meegewerkt aan het in stand houden van de oude gewoontes? Waar is de kritische sociale elite? Waarom roeren ze niet in het debat?
Als je doet wat je deed dan krijg je wat je had. Tijd voor anders denken en doen.
Hikmat Mahawat Khan
Passie voor Suriname
