Ruim 80 wielrenners (Suriname 51, Guyana 17 en Frans-Guyana 9) hebben zondag de ‘One Guyana Cycle Group Ride’ succesvol afgerond. Het betrof de tweede editie van dit evenement, waarbij wielrijders van Guyana, Suriname en Frans-Guyana een gezelligheidsfietstocht maken vanuit Paramaribo naar grensstad Albina. “De opkomst was geweldig”, aldus een contente Earl van Wilgen.
De voorzitter van de Surinaamse Wielren Unie (SWU) krijgt bijval van collega-bestuurder Quincy Ridley. “Het was meer dan wij hadden verwacht en één van de grootste wielrenevenementen met mensen van verschillende plaatsen. De drie Guyana’s zijn blij met de deelname en hebben graag dat er meer landen aan dit jaarlijks evenement zullen deelnemen.”
Voor Ridley is de groei positief, aangezien de Guyanezen de grondleggers van dit evenement zijn. De westerburen doen deze fietstocht al 5 jaren vanuit eigen land richting Paramaribo. Zoetjes aan sloten Surinaamse en Frans-Guyanese wielrijders zich aan met als resultaat dat sinds vorig jaar het avontuur vanuit Paramaribo richting grensstad Albina wordt voortgezet.
Opkomst
Naar zeggen van de SWU-voorman was het te verwachten dat de participatie van wielrenners goed zou zijn. “Het is bekend dat je bij fietstochten een grote opkomst zal krijgen, omdat het geen race karakter heeft.” Van Wilgen verwijst hiermee naar reguliere wielrenwedstrijden, alwaar de participatie veel minder is. Er was goed gezorgd voor de veiligheid (politiebegeleiding). Slechts enkele deelnemers konden de volledige rit niet afmaken wegens vermoeidheid, krampen of fietspech.
De westerburen maakten in eigen land met 50 wielrenners een aanvang met deze belevenis. “Sommigen werkten een halve rit af en 17 hebben de volledige reis getrotseerd”, aldus Ridley. Hij schat in dat er overall van alle 3 landen ruim 100 fietsers hebben geparticipeerd. Sommigen werkten een deel en weer anderen de volledige tour af.
Naar verluidt was het bijzonder heet, “maar dat was normaal voor de wielrenners. 99% van hen fietst bij zulke weersomstandigheden”, gaat Ridley verder. Voor de bestuurder was het mooiste moment de 3 Guyana’s als een eenheid samen te zien fietsen. “Als 1 familie, met 1 missie en 1 beweging. Wij zullen een schone omgeving creëren voor de Guyana’s door middel van fietsen.”
Toekomstplannen
Overall waren “er niet echt veel uitdagingen”, zegt van Wilgen. Hij erkent echter dat het organiserend team bij de volgende editie groter zal moeten, “zodat zaken beter geregeld worden. Nu dat wij weten dat de vraag (deelname wielrenners of fietsers) groter is.” De bestuurder denkt dat de SWU een speciaal team (bijvoorbeeld een commissie), dat zich met fietstours zal bezighouden, moet aanwijzen. “Dit doe je voor een beter verloop.”
Ridley merkt op dat de reactie voor deze fietstour overweldigend was. De wielrijders keken sinds december enthousiast uit naar het evenement. “Wij waren content met alles. In het bijzonder de ondersteuning van alle wielrenteams van de drie landen”, aldus Ridley. Hij erkent echter dat er ruimte bestaat voor verbetering.
Volgens het bestuurslid hebben de wielrenners al besproken “wat wij kunnen doen om deze activiteit groter en beter te maken.” Ridley benadrukt dat er meer ondersteuning vanuit de private sector en overheid nodig is “om deze beweging meer bekendheid te geven.”
