Het leven van de burger is duurder geworden door de prijzen van stroom, gas en water en door de invoering van BTW. De prijzen van stroom, gas en water zijn omhooggegaan niet vanwege IMF, ook niet vanwege de schulden, maar door de onkunde, onmacht en onwil van deze regering.
De schulden zijn geen reden, want er worden geen aflossingen en rente betaald. De schulden hebben hoogstens geleid tot een keuze – er waren ook andere keuzes –en dat is om naar het IMF te gaan. Het IMF dwingt de regering om te bezuinigen en wil niet dat de regering subsidies geeft. Maar dat is niet de reden waarom de prijzen omhoog moeten. Wat is dan wel de reden?
Nu met de geplande protesten in het vooruitzicht, die mede op gang komen door de dure prijzen van onder andere stroom, gas en water, is het goed dat wij oorzaak en gevolg goed begrijpen lijkt mij.
Bezuinigen en inkomsten verhogen
De kosten van de overheid kunnen omlaag zonder blindstaren op subsidies. De overheid kan rustig bezuinigen op het overheidsapparaat. Dat is niet gebeurd en sterker nog, de kosten van het apparaat zijn alleen maar hoger gegaan sinds deze regering; meer ambtenaren, meer volgauto’s , meer reizen, verkeerde beslissingen, etc. Door niet op de kosten te letten, heeft de overheid minder geld.
De regering zoekt ook naar meer geld, maar zoekt in de verkeerde richting met BTW.
De regering kan ook meer geld overhouden als die belasting heft op goud, hout en vermogende Surinamers. Dat wil de regering niet. Maar wat de regering wel doet, is BTW invoeren. Ook dat is geen eis van het IMF. Zie hier dat de regering zelf keuzes maakt om de burger in armoede te dompelen in plaats van op het apparaat te bezuinigen of om inkomsten elders te genereren.
Hiermee wordt de onkunde, onwil en onmacht van de regering duidelijk. Het lijkt zelfs op gemakzucht bij de regering, de kleine man is snel “te pakken” denkt Santokhi.
Subsidie
De reden waarom er subsidie gegeven moet worden aan de nutsbedrijven is mede omdat de kosten te hoog zijn. En waarom zijn de kosten te hoog? Dat komt omdat de voortbrengingskosten en beheerskosten te hoog zijn door inefficiëntie en slechte kostenstructuur. Ter illustratie; de case EBS. De subsidie aan EBS is nodig geweest vanwege:
a. Dure bedrijfsvoering: te veel medewerkers, inefficiënte bedrijfsprocessen, te veel privileges aan medewerkers, onnodige geld “vermorserij”
b. Dure inkoop: dure inkoop van gasflessen en dure inkoop van stroom bij staatsolie
c. Goedkope tarieven aan multinationals: ondere andere Rosebel Gold Mines betaalt een prijs die wel door de overheid gesubsidieerd is; onnodig
De subsidie aan EBS was dus niet nodig of veel lager als EBS zuiniger zou werken en produceren, als EBS de inkoopcontracten zou veranderen en de inkoop goedkoper zou maken en als EBS de multinationals niet middels subsidie zou financieren.
Let wel, als de kostprijs van EBS lager was, dan zou EBS goedkoper stroom kunnen leveren zonder in financiële problemen te komen en dus had die weinig tot geen subsidie nodig.
Daar kiest deze regering niet voor. Al 2,5 jaar kijkt deze regering verstijfd naar het probleem en laat het rustig voortbestaan. En nu IMF de duimschroeven aanzet, dan vlucht men snel in het afbouwen van de subsidie.
Hoe bestaat het dat er onwil is bij de regering om dat aan te pakken? Er is onkunde, onwil en onmacht bij de regering.
En alsof het maar niet ophoudt bij deze regering, dan benoemen ze Leo Brunswijk als CEO van EBS. De man die afgelopen 2,5 jaar nauw betrokken was bij EBS en zelfs direct medeverantwoordelijkheid heeft voor het negeren van dure bedrijfsvoering, dure inkoop en goedkope prijs voor multinationals. Dus de regering wil het probleem niet aanpakken in de kern, maar komt met een alibi dat IMF ze dwingt om de subsidie te stoppen.
De burger heeft alle reden om nu bezwaar aan te tekenen en ik hoop dat de burgers bij hun protesten niet worden afgeleid door stoorzenders die door de regering ingehuurd zullen worden om steeds de cliché opmerkingen te maken: “we moeten de subsidie stoppen vanwege IMF, en IMF is nodig vanwege de schulden gemaakt door de vorige regering”. En hiermee leggen de stoorzenders via een omweg de schuld van de dure prijzen bij de vorige regering. En daarna kunnen de stoorzenders en de regering weer lekker languit in de hangmat.
Aan de bewuste burgers de oproep om aan alle stoorzenders de vraag terug te stellen:
Waarom hebben jullie de bedrijfsvoering bij EBS niet met grote voortvarendheid efficiënter gemaakt?
Waarom hebben jullie niet snel de inkoop aangepast?
Waarom subsidiëren jullie Staatsolie via EBS middels dure inkoop bij Staatsolie?
Waarom moet RGM hetzelfde tarief betalen als de kleine burger?
Deze vragen herhalen, blijven herhalen. De prijs kan omlaag zonder subsidie, maar dan moet de regering handelen, in actie komen, daadkracht tonen.
Hikmat Mahawat Khan