In plaats van een traditionele religieuze overdenking koos president Chandrikapersad Santokhi in zijn Paasboodschap dit jaar voor een opvallende politieke lading. Onder het mom van bezinning op Goede Vrijdag en Pasen, gebruikte het staatshoofd het lijdensverhaal van Jezus Christus als vertrekpunt om commentaar te leveren op de rechtspraak, publieke opinie en desinformatie in de samenleving – waarbij hij meermaals impliciet verwees naar de huidige situatie in Suriname.
De boodschap begon klassiek, met verwijzingen naar de betekenis van de heilige dagen. Toch verschoof de toon al snel naar een analyse van het proces tegen Christus, dat volgens Santokhi niet eerlijk was door het ontbreken van een onafhankelijke rechterlijke macht. Daar tegenover stelde hij dat Suriname vandaag de dag zou mogen rekenen op een rechtsstaat waar niemand boven de wet staat.
Hoewel deze vergelijking bedoeld leek om het belang van rechtszekerheid te onderstrepen, valt het op dat Santokhi zijn boodschap gebruikte om zijn eigen bestuur en de rechterlijke instellingen in een positief daglicht te zetten, op een moment waarop de onafhankelijkheid van deze instanties steeds vaker onderwerp van publieke discussie is. Zijn herhaaldelijke verwijzing naar de zelfstandigheid van het Openbaar Ministerie kan worden geïnterpreteerd als een verdedigende reactie op recente kritiek dat justitiële onderzoeken mogelijk worden beïnvloed door politieke belangen.
Opmerkelijk was ook de link die de president legde tussen het lijdensverhaal en moderne vormen van massamanipulatie. Volgens Santokhi werd Jezus door de “toenmalige social media” – een anachronistische verwijzing – het slachtoffer van fake news en opgehitste menigten. Deze passage lijkt een waarschuwende vinger naar de huidige samenleving, waarin online kritiek en activisme richting de overheid sterk toenemen. De suggestie dat het volk zich laat leiden door desinformatie, zonder een duidelijke afbakening tussen legitieme kritiek en valse berichtgeving, kan als problematisch worden beschouwd.
Zijn herhaaldelijke verwijzing naar de zelfstandigheid van het Openbaar Ministerie kan worden geïnterpreteerd als een verdedigende reactie op recente kritiek dat justitiële onderzoeken mogelijk worden beïnvloed door politieke belangen.
Verder wees de president erop dat Christus op Palmzondag nog als een koning werd binnengehaald, maar enkele dagen later door dezelfde massa werd afgewezen. Die wending werd door Santokhi aangewend om te waarschuwen voor de onbetrouwbaarheid van publieke opinie en de gevaren van politieke opportunisme. Daarmee klonk tussen de regels door ook frustratie over wisselende steun vanuit het electoraat en druk vanuit de samenleving.
In zijn slotwoorden sprak Santokhi alsnog een wens uit voor een vrolijk Pasen en benadrukte hij het hoopvolle karakter van de opstanding. Toch blijft de boodschap hangen als meer dan een spirituele reflectie. Het gebruik van een religieus moment voor politieke positionering roept vragen op over de scheiding tussen kerk en staat, maar ook over de mate waarin het staatshoofd bereid is religieuze symboliek aan te wenden voor het verdedigen van eigen beleid.
