Te veel worden onder het volk klaagzangen gehoord, de ASFA wil onder geen beding horen tot de categorie klagers. Zo hebben we als organisatie vaker input gegeven aan regeringen om beleid te formuleren om met name de lokale productie te stimuleren.
De ASFA gaat er voornamelijk van uit, dat ontwikkeling in zich herbergt garantie van banen, ruime bestedingsmodaliteiten voor de werkende klasse en bovenal een positieve handelsbalans, welke uiteindelijk leidt tot een stabiele economie op duurzame gronden.
Het een en ander in relatie tot de lokale productie casu quo export van goederen en of diensten om meer inkomsten te hebben als natie, instede van meer uitgaven. Het kan er bij de ASFA niet in, dat regeringen achtereen ervoor kiezen om de keus te maken voor (meer) import in plaats van lokale productie.
Verder is op te merken dat de overheid er niet toe in staat blijkt te zijn om samenhangend beleid ten uitvoer te brengen, ondanks het feit dat er formeel in deze regeerperiode een herstelplan is vastgesteld. Het traject met betrekking tot de uitvoer van het IMF-programma blijkt niet consistent te zijn en aan afgesproken timelines wordt er steeds bijstelling gepleegd.
Maatregelen die voortvloeien uit de afspraken met het IMF worden halfslachtig doorgevoerd, onsamenhangend met andere maatregelen in overweging genomen, of uitgesteld met alle nare gevolgen van dien.
Thans is aan de orde de instelling van de ‘Oli Moni karta’ welke een tegemoetkoming zou moeten zijn voor de middenklasse. De ASFA wenst met nadruk aan te geven dat het wederom de werkende klasse is die gedecimeerd wordt in de gegeven economische constellatie. Het is juist die middenklasse die de economie zou moeten helpen stabiliseren.
Hoewel de ASFA niet tegen het voeren van sociaal beleid is en ook roept dat deze er moet zijn, heeft bij de aankondiging van deze loshangende maatregel een erg dubbel gevoel, het is namelijk gebleken dat de overheid niet beschikt over structuren, procedures, checks and balances om dergelijke projecten adequaat uit te kunnen voeren.
Wanneer er beleid wordt gevoerd en enerzijds verlichting tracht gegeven te worden maar tegelijkertijd maatregelen worden voorbereid die inflatoir werken, is het de vraag of wij niet dweilen met de kraan open.
Recent zijn er ook maatregelen aangekondigd welke neigen naar het onder druk brengen van de lokale private sector om zogenaamd de prijzen op de schappen beheersbaar te houden. Zie daar de effecten van het importbeleid.
De ASFA roept de regering derhalve op om dusdanige maatregelen te treffen die uitvoerbaar en beheersbaar zijn en in samenhang worden bekeken met alle overige maatregelen en aldus worden gepresenteerd. Verder is voor de ASFA het versterken van instituten, in plaats van werkgroepen een belangrijk en fundamenteel aandachtspunt.
