Je vraagt je af hoe het bestaat dat men in Suriname altijd zo opzichtig en platvloers bezig is met het winnen van zielen in plaats van moeite te doen om goed beleid te maken en om daarmee het volk te dienen. Onze politici en bestuurders komen met dit goedkoop gedrag weg omdat ze nooit kritisch op aangesproken worden, nooit in het openbaar door vooral strategische groeperingen uit de samenleving die de “bovenlaag” vormen, de sociale elite. De politici en bestuurders zijn zeker gevoelig voor kritiek vanuit die sociale elite, die dus veel invloed heeft.

Kopen van zielen, stemmen en rust

Wij zien de laatste tijd een opeenstapeling van het “koopgedrag” bij de regering:
1. Pakketten uitdelen: wij zien ABOP, VHP en PL-pakketten uitdelen en miniwinkels openen. Zij zijn nu ook de bestuurders. Hoe bestaat het dat ze wel pakketten kunnen vinden, financieren en logistiek regelen om ze uit te delen, maar kunnen geen moeite doen als bestuurders om beter beleid te maken zodat die pakketten niet nodig zijn. Dit is heel opzichtig en doorzichtig en iedereen die nuchter kan denken ziet dit. Dus zij geven aan zichzelf een brevet van onvermogen om het land met goed beleid te besturen. Zij hebben dus geen ontwikkelingsvisie. Ik zou zeggen probeer geen zielen en stemmen te kopen maar verkoop ons goed beleid. Het arme volk ziet dit gedrag ook maar is erg behoeftig, dus kiezen ze voor het hemd dat nader is dan de rok namelijk nu pakken maar wat je pakken kan en durven het verfoeilijk gedrag niet bespreekbaar te maken. De vraag is alleen waarom de sociale elite, die de pakketten niet nodig heeft, dit gedrag van de politici niet massaal bespreekbaar maken en afkeuren?

2. Hoorzitting en dialoog: De President houdt nu ook dialoog gesprekken. De regering houdt al 3 jaren allerlei hoorzittingen en dialoog gesprekken, maar ze doen niks met de uitkomst van de gesprekken. De vraag is waarom verschillende organisaties vaak met leiders uit de sociale elite zo naïef gedragen om keer op keer mee te doen aan een zieltjeswinnerij en aan wind-uit-de zeilen-neem gedrag. De gesprekspartners werken dus mee aan rust en zielen kopen door de regering. Dit is heel doorzichtig. Wanneer gaat dit stoppen? Iets gebeurt omdat de ander het toelaat. De sociale elite laat het toe, sterker nog werkt aan mee. Waarom mee werken aan een “poppenkast” vertoning? Waarom komt de sociale elite niet met een visie in plaats van een lijstje van problemen die voor iedereen al zichtbaar is inclusief zichtbaar voor de President. Wat ga je hem dan nog vertellen?

3. Brood pilot: De FL start een nieuw project, brood pilot. Onnodig te zeggen dat iedereen, alle 1 miljoen Surinamers, wil dat kinderen NIET hongerig naar school gaan. Er is niemand die niet blij is met brood op de schoolplank. Maar het moet iedereen toch bevreemden dat de FL brood uitdeelt in plaats van dat regering goed beleid voert zodat ALLE kinderen thuis brood hebben! Ik heb zelden tot nooit opmerkingen over de FL en spreek haar ook niet aan want de dingen gebeuren omdat de President het zo wil. Ook dit brood project gebeurt omdat de President dat zo toelaat vanwege zijn waardeloos.
Het wordt project wordt ook nog gebrand en gelabeld als een filantropisch project van de FL terwijl het geld keihard uit de staatskas komt dus uit de zak van het volk. En dan nog wordt dit goed gepraat door een bekende krant in het land. Overigens vraagt de krant zich niet af waarom het ministerie van SoZaVo dan faalt en waarom de regering geen goed beleid maakt. Maar de krant doet mee aan demagogisch goed praten van dit soort gedrag. Het failliet van moreel-ethisch handelen in het land.

Nogmaals ik wil de FL niet aanspreken, behalve dat ik in dit geval tegen haar zou zeggen dat ze de kinderen en het volk een betere dienst kan bewijzen door thuis aan haar man, die ook President is, te vragen en te verzoeken om een beter beleid te voeren. De FL zou meer respect verdienen door NIET mee te werken aan zieltjes winnen van de regering. Regering probeer geen zielen en stemmen te kopen, maar verkoop ons goed beleid.

Goed beleid verkopen

Het is overduidelijk dat deze regering geen ontwikkelingsvisie heeft, niet weet HOE ze het land moeten ontwikkelen immers bij het aantreden en nu na bijna 3 jaar ligt er nog steeds geen ontwikkelingsvisie. Dat zegt veel over het onvermogen en ook over de laksheid waarmee ze met de belangen van het land om gaan. Dit kan in Suriname gebeuren omdat Surinamers dit toelaten. Zelden tot nooit worden de politici en bestuurders openlijk en indringend doorgevraagd over hun onvermogen om een visie te tonen. Grote delen van de media, programmamakers en journalisten doen mee aan het uitdragen van het koopgedrag van de regering in plaats van dat ze de regering doorvragen op hun onvermogen. De sociale elite blijft zwijgen en de andere kant op kijken in plaats van demonstreren dat zij kundig en betrokken zijn bij het volk en het land, immers die sociale elite zou toch in staat moeten zijn, zij worden geacht in staat te zijn, om door de hele façade van sprookjes van de politici en bestuurders te prikken. Waar is hun maatschappelijke verantwoordelijkheid? Heel Suriname blijft dit gedrag van de politici tolereren.

Met de verkiezingen straks zal het verderfelijk gedrag van kopen van zielen en stemmen bij de Surinaamse politici nog heviger worden. Daarom wordt het tijd dat het volk nu krachtig reageert dat politici niet meer mogen wegkomen met “hoempapa”, T-shirts, paraplu, pakketjes, optredens van bands en andere volksverlakkerij. Het volk snakt niet naar een zakenkabinet, maar naar kundige, oprechte en integere bestuurders, dus is mijn oproep aan het volk om nu aan de politici duidelijk te maken: oe ne bai ding sani dies moro en wij verkopen onze zielen niet meer voor die pakketten van jullie. Kom met meer inhoud, laat mij zien wat jouw ontwikkelingsvisie is, wat jouw visie op de maatschappij is en wat jouw leiderschapsvisie is. Met minder gaan wij nu geen genoegen meer nemen.

Hikmat Mahawat Khan

Noot: ik zou de lezers in dit verband ook verwijzen naar 2 andere artikelen.

Surinaamse politici lijken altijd hongerig op zoek naar een nyang