“Doorschuiven”

Mensen komen en gaan. Met dit stukje realiteit raken wij vaker geconfronteerd en het feit dat mensen het einde van hun levensloop bereiken komt ongetwijfeld hard aan. Vooral wanneer het individuen betreft die in de bloei van hun (jonge) leven het tijdelijke met het eeuwige moeten verwisselen.

De vorige week moest ik via social media vernemen dat binnen korte tijd twee jonge mannen binnen mijn kenniskring de arena van leven op een zeer tragische wijze hebben verlaten. Wanneer je de verschrikkelijke drie letters R. I. en P. in aangegeven volgorde boven foto’s of filmpjes van een bekende ziet langsgaan, krijg je de schrik van je leven. Je wordt meteen bevangen door een gevoel van ongeloof en je zintuigen en je bloedsomloop raken totaal in een snelle takitaki met elkaar. “Hoezo is hij of zij dood?!? Ik heb vorige week nog met die gesproken! Hoe?! Het kan toch niet waar zijn?”

Wanneer meerdere berichten op diezelfde social media binnenstromen en wanneer bellen met gemeenschappelijke vrienden het heengaan bevestigen, dan blijf je wel even stil. Het aardse leven is betrekkelijk kort en toch heb je mensen die anderen het leven zuur maken en het tot hun missie maken iedere gegeven dag hun medemens kwaad te doen. Vooral degenen die anderen vanuit hun (tijdelijke) machtspositie bewust voorliegen, bestelen en benadelen. Ik vraag mij soms af hoe die mensen slapen en of zij geen last hebben van het constant gejengel van hun geweten.

Voor dit jaar alleen moet ik in totaal vijf real life vrienden en kennissen verwijderen van mijn Facebook-vriendenlijst, omdat ik die helaas nooit meer ga kunnen spreken. Die vijf schuiven door en op hun plek komen er vijf andere ‘vrienden’. Pijnlijk is het wel degelijk, maar de dood is nu eenmaal een onlosmakelijk onderdeel van het leven.

Zelfs de geweldige koningin van Engeland heeft onlangs haar laatste adem uitgeblazen. Zeventig lange jaren de scepter zwaaien over een volk is niet eenvoudig en ook bij haar verscheiden is het een hele dyugudyugu op de mediakanalen. De creatievelingen hebben het startschot gehoord en laten zich van hun beste zijde zien bij het creëren van meme’s en TikTok- filmpjes.

Wat opmerkelijk is, is dat er mensen zijn die er heilig in geloven dat het korte filmpje dat rondgaat waar twee koninklijk uitgedoste dames met geld strooien en schijnbaar arme kinderen alles eraan doen om die te rapen. Dat filmpje is tussen 1899 en 1900 geschoten in Viëtnam. De overleden koningin was niet eens geboren (haar vader was een kleuter en haar moeder was nog een zaadcelletje) en toch wordt aangegeven dat zij die geldstrooier is. Een aantal mensen gelooft dat verhaaltje en die filmopname wordt bij de vleet gedeeld.

Grappig vind ik wel dat een bekende lokale collega-trooier, die graag geldhond genoemd wenst te worden, dit filmfragment ook op zijn netvliezen heeft gekregen en daarna zonder te verifiëren zijn afkeuring uitspreekt. Ik dacht van: “Wauwww!!! Ook gij, Brutus?”De overleden vorstin zal zeker haar duistere kant hebben. Dat laat ik aan haar en haar geweten over, maar uit een kort filmpje een verhaal verzinnen en die de wereld in lanceren als te zijn de waarheid, richt meer schade aan dan wat anders. Ik heb haar niet gekend en daarom ben ik erg neutraal in mijn mening over haar leven en dood. Ook zij schuift door en er komt een andere in haar plaats.
Mede-Surinamers, een bezinningsvolle week wens ik u toe.