Het gaat erop lijken alsof ik met saaie definities ga spelen, maar dat is het zeker niet. Terwijl je leest en doorleest, zul je beseffen hoe angstwekkend ver wij van huis zijn in onze zogenaamde democratische rechtsstaat. In een rechtsstaat wordt de macht van de overheid beperkt door wetten en regels en heeft het recht het hoogste gezag (en wordt dat ook onder alle omstandigheden gehandhaafd), waarin vrijheid, rechtszekerheid en rechtsgelijkheid heersen, en waarin een ieder bescherming geniet van zijn rechten en vrijheden, tegen medeburgers én tegen de overheid. De voornaamste kenmerken van een rechtsstaat zijn:
- De scheiding der machten oftrias politica, wat betekent dat de wetgevende, de uitvoerende en de rechtsprekende macht gescheiden zijn
- De onafhankelijke rechtspraak verplicht rechters om hun oordeel te allen tijde te vellen op onafhankelijke en onpartijdige wijze
- Het legaliteitsbeginsel, wat in principe inhoudt dat wat de overheid doet, gebaseerd moet zijn op de wet en dat nieuwe wetten niet met terugwerkende kracht mogen worden toegepast
- De grondrechten, zoals in gelijke gevallen gelijke behandeling, vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vereniging en vergadering
Het doel van de rechtsstaat is bescherming van een ieder tegen machtsmisbruik en willekeur van de overheid. In een politiestaat daarentegen houdt de overheid zich niet aan regels en is er dus sprake van machtsmisbruik en willekeur.
Belangenafweging
Als de vrouw van een moordenaar, op dag waarop hij gepakt wordt, een drieling baart, moet hij toch thuis zijn om zijn vrouw hulp te bieden in plaats van in een cel. Want dat heet in Suriname belangenafweging. De moord telt minder mee. Als de vrouw van een verkrachter, op de dag waarop hij gepakt wordt, na een ernstig auto-ongeluk in het ziekenhuis belandt, moet hij ook bij zijn vrouw zijn in plaats van in een cel. Dat heet belangenafweging in Suriname. Zo heet dat in de rechtspraak. Een obsessie met het verkiezingstraject, terwijl anderzijds regelmatig beschuldigingen van geldroof in de miljoenen US dollars lopen. Is de belangenafweging ten behoeve van het verkiezingstraject conform het fair-play beginsel geschied?
Vrijbrief
Het openbaar ministerie heeft ook een soortgelijk instrument ter beschikking en dat heet opportuniteitsbeginsel. Misschien zou het hier opportunistisch beginsel moeten heten. Ongeveer 2 weken geleden heb ik aanklachten ingediend bij het openbaar ministerie om 4 strafrechtelijke onderzoeken in te stellen ter voorkoming dat mogelijkerwijs doorgewinterde criminele organisaties regeermacht krijgen, echter zonder weerwoord. Dus criminele organisaties krijgen willens en wetens een vrij brief, want de verkiezingen moeten doorgaan.
Het lijkt erop alsof de magistratuur belang bij deze criminele organisaties heeft. Mogen de aan de verkiezingen deelnemende politieke partijen, die zich schuldig hebben gemaakt aan misdrijven, zoals valsheid in geschrifte en mensenrechtenschending, rechtens straffeloos verder meedoen alsof er niets aan de hand is? Mogen rechteloosheid en strafbaarheid worden opgeschort in een democratische rechtsstaat? Toen was het stil. Pijnlijk en hopeloos stil.
