Nog nooit eerder had de diaspora zoveel invloed uitgeoefend op de politieke keuzes in Suriname als in mei 2020. Op weg naar die verkiezingen heeft de diaspora driftig meegedaan met geld en persoonlijke betrokkenheid om de verkiezingen te beïnvloeden. Deed de diaspora dat omdat ze betrokken is bij het land of ging het om betrokkenheid bij een partij en meer specifiek om Santokhi of was het allemaal uit aversie tegen Bouterse/NDP?
Deze vraag wordt prangender omdat nu, 3 jaren na de verkiezingen, de diaspora “muisstil” is terwijl er zoveel misstanden zijn in Suriname met als hoofdaanvoerder hun idool Santokhi.
Nu zwijgen ze. Nu bemoeien ze plotseling niet meer. Nu gaan ze plotseling nergens over. Houden ze nu niet meer van het land?
Ze hebben toen – voor mei 2020 – mensen wel aangespoord om op Santokhi te stemmen, ze hebben openlijk Santokhi overal gepromoot en ze hebben hem overal in gesteund. Je zou denken dat verantwoordelijke mensen nu ook ruggengraat gaan tonen en openlijk – net zo openlijk als toen en met net zoveel bombarie als toen – afstand gaan nemen van het “beleid” van Santokhi, want je zou verwachten dat goed ontwikkelde en geciviliseerde mensen zich niet kunnen verenigen met de vele foute acties van Santokhi. Maar helaas, de diaspora is muisstil. Op een paar diehards na, die ik vergelijk met de Iraakse minister van Informatie ten tijde van de inval van de Amerikanen in Bagdad.
Waarom heeft de diaspora blindelings Santokhi gepromoot?
Er was geen plan, althans geen realistisch plan. Er waren wel heel veel verhalen zoals diaspora, kapitaal en investeerders, maar niets was onderbouwd. Mist de diaspora kennis en ervaring om door sprookjes heen te prikken? Is de diaspora net zo corrupt als de vele Surinaamse politici en verkoopt de diaspora zijn ziel voor een bord linzensoep? Was de diaspora verblind door hun aversie tegen Bouterse/NDP dat ze bereid waren om een kat – oeps bedoel olifant – in een zak te kopen en die ook nog te promoten en te verkopen? Waarom neemt de diaspora nu zijn verantwoordelijkheid niet? Als je werkelijk zo vaderlandslievend bent dan is jouw bezorgdheid nu niet afgenomen, maar eerder toegenomen. Of ging het bij de diaspora dus werkelijk niet om het land maar om de VHP en Santokhi? Wat moet de diaspora nog inzien?
Santokhi heeft na mei 2020 een enorme draai gemaakt en de diaspora min of meer links gelaten en zijn “masker” viel. Alle nuchtere mensen zagen hoe hij iedereen bedrogen had. Natuurlijk op de types als de Iraakse minister van Informatie na, die types lopen nog steeds achter de olifant aan en houden de olifant tere vast. Er is iets mis met hun integriteit of intelligentie of met beide. De vraag is of de diaspora zich weer laat gebruiken en misbruiken? Of die weer gaat meewerken aan het “foppen” van de samenleving nu de verkiezingen van 2025 in aantocht zijn.
De president lijkt het licht weer gezien te hebben als het om de diaspora gaat. Of is de sluwheid in hem weer wakker. Hij gaat nieuw leven in blazen in Diaspora Instituut Nederland (DIN). Of heeft hij DIN nu nodig om snel in 24 maanden cosmetica aangereikt te krijgen, zodat hij de gemeenschap weer kan foppen?
Op de persconferentie van woensdag 24 mei deelt de president nog een sneer uit aan de diaspora toen hij zei “mensen aan de Noordzee moeten niet blijven kletsen, maar hier in Suriname moeten komen en de handen uit de mouwen moeten steken”. Maar plotseling maakt hij een draai en zoekt hij die diaspora toch op en begint hij ze weer te paaien. Erg opportunistisch. Op zaterdag 3 juni houdt hij weer een virtuele meeting met de diaspora en vertelt hun weer zijn sprookjes-versie van zijn diaspora strategie. Waarom is de diaspora dan zo naïef, dom en vals om hieraan weer mee te werken?
Probeert hij de diaspora voor te sorteren voor zijn campagne straks? Gaat de diaspora zich weer lenen voor “luchtsteun”? Is de diaspora voor het land Suriname of de partij VHP? Dan wordt het tijd dat de diaspora eerlijk wordt. De drang bij de diaspora om erbij te willen horen lijkt groter te zijn dan de roep van hun geweten.
Trouwens, wat moet je van een instituut, DIN, verwachten, behalve dozen, containers en boeken die er altijd al verstuurd werden als het instituut zo iets basics – niveau van mavo/mulo 1 – als een website niet kunnen bijwerken. Al bijna een jaar is het eerste bestuur gestopt en nog steeds staan ze op de website als bestuurders. Het is iets basics, maar het is indicatief voor de kwaliteit van ze en het onvermogen dat ze tot nu toe hebben laten zien. Het instituut gaat zoals ze zeggen werken aan “doelpunten” maken in de tweede helft.
Typisch zoals Surinaamse politici op weg naar verkiezingen doen, namelijk strooien met snoep. Dit staat zo haaks op duurzame betrokkenheid bij het land Suriname. Dat denken en gedrag past volledig in de stelling dat de diaspora er is om Santokhi te helpen en niet om het land of het volk te helpen. Bij de diaspora gaat het om Santokhi cosmetica aan te reiken, zodat hij goede sier kan maken en zand in de ogen kan strooien op weg naar mei 2025.
Wat ziet de diaspora niet? Wat hebben ze niet door? Zijn ze naïef, dom of vals?
Naïef: geloven ze nog steeds dat Santokhi gaat nakomen wat hij steeds belooft? Waarom blijft men geloven zonder dat er een rationele is voor het geloven?
Dom: hebben ze niet door dat Santokhi hen misbruikt en gebruikt voor eigen belang?
Vals: waarom geven ze niet toe dat ze steeds achter Santokhi aanlopen omdat voor velen de Hindostaanse kabel voor hen sterker is dan het belang van Suriname.
Was het toeval dat de virtuele meeting van de regering alleen met VHP-functionarissen uit Suriname was en met VHP-pionnen in Nederland. Hiermee bevestigt Santokhi hoe hij denkt, diaspora is VHP en VHP is diaspora. Dit is ook hoe hij in Suriname het beleid voert, Suriname is VHP en VHP is Suriname.
Zolang Santokhi geen plan en strategie met mijlpalen laat zien, blijft elke voorstelling van zaken dat diaspora het land gaat helpen redden, een sprookje dat hij aan Surinamers verkoopt en een illusie die hij aan de diaspora voorhoudt. In mijn eerdere artikel “Het defect in de diaspora strategie van Santokhi” vorig jaar mei 2022 heb ik gesteld dat de diaspora strategie begint in Suriname.
Ook de tweede helft van de broko bana wedstrijd zal een grote flop zijn, want de wedstrijd is dezelfde als de eerste helft want het zijn dezelfde type spelers – B en C kwaliteit spelers- en de tactiek is dezelfde. Gelukkig houdt de wedstrijd op 25 mei 2025 op. En aan de diaspora de oproep om afstand te nemen van het “mentaal corrupte” deel van de diaspora en zich uit te spreken. En aan de kiezers in Suriname de oproep om deze keer 2 keer na te denken voordat men blindelings aan een tere vasthoudt. De wedstrijd behoeft geen verlenging. Na het fluitsignaal wordt de coach dan hartelijk bedankt of de laan uitgestuurd.
Hikmat Mahawat Khan
