“NO FPIC, NO DEAL!” roepen inheemse bewoners uit Apoera, Section, Washabo en Sandlanding. FPIC staat voor “Free, Prior and Informed Consent” (vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming).
Dit beginsel houdt in dat inheemse gemeenschappen volledig geïnformeerd moeten worden en op een vrije basis toestemming moeten geven voordat er projecten worden gestart die hun land, levensonderhoud of cultuur kunnen beïnvloeden.
Tijdens een vredesloop – die in Washabo begon en eindigde bij de haven in Apoera, waar steenslag en houtblokken worden afgevoerd – toonden de deelnemers hun succes. “We zijn niet tegen ontwikkeling, maar men moet ons betrekken. Je kunt niet in ons woongebied komen en voor ons bepalen wat er gaat gebeuren”, verklaarde kapitein Marchiano Jong van Apoera aan de menigte.
Afgelopen week hebben de drie dorpsbesturen, in overleg met de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname en diverse deskundigen, geconcludeerd dat de overeenkomst met Chinalco funest zal uitpakken voor de lokale gemeenschappen. Naar aanleiding van deze gesprekken is besloten een vredesloop te organiseren in het Kabalebo-gebied, waar de drie dorpen gevestigd zijn. Hiermee wil het traditioneel gezag de regering onder druk zetten om de Chinalco-deal stop te zetten.
“Van de deskundigen, waaronder Max Huisden, hebben wij vernomen dat het exploiteren van de concessie – die mogelijk twee keer zo groot is als het stuwmeer – een grote impact zal hebben op onze flora en fauna. Het westen van Suriname staat immers bekend om zijn rijke biodiversiteit. Wat gebeurt er dan als wij hun woongebieden verstoren?” vraagt leerkracht Idris Fredison van de Muloschool zich af.
Fredison voelde zich geroepen om gehoor te geven aan de oproep van de kapiteinen en hun bestuur, omdat hij geen ontwikkeling wil die schadelijk is voor de natuur en de dieren, waarvoor het westen van Suriname zo bekend staat. “We hebben ook vernomen dat de Corantijnrivier zal worden gebaggerd, wat zeker impact zal hebben op de vissen waarvan wij voornamelijk leven. Hun habitat en ecosysteem zullen volledig veranderen, waardoor ons levensonderhoud in gevaar komt,” aldus Fredison.
De lokale gemeenschappen waren duidelijk gemotiveerd en er kwam een grote menigte bijeen. “lespeki g iwi leti, fu dati wi ey feti” – respecteer ons recht, zoals zelfs op een doek is geschilderd – luidde de gezamenlijke boodschap. “Als wij niet vechten voor onze kinderen, wie zal dat dan doen? Als we nu niet vechten, wat laten we dan achter voor onze kinderen?” besluit kapitein Jong.
