Hoge verwachtingen voor diaspora atleten Issamade en Busiwa Asinga

Hij versloeg verrassend genoeg 200 meter sprint wereldkampioen, de Amerikaan Noah Lyles in de finale van de PURE Athletics Spring Invitational in Clermont, Florida. Asinga maakte tongen los na deze beroemde zege. Nu is de talentvolle sprinter aan de kant van Suriname. Samen met zijn zus hopen zij hun stempel te drukken en de atletieksport naar een hoger niveau te helpen.

Voormalig topatleet en vader Tommy Asinga vervulde een sleutelrol gedurende het proces van rekruteren. Asinga en Letitia Vriesde waren eind jaren tachtig en negentig de beste atleten die Suriname op verschillende wereldtoernooien (waaronder wereldkampioenschappen en Olympische Spelen van) vertegenwoordigden. In 1991 veroverde Asinga brons op de 800m tijdens de Pan-Amerikaanse Spelen in Cuba. Hij is volgens de SAB nog steeds recordhouder van Suriname op de onderdelen 400, 800 -en 1500 meter en de Engelse mijl.

De veteraan woont al een aantal jaren in de Verenigde Staten van Amerika en trouwde de Zambiaanse, Ngozi Mwanamwamba. Een voormalige Olympiër uitkomende op de onderdelen 100, 200, -en 400 m sprint.
Het is overduidelijk dat de atletiek genen door hun kinderen zijn overgeërfd. Asinga droomde ervan dat de kinderen zijn geboorteland zouden vertegenwoordigen. Hij moest echter zijn Afrikaanse echtgenote hiervan overtuigen. Ngozi stemde in en na enig lobbywerk van papa, die zijn kinderen bij de SAB ‘promootte’, gingen zaken rollen. De droom gaat nu in vervulling.

De SAB maakte op 3 mei op haar Facebookpagina het nieuws bekend dat zowel broer als zus Suriname voortaan zullen vertegenwoordigen. “Het is ons gelukt! Asinga kan uitkomen voor Suriname!”, begon het atletiekorgaan met zijn aankondiging. Volgens het persbericht is het proces voor het aanvragen van de paspoorten ruim 8 maanden geleden aangevangen.

Torenhoge verwachtingen

Tijdens zijn stunt liep Issamade de beste highschool tijd ooit (9.83 seconden) op de 100 m in de VS. Asinga versloeg Lyles, die een tijd van 9.92 seconden registreerde. Enkele weken eerder noteerde de 17-jarige Issamade ook de snelste highschool tijd (20.11 seconden) op de 200 meter. Op 29 april ging het talent sneller op de dubbele afstand en noteerde 19.97 seconden.

Naar verluidt wordt de tijd waarmee Asinga de 100 m sprint van Lyles won niet als officieel opgetekend, omdat er voor alle deelnemers een rugwind van +2.6 op de race stond. De toegestane limiet is +2.0. Het blijft echter een topprestatie, aangezien het zeer zeldzaam is dat een highschool student een wereldkampioen verslaat. De 25-jarige Lyles is tweevoudig wereldkampioen op de 200 meter (2019 en 2022) en veroverde twee jaar geleden op zijn favoriete onderdeel brons tijdens de Olympische Spelen in Tokio.

Uitgaande van bovenstaande prestatie dromen Surinamers reeds van eremetaal op wereldevenementen. Issamade zegt desgevraagd vanuit de VS geen problemen met de hoge verwachtingen te hebben. “Het is een deel van sport. Ik heb mezelf gehouden aan een bepaalde standaard. Geen enkele verwachting maakt mij bang, want ik geloof in mijn bekwaamheid.” Bruisend van zelfvertrouwen zegt hij dat hij nog meer in staat is. Zijn gevoel zegt hem dat hij Suriname voor eens en voor altijd zal veranderen. “Mijn doel is om de beste in de sport te zijn. Ik geloof dat ik dat kan doen door hard te werken en consistent te zijn.” Zijn debuut kan mogelijk al bij de aanstaande Pan-Amerikaanse spelen van 20 oktober tot en met 5 november in Chili.

De keuze voor Suriname boven de VS, alwaar er meer valt te halen qua exposure en geld enzovoort, komt vanwege de band met het land van zijn vader. Issamade gelooft dat bij het vestigen van een wereldprestatie dit meer impact op de Surinaamse bevolking zal hebben dan de mensen in USA. “Ik voel me meer verbonden tot Suriname dan de VS vanwege de cultuur en alle herinneringen.” Ook het voortzetten van zijn vaders nalatenschap heeft een belangrijke rol gespeeld bij de keuze. “Ik wil mijn vaders legacy vervolgen en mijn eigen deel eraan toevoegen.”

Hij is zelfverzekerd dat hij een toegevoegde waarde zal zijn. Met zijn aanwezigheid hoopt hij veel aandacht te vragen voor de sport en wil hij het gezicht van Suriname zijn. “Ik wil de wereld laten zien dat dit kleine land heel veel te bieden heeft.”

Geduld en respect

Busiwa tempert in tegenstelling tot haar broer de verwachtingen. Zij vraagt om meer ruimte om uit te groeien tot een topatleet. De atlete wil het land op een respectabele manier uitdragen en hoopt dat mensen haar ook gaan respecteren, “want niet eenieder die voor een land uitkomt wint.” Zij hoopt echter op de volle ondersteuning van de Surinaamse bevolking.

De beschikbare mogelijkheden die de VS biedt was voor haar geen sta-in-de-weg. “Ik woon al in USA en heb reeds goede trainingsfaciliteiten en coaching ter beschikking.” Volgens de jonge atlete kom je niet makkelijk in de eindselectie van de Amerikanen. “Het is heel erg competitief.” Aangezien Suriname over minder atleten beschikt, die op een hoog niveau actief zijn, vond zij het raadzaam om voor haar vaders land te kiezen. “Het is iets makkelijker om het team te maken. Een Surinaamse atleet moet een limiet halen, terwijl je in de VS naar de US trials moet. Als je op die dag niet op je best bent haal jij het eindteam niet.” Naar zeggen van Busiwa beschikken de Amerikanen op haar onderdeel 400 meter horden over ruim veertig sterke dames.
Zij gelooft evenals haar broer als inspiratie voor vele lokale en met name vrouwelijke atleten te kunnen dienen. Het uiteindelijk doel is atletiek in Suriname naar een hoger niveau te helpen. Zij beschouwt deze kans ook als een manier om sponsoren te motiveren om geld in de sport te stoppen.

Enthousiast voor nieuw avontuur

Zowel Issamade als Busiwa zijn heel erg blij met hun keuze. “Toen ik voor de eerstemaal werd benaderd om voor Suriname te rennen was het een blijde moment voor mij”, zegt Issamade enthousiast. Volgens hem ging een droom in vervulling om een land tijdens wereldevenementen te mogen vertegenwoordigen. “Het werd realistisch en ik voelde mij vereerd dat zij naar mij keken, want eigenlijk ben ik niet in Suriname geboren. I have been waiting for this moment.” De jonge sprinter geeft aan dat er een zware last van zijn schouders is afgevallen. “Dit is iets wat ik altijd wilde doen”, houdt Busiwa het kort.

Beide kinderen raken niet uitgesproken over Suriname. Normaliter is de familie rond december op bezoek om met name de kerstperiode en het vuurwerkfestijn mee te maken. “Ik heb een heel sterke relatie, omdat mijn eerste jaardag hier werd gevierd”, aldus Issamade. Hij beschouwt Suriname als eigen land en zegt dat het een speciale plaats in zijn hart heeft.

Ook Busiwa geniet van de tijd samen met familie hier en niet te vergeten het avontuur in het binnenland. “Ik heb altijd een leuke tijd. Het was daarom geen vreemd iets om voor Suriname uit te komen.”

Trotse vader

“Ik ben heel erg extatisch dat de kinderen Suriname gaan vertegenwoordigen. Toen mijn zoon en dochter een aanvang maakten met atletiek had ik altijd een idee en nu dat een feit is ben ik blij daarover.” Naar zeggen van vader Asinga zijn de onderhandelingen 1.5 jaar geleden aangevangen. “Dit was voordat mijn zoon het nieuws haalde. Ik wilde altijd dat mijn kinderen voor Suriname zouden uitkomen als zij nou snel of minder snel zouden rennen”, doet hij uit de doeken. Asinga benaderde de Surinaamse Atletiek Bond (SAB). Intussen had Issamade het Surinaamse record op de 200m een jaar eerder al verbeterd. “Tegen deze tijd vorig jaar liep hij 20.70 seconden. Het Surinaamse record bedroeg 20.90 seconden.” Vanaf deze periode begon de gedachte meer te spelen om het voor elkaar te krijgen dat zijn kinderen Suriname zouden kunnen vertegenwoordigen.

Niet te vergeten waren de gesprekken met zijn echtgenote, aangezien de kinderen ook de VS en Zambia zouden kunnen representeren. De familie heeft ook ongeveer vier jaren gewoond in het land van mama. De ouders wisselden van gedachten over de aanstaande uitdaging. “Uiteindelijk heb ik haar kunnen overtuigen dat het beter is als de kinderen voor Suriname rennen en zij is honderd procent mee eens. Wij hebben gekeken naar de voor -en nadelen. Het was geen moeilijke beslissing en kwamen tot het besluit dat Suriname de keuze was.” Naar zeggen van papa zijn de kids trots om Surinamers te zijn. “Toen ik ze zei hadden zij geen objecties. Zij waren heel erg blij met de beslissing.”

Volgens Asinga is het van eminent belang dat de kinderen weten dat zij het support van beide ouders krijgen. “Wij zullen hen supporten en ervoor zorgen dat ze doen waarvan zij houden.” De ouders hebben zich ten doel gesteld hun kroost gedurende de atletiekloopbaan en dit nieuwe avontuur te allen tijde bij te staan. Tommy benadrukt dat mensen fouten maken, “maar wij zullen proberen hen zo goed mogelijk te begeleiden zodat ze succesvol zijn, mensen respecteren, genieten van hun leven en goede educatie genieten.”

Hij denkt dat deze keuze ook deuren voor zijn kinderen opent om op een hoger niveau te kunnen strijden. Verder gelooft papa dat Suriname voordelen zal hebben aan deze move, omdat het land meer exposure zal krijgen. “Het lokale sportgebeuren heeft een lift nodig en iemand als mijn zoon kan daarbij helpen om meer sponsors te interesseren.” Vader Asinga droomt groter en gelooft dat indien Issamade het goed doet, mogelijk de Internationale Atletiek Federatie (IAAF) bereid zal zijn om te helpen om de nodige ontwikkeling lokaal te brengen. “Dat is een challenge die hij graag aan wil gaan en hij heeft aangegeven graag een stem voor de jongeren te willen zijn. Hij is de juiste persoon om dat te doen.”