Het heeft niet echt nagegalmd de afgelopen week voor wat betreft het vrijwillig-verplicht vertrek van Bronto bij BiZa. Het is misschien wel tekenend voor het gewicht dat hij, zijn vader Paul en de Pertjajah Luhur bij elkaar opgeteld vertegenwoordigen binnen de huidige coalitie en het Surinaamse politieke universum.
Leuk dat ze er zijn, maar zonder hun gaat het ook gewoon door, lijkt het. Best opvallend was ook dat er weinig tegenstand is geboden vanuit de PL. Behalve de oorlogsverklaring leek het vanuit de partij van Paul en Bronto relatief snel gedaan met deze kwestie.
Bovendien, Paul kwam al snel met de boodschap de PL al iemand anders ter beschikking had om de opengevallen post van minister van Binnenlandse Zaken in te vullen. Daarmee lijkt hij zich, als vader en als voorzitter van de PL, te hebben neergelegd bij de uitkomst van deze zaak en de manier waarop die is afgehandeld. Heeft dat te maken met het onderzoek? Dat moet nog duidelijk worden.
Niet dat er deze week nog duidelijkheid komt voor wat betreft Bronto’s opvolging. Chan is er niet. Hij is naar COP 16 in Colombia. Maar de reis liep wel via Curaçao, Aruba en uiteindelijk Miami. Jammer dat de belangrijke zaken niet eerst goed werden geregeld voor Chan wegging. Zoals de aangekondigde reshuffling: wijzigingen en eventuele overplaatsingen binnen het kabinet. Daar wordt al weken over gespeculeerd, maar er zijn nog geen knopen doorgehakt.
Wat wel glashelder lijkt, is dat Bigi Boi’s Double B Barbecue in Miami alleszins de moeite van het proberen waard is. Daar zijn Chan en zijn gevolg wel erg duidelijk over geweest, na hun bezoek. Zowel Bigi Boi als Chan hebben voordeel gehad aan die date. Bigi Boi krijgt gratis reclame en Chan kan zich, in aanloop naar de verkiezingen, laten zien met een Surinaamse celebrity. Win-win. Voor de duidelijkheid: Bigi Boi heeft toch een band met Gregory en de NPS?
Over Gregory en NPS gesproken. Ze bespraken via een live videoverbinding hun plannen met de achterban in Nederland. Een raar verschijnsel is dit aan het worden. NDP’s voorzitter Jenny ging recent nog persoonlijk langs bij hun mensen in NL, zoals de VHP dat deed en dat waarschijnlijk ook weer zal doen, wanneer Chan in november een officieel bezoek brengt aan Nederland. Het is best verwarrend en op zijn minst onduidelijk welke plaats en rol de Surinaamse politiek de diaspora toebedeelt.
Voorbeeld: geen enkele prominente politicus heeft, mede namens zijn of haar partij, de nationale voetbalselectie van Suriname, met daarin veel voetballers uit de diaspora, omarmd. De Surinaamse politiek heeft decennia lang alles gedaan om personen uit de diaspora weg te pesten en uit te sluiten. Concreet is alles gedaan om te voorkomen dat er ooit voetballers uit de diaspora zouden mogen spelen voor onze nationale selecties.
En die houding tegenover de voetballers lijkt niet veranderd. Zelfs wanneer Natio actief is en het lokale nieuws domineert, zal geen enkele Surinaamse politicus publiekelijk iets daarover zeggen of zich laten zien met het team. Maar nu de verkiezingsstrijd is losgebarsten, vinden ze het wel belangrijk om overleg te plegen met ‘hun mensen’ buiten Suriname.
Waarom precies? In de eerste plaats, de diaspora heeft geen stemrecht in Suriname, dus valt er in dat opzicht weinig te winnen. Is het misschien omdat de diaspora jaarlijks 300 tot 400 miljoen euro onofficiële ontwikkelingshulp overmaakt naar Suriname? Dat is niet duidelijk.
En plotseling is er weer die kwestie van het verzoenen en verenigen van Afro-Surinamers/blakamans. Waarom juist nu deze kwestie weer opgerakeld wordt en wat het doel is, is nog onvoldoende duidelijk geworden. Het voelt wel aan alsof het op een of andere manier te maken heeft met de verkiezingen van volgend jaar. Opportunisme?
Wat wel helder behoort te zijn in 2024, is dat als het gebeurt op initiatief van de politiek het zo goed als gedoemd is te mislukken. Zoals dat gebeurde een paar jaar geleden toen Gregory en Ronnie van de NPS en de ABOP respectievelijk meenden een poging te moeten doen om blakamans te verenigen.
De politiek neemt het initiatief wanneer er in de eerste plaats stemmen, belangen en macht voor de leiders te winnen zijn. Het belang van de groepen is dan ondergeschikt. En nu dus deze nieuwe poging. De vraag is of het voor blakamans al genoeg duidelijk is dat ze bijna altijd uitgebuit, gebruikt en misleid zijn, ook door hun eigen leiders.
Waar er nu waarschijnlijk verwarring heerst, is bij de politie, met name de recherche. In korte tijd zijn er drie menselijke schedels met aan ze gehecht briefjes gevonden bij de woning van iemand die al een poos vermist wordt. Of één van de schedels is van de man die wordt vermist, is nog niet vastgesteld. Het lijkt wel de verhaallijn uit een Hollywood thriller. Alleen is dit echt aan het gebeuren.
Zij die niet snel vergeten, zullen zich mogelijk afvragen of er een nieuwe seriemoordenaar actief is, of als na een pauze van ongeveer tien jaar de vorige seriemoordenaar de draad weer heeft opgepakt. Ze zullen ook nog weten dat er nooit duidelijkheid is gekomen in de reeks van meer dan 10 moorden op voornamelijk zwervers tussen 2003 en 2013. Niemand werd veroordeeld of zelfs vervolgd.
De politie geeft in de zaak die nu speelt, (begrijpelijk) niet prijs wat er staat op de briefjes die waren vastgemaakt aan de schedels, die zijn gevonden. Dat zou het onderzoek kunnen ondermijnen. Begrijpelijk, maar dat zal de onzekerheid bij het publiek alleen maar voeden. Zijn de schedels gehaald uit graven of zijn ze van personen van wie de politie hun identiteit niet kan achterhalen of hoe ze zijn overleden? Niets is in deze fase duidelijk.
