Wij hebben allen jeugdherinneringen aan de Sinterklaasliedjes “zie ginds komt de stoomboot uit Spanje aan” en “Sinterklaas gooi wat in mijn schoentje, gooi wat in mijn laarsje dankjewel Sinterklaasje”. Wij hoopten ‘s morgens mooie kadootjes in onze schoenen te vinden. Als kind geloofde je natuurlijk dat Sint was langs geweest, maar vrij snel was je jouw kinderlijke onnozelheid kwijt want je ontdekte dat je hard moest werken om kadootjes te kunnen kopen en dat geld niet door een schoorsteen valt of in Suriname door een brievenbus binnenvalt. Hoe komt het dat Surinaamse politici kennelijk nog in hun kinderlijke onnozelheid leven? Die politici geloven nog steeds dat Sinterklaas bestaat en dat zij aan de Surinamers als kinderen blij kunnen maken met kadootjes.
Partijprogramma’s net Sinterklaas lijstjes
Dit gedrag van Sinterklaas bij politici komt nu met de verkiezingen voor de deur hevig naar boven. Deze week hebben 15 partijen zich geregistreerd bij CHS en zij hebben onder andere hun partij programma’s ingeleverd. Alle 15 programma’s hebben het over goede en soms gratis zorg, goede en veel wegen, overal subsidie voor en nog meer van dit soort mooie kadootjes. 13 van de 15 hebben niet eens kunnen inschatten wat de kosten of prijs zijn van al die kadootjes die als spiegeltjes en kraaltjes uit de koloniale tijd aan het volk is beloofd.
Bizar, schandalig en bijna schofterig naar het volk toe. Alleen 2 partijen, DA91 en VLS, hebben moeite gedaan om een bedrag te noemen wat zij willen investeren in de komende 5 jaren voor al die kadootjes. Van hen hebben wij gehoord hoeveel miljard USD zij willen investeren, maar zij hebben niet kunnen aangeven, net als de andere 13 partijen, waar al het geld vandaan gaat komen. Dus niemand kan vertellen waar het geld vandaan gaat komen en 13 kunnen niet eens aangeven om hoeveel geld het gaat.
Hier zie je dat de politici dus geloven in Sinterklaas. Dit is het grootste probleem van Suriname. Al die plannen kunnen dus direct in de prullenbak. Het geeft het niveau van de politici aan, het is bewijs van gebrek aan kwaliteit. Je kan toch nu zien dat deze politici dus niet in staat zullen zijn om het land te leiden.
Rol volk, analisten en journalisten
De politici hebben hun standaard “belazer” praktijken laten zien. Dat was helaas ook niet anders te verwachten. De politici zullen hiermee wegkomen als Suriname het toe staat. Nu is het de tijd en beurt aan het volk, de analisten en journalisten om de politici te ondervragen en hun gedrag bloot te leggen. Als het volk, de analisten en journalisten straks na mei 2025 gaan klagen dat de politici niet leveren dan is het mede de schuld van je zelf want je kan nu al zien dat al die plannen fake zijn en lege hulzen zijn. Hoe komt het dat je nu deze lege hulzen gaat geloven en erger nog dat je dat ook aan het volk gaat “verkopen”. Je biedt de politici alle ruimte om hun onzin te herhalen.
Huiswerk
Nu de plannen bekend zijn, maar de kosten en prijs niet bekend zijn en helemaal niet waarmee al die spiegeltjes en kraaltjes betaald zullen worden, moeten alle politici nu huiswerk krijgen om 2 vragen te beantwoorden:
1. Wat gaan al die kadootjes, spiegeltjes en kraaltjes kosten?
2. Hoe ga je die kadootjes, spiegeltjes en kraaltjes betalen?
Alleen als de politici deze 2 vragen kunnen beantwoorden en die zijn “verifieerbaar” door deskundigen dan kunnen wij reële verwachtingen en hoop hebben dat verbetering mogelijk kan komen. Nog steeds mogelijk want zij kunnen na de verkiezing nog steeds niet doen of kunnen wat zij beloofd hebben. Om daar – de kans dat de plannen kunnen lukken – een redelijke inschatting van te maken moeten wij ook het plan van aanpak, een soort van fasering en stappenplan, beoordelen. Ook dit ontbreekt in haast alle plannen op die van DA91 na, zij praten over fasering, fase 1 en fase 2, een soort van fase voor de oliedollars en een fase na de oliedollars wat op zich redelijk klinkt.
Surinaamse politici lijken liever lui dan moe te zijn. In plaats van moeite te doen om een goed doortimmerd programma en plan op te stellen verzinnen zij andere liedjes.
Zij lijken stiekem te willen zingen “zie ginds komen de FPSO’s uit Parijs aan” en “Pouyanne gooi wat in mijn schoentje, gooi wat in mijn laarsje, dankjewel Pouyanne”.
Hikmat Mahawat Khan
PS. Voorlopig is dit mijn laatste bijdrage. Ik ga met reces in verband met de Ramadan.
