Het wordt van kwaad tot erger in tegenstelling tot herhaaldelijke toezeggingen met betrekking tot verbetering: het belonen van blinde loyaliteit in plaats van competentie, gericht op het evalueren van ‘key performance indicators’ is steeds meer bepalend voor het overheidsbeleid, inclusief het bedrijven van nepotisme en doen bekleden van tegenstrijdige functies.
DNA-leden, ministers en staffunctionarissen bij de overheid maken zich moreel schuldig aan allerlei nevenpraktijken en vervullen tegenstrijdige functies wanneer ze tot de vrienden- en familiekring behoren of anderszins hun blinde loyaliteit tonen. Suriname zit gevangen in een draaikolk van nevenpraktijken, tegenstrijdige functies en blinde loyaliteit. Hierdoor wordt in strijd gehandeld met de impliciete aanvaarding om het algemeen belang te dienen, dus om het werk naar behoren te verrichten.
1. Nevenwerkzaamheden concurreren met de normale werkzaamheden wanneer conflicterende belangen in het spel komen, dus schaden het algemeen belang door zelfbevoordeling, direct of indirect. In ieder geval wordt de tijd die besteed zou moeten worden om de normale werkzaamheden te doen, gestolen voor privédoeleinden en time is money.
2. Nevenwerkzaamheden concurreren of conflicteren met het algemeen belang wanneer er inzage wordt verkregen in business aanvragen van particulieren, die dan voor privédoeleinden worden ingezet, dus wederom zelfbevoordeling door diefstal van particuliere initiatieven en ideeën.
3. Tegenstrijdige functies spreken in dit kader voor zichzelf.
4. Deze privé (neven)werkzaamheden, tegenstrijdige functies en de mate van incompetentie resulteren in een groeiend wantrouwen, verslechterend investeringsklimaat en toenemende ongelijkheid in alle opzichten, die ondernemers demotiveren.
5. De family and friends policy degradeert op deze wijze alle instituten tot kuddedieren en marionetten van de beleidsmakers.
In al deze gevallen is het duidelijk dat zulke wantoestanden de moraal en integriteit te grabbel gooien, waardoor subjectiviteit, partijdigheid en willekeur worden bevorderd en beloond ten koste van land en volk. Dit historische probleem zou worden opgelost door een nieuw tijdperk in te luiden, maar in de praktijk blijkt deze geschiedenis zich juist te herhalen: rijken worden rijker en armen worden armer. Zolang nevenpraktijken, tegenstrijdige functies en blinde loyaliteit de ‘clue’ (leidraad) vormen van het overheidsbeleid, zal Suriname in dezelfde desastreuze draaikolk blijven draaien, waarbij rechtsgelijkheid en rechtsgeweten het laten afweten!
Eerst het volk, dan de rest
