In tijden van crisis worden mensen altijd wat grimmiger tegen elkaar. Iedereen heeft stress en er is weinig verdraagzaamheid. Bij het kleinste meningsverschil gaan mensen al met elkaar op de vuist. Velen schromen er niet voor om te grijpen naar wapens waardoor mensen zwaargewond raken of zelfs komen te overlijden. We hebben gezien dat bedragen van 250 SRD al voldoende zijn.
Jammer, want tot een paar jaar geleden maakten wij als Surinamers mooie stappen vooruit in ons denken. We leken zelfs uit de survivalmodus te komen waar we al generaties lang in hebben gezeten. De vreugde was van korte duur. Nu zijn we weer gedwongen in diezelfde positie. We maken ons weer zorgen over de basisvoorzieningen. Daardoor lijken we geen tijd meer te hebben om na te denken over belangrijke zaken. Zoals inclusiviteit.
Het gaat dan niet specifiek om de LGBT-gemeenschap. Maar ook andere minderheidsgroepen die daardoor het onderspit delven. Ik bedoel, hoe schrijnend is het dat bejaarden, jongeren en andere kwetsbare groepen nu praktisch aan het verdrinken zijn. Het is juist onze egocentrische houding, ‘gedwongen’ door de situatie in het land, die het dan nog erger maakt voor deze mensen. Ze worden aan hun lot overgelaten door de instituten die hen zouden moeten garanderen van een behoorlijke levensstandaard.
Natuurlijk zijn er sociale initiatieven. Maar dat zijn van die halvegare voedselpakketten-achtige oplossingen. Vaak niet onzelfzuchtig van aard. We voeden anderen om ons ego te voeden. En anderen afhankelijk te maken voor politieke doeleinden. Toch is het tijden van crisis belangrijk om mogelijkheden te blijven zien. Want die zijn er. En we moeten ook niet het hoofd laten hangen als het gaat om bijvoorbeeld het streven naar een inclusiever land. Juist in zulke tijden waarin het moeilijk is om het positieve te zien, moeten we de focus daarheen brengen. Inclusiviteit is positief.
Weet je wat ook positief is? De natuur. En dan moeten we niet gelijk denken aan te dure benzine of te hoge prijzen in de winkel. De natuur is overal om ons heen. Haal diep adem. Nee, denk niet aan die kwikdampen of vervuilende uitlaatgassen. Focus op dat mooie van de natuur. De rivieren die niet discrimineren. De wind die iedereen aait. Vruchten die groeien voor iedereen. Ze groeien niet alleen voor blinden, Hindoestanen of homo’s. Ze sluiten geen groepen uit van hun voedingsstoffen.
Ja, laten we maar vaker in de natuur gaan om positieve energie te krijgen. En te beseffen dat alles wat lelijk is, zoals discriminatie, geldzucht, stigmatisering of hebzucht vanuit de mens komt. We moeten ook weer gaan beseffen dat (bio)diversiteit belangrijk is en inherent aan de natuur. Net zoals de mens in al haar vormen, lengtes en geaardheden.