Op deze Onafhankelijkheidsdag 2022 vragen wij ons af: Wat hebben wij als de oorspronkelijke bewoners en eigenaars van dit land te vieren?Dat onze voorouders zijn uitgemoord en verdreven, dat we met de wet van de kolonisatoren, en daarna met de wetten van de Surinaamse regeerders, landloos, kansloos en rechteloos zijn gemaakt? Dat die Onafhankelijkheid in 1975 daar geen verandering in heeft gebracht maar integendeel ons nog verder heeft uitgesloten, via politieke partijen en kiesstelsels en tegenwoordig donorprojecten en internationale deals die slechts resulteren in rijker worden van de rijken? Dat “nationaal belang” in de praktijk slechts betekent het belang van een groepje machthebbers?
Moeten we het vieren dat een dorp in het zuiden eindelijk een schooltje heeft, en dat een ander dorp eindelijk voedselpakketten kreeg? Dat we water uit bruine kwikrivieren moeten drinken? Dat onze eigen grond onder onze voeten wordt weggegeven door die mensen die aan de macht zijn? Dat die machthebbers roepen dat ze mensenrechten respecteren, behalve die van ons? Moeten we vieren dat Suriname van ons is weggenomen om er dit van te maken?
VIDS, het orgaan van het traditioneel gezag van de Inheemse volken van Suriname, doet op deze bijzondere dag ook een bijzondere oproep aan een ieder, in het bijzonder de regeerders, om na vandaag, samen met ons, serieus te werken aan daadwerkelijke rechtvaardigheid, gelijkheid, erkenning en bescherming van mensenrechten, ook die van ons; het opzetten van sterke dialoogstructuren zodat beslissingen worden genomen door het volk en niet door regeerders die zichzelf en hun eigen groep bevoordelen; het stellen van de juiste prioriteiten voor het aanwenden van schaarse middelen.
We vragen dat de Grondwet wordt gewijzigd om ons te erkennen en beschermen, en dat de lang beloofde wet op collectieve rechten van Inheemse volken en Tribale volken eindelijk wordt aangenomen volgens de hoogste internationale standaarden. Dat er gelijke kansen worden geschapen, ook voor ons, en niet alleen voor de stad. Kansen die daadwerkelijk binnen ons bereik liggen. Als het zo ver is, kunnen we werkelijk als natie samen onze onafhankelijkheid en zelfstandigheid vieren.
