Natio heeft het lang moeten doen zonder een van de belangrijkste ingrediënten dat nodig is om een team tot een hechte eenheid smeden: een leider en aanjager.
Ondanks zijn beperkte speelminuten, in de twee ontmoetingen tegen Martinique, is duidelijk geworden dat wanneer Immanuel Pherai in het veld staat het een energie-impuls geeft aan de rest van de groep.
In de thuiswedstrijd tegen Martinique (21 maart) kwam Pherai, met nog een half uur te spelen, samen met debutant Richonell Margaret in het veld. Het stond toen al 1-0 voor Suriname door een treffer in de 52ste minuut van Gyrano Kerk. Maar tot dan ontbrak het aan Surinaamse zijde nog aan echte passie en drang. Mogelijk had een deel van de spelers moeite met de druk.
Pherai’s invalsbeurt was door het publiek met extra gejuich begroet en de middenvelder stelde niet teleur. Vanaf zijn eerste balcontacten liet hij er ook geen twijfel over bestaan dat hij het team wilde helpen. Pherai liep, werkte en streed om een nog betere uitgangspositie te creëren, voor de returnontmoeting. Hij stond nog maar kort in het veld, toen hij, bij een alerte reactie op een teruggesprongen bal, een strafschop won.
Gleofilo Vlijter miste weliswaar de penalty, maar vanaf dat moment speelde Natio met meer emotie, drang en creativiteit. De groep had de “trillingen” van Pherai opgepikt en kreeg daardoor ook meer zelfvertrouwen en greep op de tegenstander. Veel fans wisten niet van de afspraken met zijn club HSV, over de beperkte speelminuten en vroegen zich daarom ook af waarom Pherai niet in de basis was opgenomen door coach Stanley Menzo.
Natio controleerde bijna volledig ook de returnwedstrijd, op Martinique, met volwassen en beheerst spel. Maar tot een doorbraak kwam het maar niet, ook niet na rust. Dat veranderde toen Pherai in de 60ste minuut het veld betrad. Weer bracht hij “vuur”, passie en dreiging in Suriname’s aanvallen. En het is eigenlijk niets minder dan terecht dat uitgerekend hij, tien minuten voor het einde, de bevrijdende 0-1 scoorde, waarmee officieel ook een plek in de Gold Cup 2025 werd veiliggesteld.
Nog jong
Pherai maakte zijn debuut begin juni 2024 – minder dan een jaar geleden – in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Saint Vincent and the Grenadines. Zijn werklust en bereidheid om duels in te duiken, vielen op bij fans, die hem ook meteen omarmden. Sindsdien is de populariteit van deze middenvelder alleen maar gegroeid. Het was een klik met het publiek, die kan worden nagebootst.
Voor de nationale selectie is Pherai een grote aanwinst, vooral voor de lange termijn. Hij is nu 23 jaar (25 april wordt hij 24,) en heeft dus nog het grootste deel van zijn voetballeven voor zich. Hij kan technisch, tactisch en qua voetbalintelligentie en spelwijsheid nog behoorlijk doorgroeien waar Natio van kan profiteren.
Met zijn (bijna) 24 jaar betekent het ook dat Pherai pas over drie, vier jaar aan zijn fysieke piekfase begint. Met hem een middenvelder binnen die een verschil kan maken, geliefd is bij de fans en die, met wat geluk, nog zeker tien tot twaalf goede voetbaljaren te geven heeft.
Pherai is eigenlijk precies wat Natio nodig heeft, als het gaat om spelers uit de diaspora: voetballers die op relatief jonge leeftijd bewust ervoor kiezen om de kleuren van Suriname te verdedigen.
Het deed in november 2024, in de kwartfinale tweeluik van de Nations League, tegen Canada, veel fans van Natio de wenkbrauwen fronzen toen Pherai niet in de basiself stond voor de thuiswedstrijd (0-1). Hij kreeg uiteindelijk maar zes minuten speeltijd. Bij de returnontmoeting in Canada (3-0,) bleef de middenvelder het hele duel op de bank. Gelukkig heeft dat zijn enthousiasme niet aangetast.
Goed genezen
De afgelopen maanden had Pherai last van een voetblessure, die vaker terugkwam. De medische staf van HSV constateerde dat zijn hersteltijd steeds onvoldoende was, waardoor de kwetsuur nooit goed kon genezen. Ditmaal is er zorgvuldiger omgegaan met het herstel.
Vandaar dat Pherai, in de tweeluik tegen Martinique, telkens 30 minuten voor het einde werd ingebracht. Dat hij zich überhaupt aanmeldde tijdens deze FIFA-window, is op zich bijzonder. Hij was een twijfelgeval omdat hij terugkomt van een blessure.
Het bleek dat Pherai, na de afmeldingen van andere spelers, – sommige zegden af onder druk van hun club – HSV en de medische staf van Natio ervan heeft kunnen overtuigen, dat hij een bijdrage kon leveren, ook als hij niet de hele wedstrijd kon meedoen.
Uiteindelijk gaf HSV Pherai toestemming om naar Suriname te komen, maar dan wel onder voorwaarde dat hij maximaal 30 minuten zou spelen. Uiteindelijk scoorde hij de enige treffer in de uitwedstrijd – het was zijn eerste doelpunt voor Natio – waarmee Suriname’s deelname aan de 2025 Gold Cup zo goed als zeker was. Als Pherai al een publiekslieveling was, met zijn cruciale treffer, uit tegen Martinique, zal die liefde alleen maar gegroeid zijn.
Hopelijk kan hij goed herstellen en andere blessures voorkomen, in de laatste zeven ontmoetingen met HSV. Die club maakt goede kans om, na zeven seizoenen, terug te keren naar de Bundesliga 1. Fans van HSV snakken ernaar om hun club, met een rijke historie in Duitsland en Europa, weer op het hoogste niveau te zien spelen. HSV was tot en met het seizoen 2017-18, de enige club in Duitsland, die nooit was gedegradeerd, sinds de oprichting van de Bundesliga, na het einde van de Tweede Wereldoorlog.
In juni is Pherai hopelijk volledig hersteld en weer erbij bij wanneer Natio twee WK-kwalificatie ontmoetingen moet afwerken: thuis tegen Puerto Rico en uit tegen El Salvador. Die duels dienen bovendien als voorbereiding op de Gold Cup, die op 14 juni, een week na de uit ontmoeting tegen El Salvador, van start gaat. Op 10 april vindt de loting voor de Gold Cup plaats.