Afgelopen week leek het even op een vuurwerkspektakel. Echter, is het nog lang geen Owru Yari, dus heb ik het niet over de pagara-estafette. Enkele bekende Surinamers werden onder vuur genomen. Suriname’s Caricom-jeugdambassadeur Matai Zamuel werd afgelopen week zwaar onder vuur genomen. Ook president Chandrikapersad Santokhi en vicepresident Ronny Brunswijk werden overrompeld in het parlement, door coalitiegenoten en de oppositie.
Het is niet bij hen gebleven, ook het politiekorps is onder vuur genomen. Niet door de militairen zoals dat in 1980 gebeurde, maar door burgers die hun gal hebben gespuugd op onder andere sociale media. De zonen van Hermandad schijnen de afgelopen tijd vaker in opspraak te raken vanwege zaken die het daglicht niet verdragen. Een van pijnlijkste gebeurtenissen die jou als burger kan overkomen is een onterechte slechte bejegening of behandeling vanuit de politie. Dit terwijl de politie onze beste kameraad dient te zijn.
Dat er agenten in het korps werkzaam zijn die zich als schoften gedragen hoeft niemand te ontkennen. Politieagenten voelen zich al te vaak oppermachtig tegenover de gewone burger. Ik bedoel van hoe kan je weigeren om een aangifte aan te nemen en door te geleiden voor een onafhankelijke beoordeling? Dat is waarvoor de Surinaamse burgers keihard betalen, door het afdragen van belasting. Je bent en blijft in dienst van die samenleving. Dankzij die hele samenleving maakt u al geruime tijd deel uit van het bestbetaalde korps over de gehele landoppervlakte.
Op Facebook maakte een mevrouw, die recentelijk een slechte ervaring heeft gehad met politieagenten van post Geyersvlijt, haar verhaal wereldkundig. Indien haar verhaal op waarheid berust, dan zijn de vrouwelijke agenten aldaar principeloos. Dat ze de mevrouw die een aangifte wilde doen wilden overhalen om seks te hebben met hun meerdere, verwacht je niet van gedisciplineerde vrouwen. Duidelijk dat ze verre van gedisciplineerd en beschaafd zijn, want anders zouden ze zich schamen om de burger te vertellen dat zij zelf drie mannen op nahouden. Ze hebben klaarblijkelijk, tenminste wat dat betreft, de waarheid verteld.
Als hun man thuis dat tenminste weet en beseft aan welke gevaren hij wordt blootgesteld, dan is het tijd dat hij bij zichzelf te rade gaat om te oordelen als hij zo een vrouw waard is. Vermoedelijk hebben deze dames hun sollicitatiebrief gericht aan het verkeerde korps, want ze zijn duidelijk op de verkeerde plek te werk gesteld. Daar ze zich vaker door meerdere mannen onder vuur laten nemen, is het tijd dat de korpsleiding ze adviseert overplaatsing te nemen naar de korpsen aan de Watermolenstraat, Ladesmastraat of Waaldijkstraat. Ik vraag me af als ze op dezelfde manier zouden handelen als hun moeder of zusje daar aangifte was gaan doen?
Uit het verhaal van de mevrouw blijkt ook dat er ernstige vermoedens zijn van corruptie. Ook dat is geen nieuwigheid. Agenten verlenen van tijd tot tijd ook hand-en-spandiensten. Maar dat je toch ervoor kiest om zaken te frommelen, ondanks de benadeelde heeft laten blijken dat er geconstateerd is dat het spelletje door de politie wordt meegespeeld met de mogelijke dader. Het uiterste dat je in zo een geval zou kunnen doen als agent is bemiddelen dat partijen tot een schikking komen. Maar ja bepaalde agenten voelen zich oppermachtig en untouchable. Dat ik heb ik persoonlijk een paar keer ondervonden.
De laatste keer was in 2014, toen mijn voertuig werd aangereden. De verzekering kwam erbij, beoordeelde de situatie ter plekke en stelde vast dat ik de benadeelde was. Een inspecteur van politiepost Keizerstraat kwam met agente B uit de recente case van Geyersvlijt aangereden. De inspecteur, tevens broer van een bekende advocate, weigerde ter plekke aan te geven wie de veroorzaker was. De tegenpartij werd door de inspecteur uitgenodigd naar bureau en aan mij werd niks gezegd. Ik vroeg vervolgens aan agente B wat er moet gebeuren. Ze zei dan moet je maar naar het bureau komen.
De tegenpartij werd vooraf ontvangen en heel aardig behandeld door de inspecteur. Ik moest daarna naar agente B, die meedeelde dat ik als veroorzaker werd aangemerkt. Ik gaf toen aan het niet eens te zijn en dat ik de inspecteur moest spreken. Hij kwam vervolgens aangelopen en zei dan moet u maar ‘protest’ aantekenen. Meer dan tien agenten uit mijn vriendenkring die ik het geval voorhield, zeiden gelijk na wan set’ sani. Ik heb vervolgens een klacht ingediend bij het Openbaar Ministerie, om na een jaar uitgenodigd te worden door een officier van justitie, die nu grotere verantwoording heeft op het OM. Van die kreeg ik de mededeling dat de tegenpartij haar voertuig al had gerepareerd, als ik toch nog door wil gaan met de zaak. Welk belang heeft het OM aan het feit dat het voertuig al gemaakt is? In plaats van na te gaan of de juiste persoon is aangemerkt als veroorzaker.
Uit het verhaal van de mevrouw blijkt ook dat er ernstige vermoedens zijn van corruptie.
Wanneer je zulke ervaringen hebt, voel je je een wildvreemde in eigen land. Wat de politie zegt is wet, ook al handelen ze soms uit onwetendheid. Wijs ze erop en je zult op onbeschofte wijze onder vuur worden genomen. Ik kan het tot nu toe niet verwerken, maar soms moet je voor je eigen best wil gewoon zand over zaken strooien en jezelf niet laten ophouden. Maar ja, misschien is dat de stijl in Suriname geworden, want zelfs in het parlement wordt de vicepresident naar mijn gevoel ietwat onbeschoft erop gewezen dat hij die kowtere los moet laten. Ook de president werd door coalitie parlementariër op het matje geroepen omtrent de koersontwikkelingen. Ik ben in shock, misschien de president ook.
Opvallend is dat kort daarna is aangegeven dat hij naar het buitenland vertrekt voor medische redenen. Laten we eerlijk zijn; het is een enorme uitdaging om het land onder de huidige omstandigheden te leiden. Wij zullen er allemaal baat bij hebben dat hij gezond en wel huiswaarts keert, want Suriname gaat door een enorm dal heen. Heel triest dat er burgers zijn die hem kwaad toewensen, maar dat is de mens eenmaal, bij Bouterse had je ook zulke gasten. Ik zit te hopen dat het staatshoofd met duurzame oplossingen huiswaarts keert. Het zou mooi zijn dat hij Nederland zo ver krijgt om alle schulden van Suriname af te lossen. Nederland is Suriname dat wel verschuldigd, vanwege de manier waarop het koude kikkerland zich in de koloniale tijd heeft opgebouwd met middelen afkomstig uit Suriname.
De afgelopen week werd ook imitator Tirza Perk onder vuur genomen door een bekende journalist, omdat zij zoals gewoonlijk haar volgers trachtte te vergasten met het nabootsen van een grappige gebeurtenis. Het ging om de case van de teelballen van meneer Lalla die Matai op zijn rug voelde ofzo. De journalist, tevens omroeper bij een bekend radiostation, trachtte haar met zijn scherpe bewoordingen als stukjes chips te breken, maar hij was op het verkeerde adres. Hij had waarschijnlijk niet verwacht dat de Busta imitator een lekkere pittige tante is. Ze opende het vuur onmiddellijk op haar aanvaller. Hij zat op het verkeerde spoor door haar influencer te noemen, terwijl zij zichzelf niet zo noemt. Intussen heeft hij zijn eigen braaksel ingeslikt en de post van Facebook verwijderd en gaat hij lekker het onschuldig kindje uithangen.
Zijn verwijt dat Tirza Matai aan het pesten was is totaal misplaatst. De journalist in kwestie zou het beter dan eenieder moeten weten dat hoge bomen veel wind vangen. Maja, dat krijg je als je de beste in de klas wil uithangen. Matai is zoals het er tot nu toe uitziet grandioos in de fout gegaan en je neemt het voor hem op. Wat is dan het belang om zijn fouten met de mantel der liefde te bedekken. Net zoals de plunderaars van 17 februari in de fout zijn gegaan en afgestraft moeten worden. Tegen de plunderaars riep u wel de ondernemers op om hen neer te knallen. Als Matai in de fout is gegaan, ga tot hem praten zodat hij tenminste publiekelijk zijn verontschuldigingen biedt aan de docent, studenten, de school en de hele samenleving. Iedereen kan fouten maken, maar oprecht je fout herstellen, kan pas als je je netjes gaat verontschuldigingen. Hij dient sowieso ook begeleiding te krijgen, want dit probleem verwerken zal geen makkie zijn. Het lijkt zelfs veel complexer dan de worstelingen om de valutakoers te beteugelen.