Leerkrachten verbonden aan het Syndicaat voor Onderwijsgevenden in Suriname (SOS) vinden het feestbudget van SRD 500.000 voor elk ministerie om de jaarafsluiting te vieren disrespectvol jegens alle onderwijsgevenden. “Dit is geen ‘Wan nyun pasi’. Dit is geen ‘Kenki sa kon’. Dit is opnieuw dezelfde oude disrespectvolle mentaliteit”, maakt de bond bekend in een statement.
“De regering probeert de samenleving rustig te houden met een klein bedrag van SRD 1.000, alsof dat een grootse daad is. Alsof leerkrachten daarmee ineens lucht zullen krijgen. Dit bedrag is geen steun, het is een poging om de mond te snoeren. Zie alweer de prioriteiten. Zielig, doorzichtig en vooral respectloos, want laten we de waarheid niet vergeten”, staat er in de verklaring.
Jarenlang kregen ministeries SRD 2,4 miljoen voor de jaarafsluiting. “Uitbundig feesten, terwijl leerkrachten moesten kiezen tussen busgeld of een maaltijd. Uitbundig feesten, terwijl scholen vervallen. Uitbundig feesten, terwijl het onderwijs leegloopt. NU… wordt een verlaging naar SRD 500.000 gepresenteerd als een grote daad van soberheid.”
Het Syndicaat schrijft: “Soberheid begint niet bij feestbudgetten. Soberheid begint bij het fatsoenlijk betalen van de mensen die het land overeind houden. Investeer in de leerkracht, of wees eerlijk genoeg om toe te geven dat onderwijs geen prioriteit is.”
Het Syndicaat zal nooit genoegen nemen met kruimels, wanneer leerkrachten recht hebben op een brood. De leerkrachten geven volgens de organisatie dagelijks les in lokalen die op hokken lijken, met een loon dat niet eens de basis dekt. Jongeren kiezen het beroep niet meer omdat ze geen toekomst zien. De uitstroom gaat door. De crisis wordt groter. En toch was er jarenlang miljoenen klaargelegd voor elke jaarafsluiting. Zolang de leerkracht in Suriname wordt behandeld als sluitpost, zal het Syndicaat blijven trekken, duwen en eisen.
Aan overige lerarenorganisaties zegt de lerarenorganisatie dat zij niet moeten blijven fluisteren, waar ze zouden moeten schreeuwen. Dat ze niet moeten blijven wandelen waar er gestreden moet worden. En dat ze vooral niet tevreden moeten zijn met kruimels.
Het Syndicaat is bereid hard te mobiliseren om elke leerkracht in beweging te brengen, totdat eerlijk loon, waardigheid en respect voor onderwijsgevenden gegarandeerd zijn.
