Met de 2025 Concacaf Gold Cup en WK-kwalificatiewedstrijden in aantocht, gonst het bijna dagelijks van namen van spelers uit de diaspora, die van toegevoegde waarde kunnen zijn voor Natio.
Maar niemand schijnt te zien dat ook in de lokale Suriname Major League er talenten zijn, die tenminste de kans verdienen om in de Natio voorselectie opgenomen te worden en zich te bewijzen.
Het is een beetje wachten op de verkiezingsdrukte om over te waaien, zodat de Surinaamse nationale mannenvoetbalselectie weer het middelpunt van de belangstelling kan innemen. Ondertussen gaat de technische leiding van Natio vol gas door met het proberen over te halen van Nederlandse voetballers, uit de Surinaamse diaspora, om voor het land van hun ouders of grootouders te kiezen.
Het doel daarbij is duidelijk: om in juni met de sterkst mogelijke selectie aan te treden tegen Puerto Rico en vervolgens El Salvador – twee WK-kwalificatie tegenstanders – om kans te maken in de Gold Cup, die een paar dagen daarna begint.
En het schijnt aardig op te schieten: oud Feyenoorder Jean-Paul Boëtius, deze dagen in dienst is van Darmstadt in de Bundesliga 2, lijkt al binnenboord. Algemeen wordt ervan uitgegaan, dat Natio, met deze ervaren aanvaller/aanvallende middenvelder, vooral in de omschakeling en in het strafschopgebied van de tegenstander, meer dreiging zal uitstralen.
Voor wat betreft centrale verdediger Danilho Doekhie (Union Berlin, Duitsland) en aanvaller Javairô Dilrosun (Club America, Mexico) moet de Surinaamse Voetbal Bond, SVB, nog wachten op de FIFA. De wereldvoetbalbond moet eerst een (tijdrovende) reeks juridische procedures aflopen voor dit tweetal toestemming krijgt om voor Natio uit te komen.
Misschien komt het door alle formele en juridische perikelen rond de spelers uit de diaspora, maar er schijnt weinig tot geen aandacht te zijn voor potentiële Natio-kandidaten, die lokaal in de Suriname Major League uitkomen.
Vergeleken bij de groep kandidaten uit de diaspora, is het aantal lokale voetballer, dat tegen het Natio niveau aanzit, beduidend kleiner. Profs zijn nu eenmaal gemiddeld beter dan amateurs of semiprofs. Maar toch, er zijn een paar, die de kwaliteit hebben om tenminste serieus mee te trainen met het huidige Natio.
De technische krachtpatser
Een speler die zeker een kans verdient, om zich bijvoorbeeld via de voorselectie te bewijzen, is Rievaldo Doorson, 24 jaar. De aanvaller/aanvallende middenvelder van Inter Moengotapoe behoort zonder twijfel tot de top vijf beste voetballers uit het huidige 2025 SML-seizoen. Maar ook in de twee seizoenen daarvoor was hij gemiddeld een van de betere.
Nationale teams zijn hem ook niet vreemd. Doorson speelde eerder voor de Natio U17 en U20 en voor de senioren. Hij maakte zijn seniorendebuut in november 2022, onder interim-bondscoach Roberto Gödeken en speelde, onder de huidige assistent van Menzo, in totaal drie oefeninterlands. Maar sindsdien kwamen er geen oproepingen meer.
Een van de belangrijkste kwaliteiten, waar Doorson zich mee onderscheidt, is zijn vermogen om zijn kracht, snelheid en techniek in een goede balans te combineren. Het valt snel op: de aanvoerder en nummer 10 van Inter is fysiek sterk en is daardoor voor vrijwel elke verdediging een probleem. Zijn lichaamsbouw en kracht maken hem ook een uitgelezen combinatie spits. Hij kan goed met zijn rug naar het doel spelen en is daarom ook een uitstekend aanspeelpunt in de aanval. Dat bewijst hij elke keer met zijn club in het huidige SML-seizoen, waarin hij al viermaal scoorde.
Niet zelden wordt Doorson, in wedstrijden van Inter Moengotapoe, met lange passes aangespeeld. Hij vindt dan vrijwel altijd een manier om, zelfs onder druk van meerdere verdedigers, balbezit te behouden, wat de rest van het team tijd te geeft om bij te sluiten. Maar belangrijker, Doorson bezit het vermogen om, als hij eenmaal balbezit heeft, bijna elke keer een medespeler te vinden, om het spel voort te zetten.
Omdat hij vaak fysieke duels moet uitvechten, zou de misvatting kunnen ontstaan dat hij technisch en qua snelheid tekortschiet. Niets is minder waar. Op basis van zijn technisch vermogen doet hij niet onder voor de huidige groep Natio spelers. En als hij een sprintduel moet aangaan, kan Doorson ook zijn mannetje staan.
Natio heeft momenteel geen speler als de Inter Moengotapoe captain, die met zijn club de finale haalde van het 2021 CFU Clubkampioenschap. Hij is, samengevat, een speler die kan scoren, maar die ook met zijn fysieke kracht verdedigers kan slopen en frustreren, waardoor andere aanvallers meer ruimte krijgen en makkelijker kunnen voetballen. En elk nationaal voetbalteam kan een aanvaller als Doorson goed gebruiken.
Brutaal, snel en creatief
Nog een voetballer, die zeker een kans verdient bij Natio is aanvaller Dimitrio Andro, 21 jaar, van landskampioen Robinhood met twee doelpunten en twee assists in het huidige seizoen. Zeg je Dimitrio Andro, dan zeg je: snelheid, creativiteit en lef. Dat werd direct duidelijk toen hij in juni 2022 met het U20 nationaal elftal deelnam aan het Concacaf U20 kampioenschap.
Het toernooi verliep slecht voor Suriname, maar aan Andro heeft het zeker niet gelegen. Met zijn snelheid en doelgerichte acties werd hij de beste Natio speler in het toernooi en dwong met zijn optredens respect af in Suriname en de regio.
Dat leidde er toe dat de aanvaller een paar maanden later, onder Roberto Gödeken, zijn debuut kon maken voor de senioren. In totaal speelde Andro in drie oefenpotjes mee bij de grote jongens, waarin hij eenmaal scoorde.
Andro heeft iets waar Natio zeker nog behoefte aan heeft: een snelle, brutale, handige aanvaller, die met de bal aan de voet verdedigingen uitdaagt, problemen bezorgt en daarmee ruimte creëert voor medespelers.
Bijvoorbeeld: Natio staat met 0-1 achter, heeft nog 15 minuten te spelen in een duel waarin het moet scoren. De tegenstander begint vermoeidheidsverschijnselen te vertonen wat mogelijk kansen biedt. Andro is met zijn kwaliteiten een uitstekende kandidaat om in zo een alles-of-niets-situatie het veld in te sturen om te proberen openingen te forceren en vrijtrappen en misschien zelfs strafschoppen uit te lokken.
Andro is misschien nog niet rijp genoeg voor basisplek bij Natio. Maar zou wel een uitstekende extra wapen kunnen zijn, wanneer kansen en doelpunten nodig zijn. Toegegeven, hij kan zich soms iets te provocerend gedragen tegenover tegenstanders, wat hem ook geregeld een gele kaart opleverde.
Maar het is een ongeschreven voetbalwet dat brutale, creatieve aanvallers vrijwel altijd komen met wat gebruiksaanwijzingen. Echter, bij Andro zijn mogelijke voordelen een stuk meer dan potentiële minpunten.
Bovendien, precies als Doorson heeft Andro, in verschillende regionale toernooien met zijn club, getoond dat hij het Concacaf-niveau aankan. Hij was een van de sleutelspelers toen Robinhood, in het seizoen 2022-23, de Concacaf Caribbean Cup won.
Sport, in het algemeen, is een domein waar conclusies getrokken en bewijzen geleverd moeten worden in de praktijk. Het uitgangspunt bij Natio mag daarom nimmer zijn dat spelers uit bekende profcompetities bij voorbaat de voorkeur krijgen boven voetballers uit de lokale Suriname Major League. Tenminste moeten kandidaten uit het lokale circuit, een kans krijgen zich te bewijzen.
Als dat gebeurd zal Natio uiteindelijk de grote winnaar zijn.