Het gebouw van Sociale Zaken aan de Gravenstraat verkeert al enkele jaren in een deplorabele staat. De werknemers van deze wijk zijn het al zat om zo aan het werk te gaan.
“Hoe moeten we gemotiveerd aan het werk komen? Hoe moeten we werken in een donkere ruimte zonder ventilatie met vleermuizen poep en ratten poep overal”, roept een medewerkster gefrustreerd. Mayra Finsy, voorzitter van de Bond van ambtenaren bij Sociale Zaken (BASZ), zegt dat de werknemers de situatie beu zijn.
“We hebben de leiding en ook de minister meerdere malen op de hoogte gesteld over de situatie, maar er komt geen verandering. Er zou wel enkele keren wat schoonmaakmiddelen zijn gestuurd, maar het is ook daarbij gebleven”, zegt Finsy.
Wat de emmer heeft doen overlopen, zijn de verschillende inbraken op het kantoor van Sociale Zaken. Finsy zegt dat de werknemers zich niet veilig voelen, maar ook gefrustreerd raken omdat elke keer wordt ingebroken. “Straks is het heel pand nog leeg”, roept een andere werknemer.
Het was weer raak toen de dieven en kabels hebben gestroopt en ook de hydrofoor hebben weggedragen. Hierdoor zit een groot deel van het gebouw zonder water. “We hebben wel water bij de wasbakken, maar als we naar toilet moeten gaan moeten we een emmer water vullen om de toiletten door te spoelen. Hoe kunnen we zo leven? We willen wel werken, maar ik kan niet zo werken”, roept een werknemer boos.
De trap van Sociale Zaken kantoor onder feces van duiven en vleermuizen.Al geruime tijd werkt het kantoor aan de Gravenstraat tot en met 10 uur, omdat het niet meer uit te houden is. Omdat er geen verandering in de zaak komt, zal de bond nu overnemen.
De mensen zullen wel aan het werk komen, maar gaan niet werken onder zulke omstandigheden. In een rondleiding in het gebouw is de situatie duidelijk niet aan te zien. Op verschillende plekken is de vliering aan het inzakken en is aan de wand duidelijk te merken dat het gebouw geregeld wordt bezocht door vleermuizen.
De trap die naar het bovenkantoor leidt, ligt helemaal onder de duiven veren, poep van de vleermuizen en naar zeggen van de werknemers, ook door de ratten die daar huishouden. “U ziet de zolder waar ik eigenlijk kantoor zou moeten houden, het is helemaal bouwvallig”, zegt een werknemer.
De werknemers van het kantoor voelen zich in de steek gelaten door hun ministerie en er is naar hun mening helemaal geen omkijken naar hun. “Als ze werkelijk naar ons keken hadden ze ons nooit laten werken onder zulke omstandigheden. We moeten komen werken, maar moeten onze eigen schoonmaakmiddelen brengen.
Dit kan toch niet?”. Finsy zegt dat zij nog steeds ‘on speaking terms’ is met de minister, echter gaat de communicatie niet zo goed vanuit het ministerie naar de leiding toe. Met het gevolg dat zaken niet of bij mondjesmaat worden aangepakt. De bondsvoorzitter heeft begin van het jaar de aandacht van de minister weten te trekken door een actie op touw te zetten.
Er zijn toen duidelijke afspraken gemaakt, echter komen zaken nog niet op gang. “De gratificatie van de mensen moet nog opgepakt worden, straks gaan sommige van hen met pensioen wanneer krijgen ze het dan?” vraagt Finsy. Ze ziet graag dat zaken zo spoedig opgepakt worden en dat er eindelijk een verandering in komt. “De minister wordt boos als we zeggen dat Sociale Zaken een broko pernasi is, maar u heeft het zelf gezien. Wie gaat zo willen werken?”